Al ruim voordat de loopplank van de Ocean Diva is uitgelegd, staan de eerste belangstellenden voor de persconferentie van de BVD op de kade achter de Amsterdamse Passagiers Terminal. En dat terwijl het behoorlijk koud is. De belangstelling voor de oprichting van de nieuwe branche-organisatie blijkt groot. De 150 stoeltjes die in de buik van het party-schip staan zijn lang niet voldoende om iedereen een zitplaats te bieden. Iedereen uit de dance-wereld is aanwezig. Een dj zorgt voor een muziekje. Geen tl-verlichting en koffie met cake, wel een feestelijk verlicht loveboat-decor waar opgewonden jongens en meisjes met brandende sigaretjes en dure drankjes doorheen lopen. Geen lessenaar met een glaasje water, wel een uitgebreide dj-booth waarachter acht sprekers kunnen zitten. Er moet nog van alles op het laatste moment geregeld worden. Ruim een half uur te laat is het dan zover. De aftrap wordt gedaan door een zwangere violiste die met een cd’tje meespeelt. Na een minuut is het voorbij. Niemand klapt. Vervolgens volgt een soort videopresentatie met beelden van de grote festivals. Luid applaus. Dan nemen de acht kersverse bestuursleden plaats achter de microfoons. Ze worden als jonge helden ontvangen. Voorzitter Jurriaan Bakker neemt het woord. Hij is de enige niet-dance-organisator in het bestuur maar verdiende zijn sporen als oprichter van partyscene.nl. Bakker vertelt over de aanleiding voor de oprichting van de BVD. “Als een automobilist zich willens en wetens met 200 kilometer per uur tegen de vangrail doodrijdt, wordt de fabrikant van de vangrail daar niet op afgerekend. Wasteland en De Hemkade werden dat wel”. Omdat je samen sterker staat leek de tijd dus rijp voor deze organisatie. Vervolgens worden in vijf minuten de grootste frustraties van de organisatoren verwoord. Gebrek aan een eenduidige regelgeving lijkt de grootste. De Nederlandse dance-industrie kampt volgens Bakker met de strengste regelgeving van Europa. “En daarnaast zijn er nog regionale verschillen binnen ons land. Want overal wordt de wet verschillend geïnterpreteerd en toegepast.” Zo moest BVD-secretaris en Awakeningsorganisator Rocco Veenboer ooit 25.000 regenjassen aanschaffen naar aanleiding van het vervoersdebacle en de daaruit voortvloeiende problemen van het concurrentfestival Dance Valley ruim twee jaar geleden. Ook klaagt Veenboer over het meten van geluidsoverlast door de milieudienst: “Ze meten elke keer op een andere plek. En dat gaan we aanpakken!” Gejuich. Ook zal de BVD zich inzetten voor een beter imago van de dance-sector. Uiteindelijk moeten alles leiden tot een nieuw te ontwikkelen keurmerk voor feesten en festivals. Dan mag het publiek. Iemand vraagt wat het publiek van de BVD zal merken. “Niets”, antwoord Bakker. “Maar de overheid zal het merken. Daarmee gaan we om de tafel zitten.” Ook met auteursrechtenorganisatie BUMA/Stemra wil de BVD om de tafel. “Wij vinden het belachelijk dat we veel geld aan ze betalen, maar dat we geen inspraak hebben in de uitbetaling van artiesten. Alle betaalde gelden komen bij Froger terecht. Als die eindelijk eens naar de makers van dancemuziek gaan, kunnen mischien de prijzen van de dancetickets omlaag. Dan zal het publiek het ook merken.” Ondertussen wordt aan de bar al flink geborreld en verslapt de aandacht in de zaal. “Nog vragen?” Geen vragen. “Het was helder”, stelt een mede-bestuurder. “Het feest kan beginnen.”