The Never Ending Story of Dynamo Open Air

Blik op 14 jaar geschiedenis

Dynamo gaat door, Dynamo gaat niet door, Dynamo gaat door, Dynamo gaat niet door… Geen festival had het de afgelopen jaren zo zwaar met het vinden van een locatie als metalfestival Dynamo Open Air. Maar onverwoestbaar als de muziekstroming zelf lijkt het evenement voor 2004 weer even een plek te hebben: Nijmegen. Een nieuw hoofdstuk in het leven van een roemrucht festival. 3VOOR12 zette het nog een keer op een rijtje.

Blik op 14 jaar geschiedenis

Het meest geplaagde festival van de afgelopen jaren voegt met de tijdelijke verhuizing naar Nijmegen een nieuw hoofdstuk toe aan haar indrukwekkende geschiedenis van omzwervingen. Een geschiedenis die begint in 1986. Dan wordt het vijfjarig bestaan van het Eindhovense metalpodium Dynamo uitgebreid gevierd met een festival op het parkeerterrein naast de zaal. Dynamo Open Air is geboren. In het tweede jaar barst het buitenfestival al uit haar voegen en moet verhuizen. Van 1988 tot 1993 is de plaatselijke ijsbaan het thuishonk van Dynamo Open Air en haar 22.000 bezoekers. Maar ook dat is niet genoeg. De stap naar een meerdaags festival wordt gezet met de verhuizing naar het militaire vliegveld Welschap vlak bij Eindhoven. Een onbeheersbaar metaldorp ontspruit. Voor het eerst in 1993 met 43.000 bezoekers. Twee jaar later tijdens het tienjarig jubileum breekt Dynamo alle Nederlandse festivalrecords met 118.000 betalende bezoekers. Met de nieuwe bezoekers komen ook nieuwe problemen. Dynamo breekt ook minder begerenswaardige records: de files van en naar het festival in 1994 en 1995 staan te boek als de langsten die Nederland ooit heeft gekend. Het festival wordt door de gemeente gedwongen het aantal in het vervolg te beperken tot 60.000. In 1998 keert het tij definitief: Het vliegveld en het festival moeten beide wijken voor zesduizend huizen. Nergens in Nederland is op korte termijn een terrein beschikbaar dat zoveel mensen en metalmuziek aankan. De zoektocht is begonnen. Voor één jaar trekt Dynamo terug naar de schaatsbaan en halveert het aantal bezoekers opnieuw: 30.000. Weer een jaar later, het is inmiddels 1999, strijkt het festival neer in Mierlo, vlak bij Eindhoven. Het blijkt een ramp; bijna geen parkeerplek, slechte aanvoerwegen, enorme stankoverlast van de naburige vuilnisbelt. Kortom de verkeerde plek. En dus gaat het zoeken, dan al veranderd in een ware nachtmerrie, verder. Nijmegen biedt in 2000 de reddende hand door een eendaags festival toe te staan in het Goffertpark. Maar Dynamo wil per se een meerdaags festival en blijft dus ook om zich heen kijken. In 2001 denkt ze eindelijk een nieuw huis gevonden te hebben in Lichtenvoorde. Een mooi veld, genoeg ruimte, een welwillende gemeente, niks lijkt meer mis te kunnen gaan. Totdat MKZ uitbreekt. Zes weken voor aanvang moet het hele festival worden afgeblazen. Een kleine indoorversie van het festival houdt het publiek een jaartje zoet. Weer een jaar later verpest Dynamo zelf alle credits door opnieuw te zoeken naar nog een beter terrein dan het nog steeds beschikbare en inmiddels weer MKZ-vrije Lichtenvoorde. Als dat niet lukt en weer wordt aangeklopt bij Lichtenvoorde, smijt de burgemeester daar gepikeerd de deur dicht met de woorden: “We zijn geen tweede keus!” Dynamo zit met de handen in het haar, maar wordt op het nippertje gered door Bospopfestival. Dat tweedaags evenement in Weert heeft een vergunning voor drie dagen en wil de laatste dag voor een keer wel afstaan aan Dynamo. Eind 2002 komt er opnieuw het verlossende woord: vanaf 2003 heeft Dynamo echt een nieuwe plek voor de komende jaren: Nuenen. Maar weer gaat het mis: op grond van Europese wetten over de omgang met broedplekken voor vogels worden de vergunningen geweigerd. 2003 is het eerste Dynamo-loze jaar. Festivalorganisator Mojo, inmiddels nauw betrokken bij het festival, biedt aan om het in Nijmegen geplande metalfestival Fields Of Rock om te dopen tot Dynamo Open Air. Dat wijst Dynamo-man van het eerste uur André Verhuysen resoluut van de hand. Hij verkondigt dat Dynamo alleen als meerdaags festival met camping kan plaatsvinden. Een jaar later liggen de kaarten echter anders. Nog steeds is er geen terrein beschikbaar voor zo’n meerdaags evenement. Mojo hakt de knoop door en doopt het in 2003 gelanceerde Fields Of Rock alsnog om in Dynamo. Boeker Rob Trommelen legt de ommezwaai als volgt uit: “Op een bepaald moment moet je kiezen. Of je doet nog een jaar niks, of je houdt de naam in leven met een eendaagse editie.” Eind deze maand buigt de gemeente zich samen met de organisatie over een plan van aanpak. Voor 1 januari 2004 moet de gemeenteraad een definitief besluit nemen. Nijmegen zou dan voor de tweede keer in de geschiedenis de reddende engel zijn. Tot die tijd trekt 3VOOR12 opnieuw een blaadje van het Dynamo bloempje: het gaat door, het gaat niet door, het gaat door, het gaat niet door, het gaat door!?