Begin september gaf Muse haar eerste optreden in ruim een jaar in de Melkweg in Amsterdam. Ondanks de paar slordigheden speelde de band een korte en knallende set met oude en nieuwe Muse klassiekers. Want ook op haar derde studio album Absolution schieten ze weer als paddestoelen uit de grond. Bombastische rocksongs zoals 'Stockholm Syndrom', 'Hysteria' en 'Time Is Running Out' zitten vol met brandende gitaren en citaten uit de klassieke muziek. Wat ook gebleven is: de onnavolgbare klaagstem van Matthew Bellamy. Binnenkort loop Ahoy vol voor hun grootste show (na Pinkpop) in Nederland tot nu toe. Op de vraag waarom we hier op een zonnige ochtend in één van de dienstkamers van de Amsterdamse Oude Kerk (in het hart van de Wallen) zitten blijft het even stil. Dominic Howard, de nog altijd jonge drummer (geboren in 1977) verstijft. "Eh, omdat de platenmaatschappij dit een leuk idee leek." Met Absolution als titel en de plek van handeling vandaag flirt Muse openlijker met het religieuze. En dat terwijl geen van de drie vroeger naar de kerk ging. Jeugdtrauma's van een zondagse martelgang heeft het trio dus niet te verwerken. "Ik denk juist dat wij als buitenstaanders heel objectief en kritisch kunnen kijken naar de werking van religie en de kerk, omdat dat daar voor ons geen verleden aan kleeft", zegt Howard daarover. Volgens de drummer moet de betekenis van Absolution als titel meer gezocht worden in het proces van het maken van muziek. "Absolutie in de algemene zin betekent ook 'iets terugdraaien wat je hebt fout gedaan. In Sing For Absolution, één van de nummers van het album, gaat het over het proces van het schrijven en zingen van nummers. Dat kan ook een soort vorm van absolutie zijn. Om dingen te ontcijferen die je niet begrijpt. En daardoor dingen positiever te maken voor jezelf. " Muse gaat het komende jaar in nog grotere zalen spelen dan voorheen. Howard heeft er opnieuw veel zin in. "De opnamen van Origin Of Symmetry vonden plaats tussen de bedrijven door. We waren constant op tournee en alles was heel hectisch. We sprongen ook behoorlijk uit de band in die tijd met feestjes en sloegen veel instrumenten kapot. We verloren voor het eerst onze verbondenheid met het verleden, ons thuis." Verhalen over wilde feestjes en woede uitspattingen werden in de Engelse muziekpers behoorlijk breed uitgemeten." Het afgelopen jaar hebben we ons echt terug getrokken en nagedacht over de eenheid van de band. We zijn beter geworden. En de komende tournee wordt of heel rustig en gestructureerd, of alles loopt echt volledig uit de hand."