Popjournalisten krijgen vaak niet langer dan dertig minuten de kans een artiest te spreken. Dertig minuten (en regelmatig minder) waarin je je spullen uit moet pakken, het ijs moet breken en tot de kern moet zien door te dringen. En dan ben je ook nog een van de velen die op een dag aan de geinterviewde voorbij trekken. Tijd dus voor een plan. Niet aankomen met het standaard lijstje naar aanleiding van een nieuwe cd, maar op pad met circa twintig kaarten (zorgvuldig geselecteerd uit een verzameling van zo'n hondertwintig). Daarop persoonlijke vragen. Opdracht: trek een kaart en geef zo eerlijk mogelijk antwoord. Met de bedoeling meer te weten te komen over de mens achter de artiest. In Naar Eer en Geweten Uncut het resultaat. Het interview. Datum + plek: donderdag 9 januari 2003, Vera Groningen Duur: 18'00 Geknipt en waarom: schoonheidsfoutjes: tikken, kraken Vooraf: De band komt een uur later dan gepland opdagen. Aangezien VPRO televisie ook een interview had aangevraagd, en tv altijd voor gaat, zagen Alex Tobin (Kindamuzik) en ik onze interviews al in rook opgaan. Maar uiteindelijk bleef er toch nog achttien minuten van de aanvankelijk toegezegde 20 minuten over. Maar het gevoel dat je als interviewer snel je slag moet slaan maakt onrustig. Wanneer je maar weinig tijd hebt durf je nergens echt diep op in te gaan, bang dat er geen tijd overblijft voor andere vragen. Kanttekeningen bij het interview: Carl Baret, in gesprek met Alex Tobin in kleedkamer verderop, kwam twee keer binnenlopen. Een stoorzender. Bij een persoonlijk gesprek is het altijd erg vervelend wanneer mensen meeluisteren, bij een interview als Naar Eer en Geweten werkt dat ook zo. De concentratie is vaak in 1 keer weg. Uiteindelijk maakte Pete Doherty een serieuze, intelligente en eerlijke indruk op mij. Dat hij (te?) eerlijk geweest was vond hij zelf ook: "Je naait me niet heh?" bezwoer hij me tijdens het weglopen. Meest opvallende citaat: "Ik ben dol op alle drugs, als ik heel eerlijk ben. (....) Crackcocaine is okay. Hoewel het me soms in de war schopt. Maar ik hou ervan. Ik hou van de smaak. (....) Ik ben dol op de gebruiksvoorwerpen die erbij horen: het pijpje, de aluminiumfolie."