Popjournalisten krijgen vaak niet langer dan dertig minuten de kans een artiest te spreken. Dertig minuten (en regelmatig minder) waarin je je spullen uit moet pakken, het ijs moet breken en tot de kern moet zien door te dringen. En dan ben je ook nog een van de velen die op een dag aan de geinterviewde voorbij trekken. Tijd dus voor een plan. Niet aankomen met het standaard lijstje naar aanleiding van een nieuwe cd, maar op pad met circa twintig kaarten (zorgvuldig geselecteerd uit een verzameling van zo'n hondertwintig). Daarop persoonlijke vragen. Opdracht: trek een kaart en geef zo eerlijk mogelijk antwoord. Met de bedoeling meer te weten te komen over de mens achter de artiest. In Naar Eer en Geweten Uncut het resultaat. Het interview. Datum + plek: 3 juni 2003, hotelkamer Sofitel Amsterdam Duur: 22 minuten en 20 seconden Geknipt en waarom: Een aantal vragen 'opgelapt'. Ik zat soms wat te stuntelen met het Engels. Op het eind van het interview komt de tourmanager binnen. Vooraf: Ik had het idee dat Billy Corgan een lastpak zou zijn. Zijn tourmanager bleek een zeer vriendelijk man: een goed teken. Vlak voor het interview zou beginnen ging het brandalarm af. Alle gasten moesten hun kamers verlaten. Ondanks de chaos liet Corgan zich niet van de wijs brengen. Kanttekeningen bij het interview: Billy Corgan vond het leuk. Vermoeiend ("ik zou nu het liefst even een half uurtje gaan liggen"), maar leuk. Ik kreeg de indruk dat hij eerlijk en oprecht antwoord gaf. Ik vond het uitermate vriendelijk. Meest opvallende antwoord: "Wat is je slechtste karaktereigenschap? Ik denk obsessie. Ik heb de neiging om een gedachte, een idee of een slechte eigenschap van iemand obsessief te benaderen. Ik blijf er over doorgaan tot alle energie weg is, tot iedereen er helemaal gek van wordt. Door over niks anders te praten. (....) Maakt dat het niet lastig om in een band te zitten? Het is denk ik belangrijk, omdat er dan in ieder geval iemand is die zich fixeert op het werk, maar je kunt iedereen er ook helemaal dol mee maken door door te gaan over zaken die mensen al jaren achter zich hebben gelaten. Doe je dat? Dat is mijn werk."