De lat werd behoorlijk hoog gelegd door de eerste bands in het nieuwe seizoen Club Lek. De 5 mannen van Spectre uit Denemarken hadden zich al warmgespeeld op Eurosonic, en hun "Instrumental Surf Throatcore" (een vlag die de lading heel goed dekt) kwam heel goed uit de verf. In het interview waren de Denen zo stug als stopverf, maar op het podium gooiden ze hun spatsies fijn van zich af. Of je naar een rare jaren zestig spy-fi film zit te kijken zonder film maar met ruige soundtrack. Jammer alleen dat uw gastheer daarom niet aan de laatste vraag toekwam; namelijk: hoelang deze grap houdbaar zal blijken te zijn. Zal ik zelf het antwoord maar geven? Maximaal 2 jaar. Nee, dan was Bobby Bare Jr. heel wat spraakzamer, zozeer zelfs dat het interview misschien wel leuker was dan het optreden, hoogtepunt daarin: Jr. even laten luisteren naar het duet dat hij op 5-jarige leeftijd (!) opnam met zijn beroemde country & western vader, en waarmee hij zijn eerste hit scoorde. Bobby Bare Jr. zat er naar te luisteren met mengeling tussen gene en trots. Het optreden met gitarist/vocalist/tamboer-majoor Mike mocht er trouwens ook zijn; een cover van The Smiths, een hysterisch snelle "True Story" en de prachtige uitsmijter waarin Bobby zich beklaagd bij Pete Townsend, The Beatles en Frank Black die de goudmijn van de leuke liedjes zozeer geplunderd hebben dat er alleen nog maar wat stofgoud achterblijft voor achterblijvers als Bobby Bare Jr. Derde en laatste band was Sugarcult uit California, die in de States al flink wat cd's hebben verkocht, en waarvan je niet verbaasd moet opkijken als ze binnenkort een grote hit scoren zoals soortgenoten Blink 182 en Sum 41 voor hen deden, want met de hooks en de looks zit het wel goed. Wat het viertal voornamelijk onderscheidt van voornoemde bands is dat ze meer putten uit de powerpop van de late jaren zeventig (The Knack, Costello, Paul Collins Beat). Origineel is het dus allemaal niet, strak en energiek wel. En er waren jonge meisjes vooraan gaan zitten; meestal een voorbode van naderend succes. We gaan het zien -of horen. Net zoals u mij, volgende week, zelfde tijd, zelfde zender.