Channels Of Rage is één van de drie documentaires die 3VOOR12 presenteert op het IDFA op zaterdag 22 november. Voor deze avond op het documentairefestival biedt 3VOOR12 tevens een korting van 4,50 op de toegangsprijs van 19,50 euro. Deze korting geldt alleen voor leden van de 3VOOR12 nieuwsbrief. De drie films zullen op de site worden toegelicht. In deze editie Channels Of Rage van Anat Halachmi. Samen met 3VOOR12XL presentator Andrew Makkinga keek 3VOOR12 vast naar een exclusieve sneak preview. In Channels Of Rage laat Halachmi de Israëlische rappers Subliminal (Kobi Shimoni) en TN (Tamer Nafer) zien. Subliminal kiest voor rappen in het Hebreeuws en TN rapt, na aanvankelijk in het Engels begonnen te zijn, in het Arabisch. De relatie tussen de twee wordt niet helemaal duidelijk. Echte vrienden zijn het niet; ze kennen elkaar wel goed. TN is in ieder geval een fan van Subliminal. De vader van Subliminal is net zo’n nationalist als zijn vader. Op bevrijdingsdag zie je de hele familie met grote Israëlische vlaggen in de weer. Pa beklaagt zich ook over het feit dat het volkslied veranderd zou moeten worden. “Het is onze vlag en ons volkslied.” Makkinga vindt het jammer dat er niet meer duidelijk wordt over de afkomst van de jongens. “Vooral van TN wil ik meer weten. Ik denk dat je dan ook meer zou begrijpen van de tegenstelling tussen de rappers.” Je ziet de rappers optredens doen in kleine clubs, maar ook in grote zalen en bijeenkomsten op grote pleinen. Bij een optreden van TN in een auditorium is de spanning te snijden. De politie wil de tent bijna sluiten. De Arabische teksten van hem maken heel wat los bij zijn publiek. Het kamp van Subliminal verwijt dat TN er twee meningen in zijn teksten op na houdt: een Israëlische en een Arabische. Makkinga: “Ik vind hem goed. Je kunt aan TN zien dat hij het niet makkelijk heeft gehad in zijn jeugd. Die Subliminal komt uit een rijke familie. Die Arabier is veel energieker en veel poëtischer. Hij flowt ook heel goed. Omdat hij het moeilijk heeft gehad kiest hij niet snel voor de weg van de minste weerstand.” Ook Subliminal rapt op een gegeven moment in het Arabisch. De zionistische rapper ziet het als een betere manier om zijn boodschap over te brengen naar de mensen voor wie die bedoeld is. In ruim een uur tijd zie je de rappers drie jaar ouder worden en hun onschuld verliezen. Daar is het toenemende geweld in Israël van de laatste jaren debet aan. In het begin zitten de twee jongens gebroederlijk in een busje en kijken feestend de lens in. Een andere jongen moedigt Halachmi aan: “Film the coexistence!” Aan het eind van de film komt het beeld terug en maakt pijnlijk duidelijk hoe de situatie is verslechterd. Tijdens een groot optreden nodigt Subliminal zijn Arabische makker niet uit op het podium. Tussen twee nummers zegt hij in de microfoon: “Als je slecht over ons praat slaan we je in elkaar”. De film eindigt op straat met een ruzie tussen Subliminal en TN. De doodlopende discussie over de politieke situatie in het land is na drie jaar bij de jongens toch tot een uitbarsting gekomen. Makkinga: “Toch zie je dat er liefde is tussen die jongens. Dat kan alleen als je ook haat hebt gekend.” Makkinga vindt de documentaire goed: “Hij laat de complexe situatie in Israël op dit moment op een duidelijke manier zien. Het is een uiteindelijk never-ending discussie.” Wat betreft de hiphop cultuur in Israël heeft Makkinga goeie hoop. “Je kunt horen dat ze eigenlijk nog maar net begonnen zijn met hiphop. Ze rappen over bestaande beats. Ze missen eigenlijk de infrastructuur die nodig is voor een goeie cultuur. Je ziet altijd dat een eerste generatie ‘rap in je eigen taal’ nog heel erg moet groeien. Maar er is zoveel emotie in dat land dat er in de toekomst iets heel goeds uit moet kunnen groeien. Wat je in deze film ziet zijn eigenlijk protestsongs a la Simon and Garfunkel; geen hiphop als DMX.” Channels Of Rage is volgens Makkinga meer een film over hiphop dan over de politieke situatie in Israël. “Die gasten zijn drie jaar lang in die film bezig met hiphop. Hun afkomst is eigenlijk een bijzaak. De documentaire gaat net zo goed over vriendschap, familie en de rol die muziek bij jongeren speelt.”