De driemaandelijkse techno-clubavond in de Amsterdamse Melkweg was vrijdag toe aan zijn tiende editie. Traffic, georganiseerd door Blend, boekt de grote techno namen in een kleine club. De afgelopen drie jaar zijn onder andere Surgeon, Richie Hawtin, Alexander Kowalski, Ben Sims en Angel Molina langsgeweest. Deze vrijdag stond Traffic in het teken van de off-beat: techno waarin een tweede bas op een achtste tel na de normale beat neerdendert en zo het ritme sneller en dwingender maakt. Alleen geschikt voor bovengemiddelde dj-skills en een toegewijde dansvloer. Het begon rustig. De zaal is in een uur danswaardig gemaakt na het rockoptreden van Feeder door Aron Friedman. Lome techno rolt door de zaal en het theater vult zich. Moodymann komt langs en heupen gaan van links naar rechts. Bart Skills neemt het over en begint onmiddellijk met gas geven. Praten wordt lastiger, het delicate van Aron is vergeten en we zetten onze hakken in het zand. Bart effent de weg voor de hoofdact vanavond: Rumenige en Loktibrada. Afkomstig uit Bratislava, voor het eerst in Nederland en opgevoed op Slowaakse voedselbonnen, althans zo klinkt hun techno. Met producties op o.a. PVC en het Berlijnse technobastion Tresor waren hun 12’’ al in Nederland gearriveerd en een enkeling heeft dit geweld al in het buitenland mogen meemaken. Steeds gingen hun namen vergezeld met een blik van ‘ dit is serieuze muziek’. Gewapend met nieuwerwets Final Scratch (Rumenige) en ouderwets vinyl (Loktibrada) gaat dik twee uur lang de zweep over het publiek. Plaat na plaat wordt strak gemixt, wat het publiek alleen maar harder laat dansen en uitzinniger maakt. Beats vechten na elkaar om de hoofdrol terwijl hi-hats scheuren in het plafond trekken. Tijd om in het café stoom af te blazen. Lauhaus draait een stuk humaner en het hoofd komt tot rust. Even later duiken we weer in de loopgraven. Het Warschaupact gooit alles uit de kast en mixt nog steeds gevarieerd. Zonder echt in plat gebeuk te vervallen laten ze dreun over dreun maar vooral ritme over ritme lopen. De dansvloer ontploft - de hele oude zaal springt op hetzelfde moment. Een dik applaus is hun deel. Sinds hij zijn Nederlands debuut maakte op een druilerige Awakenings Festival met een druilerig volume is de Spaanse Oscar Mulero een graag geziene gast in de lage landen. Sindsdien heeft hij op elk fatsoenlijk geluidssysteem indruk gemaakt en staat nu voor de tweede keer al op Traffic. Met zijn haar onberispelijk in het vet en een seventies snor, laat hij de teugels maar een klein beetje vieren. Met veel Engels werk (Surgeon, Regis en Ruskin) en producties van zijn eigen Warm Up label, wordt de toon licht psychedelisch maar blijft de off-beat de baas. Een mooi voorbeeld hiervan is zijn mix cd uit 2000: Rxxistance Vol. 1: Era. Diepe synths, die begeleid worden door volle rommelende bassen. Stoïcijns voor de springende mensen houdt Oscar zijn mix en het publiek onder controle. Niet te beroerd om risico’s te nemen: een derde deck loopt mee. Om vijf uur neemt hij afscheid met een productie van mede-spanjaard Wünsch, die op de volgende editie van Traffic staat. De dansvloer ontploft nog één keer: Olé!