Op een gegeven moment vroegen we ons af ‘hoeveel nummers heb je eigenlijk nodig om een plaat op te nemen. Tien?’ We bleken er meer dan genoeg te hebben.” Bassist Morgan Henderson van The Blood Brothers vertelt over het tot stand komen van This Adultery Is Ripe, de eerste plaat van de emo-hardcore punkers uit Seattle. Zo’n zes jaar geleden besloten Henderson (toen 20) en zijn destijds 16-jarige vrienden naast de meer melodische bands waarin ze speelden, voor de lol The Blood Brothers op te richten. Na zo’n drie jaar werd het punk-project echter steeds serieuzer, met het genoemde eerste album als resultaat. Henderson: “Eigenlijk hadden we besloten na de tour die op Adultery volgde uit elkaar te gaan. Omdat we al zo lang bezig waren, vonden we toen. Maar de tour was zo’n succes dat we de band niet op wilden geven.” Datzelfde jaar nog volgde een tweede album, waarmee de interesse gewekt werd van producer Ross Robinson (van onder andere Slipknot en Limb Bizkit) die dan ook de productie van Burn Piano Island, Burn op zich nam. “Maar”, haast Henderson zich te zeggen, “Robinson heeft geen invloed heeft gehad op de klank van de plaat. De nummers waren al af. Wat je op Piano Island hoort is de natuurlijke evolutie van het Blood Brothers geluid.” Naast de muziek zijn er natuurlijk ook nog de teksten, die bij The Blood Brothers geen onbelangrijke rol spelen. Johnny Whitney, een van de twee zangers, schrijft ze het liefst een beetje in afzondering, zodat ze meer op zichzelf staan. En hoewel de teksten op het eerste gezicht vooral over de dood lijken te gaan is thema van de plaat volgens hem juist het tegenovergestelde. “Ambulance vs Ambulance bijvoorbeeld is een nummer dat gaat over wat een bijna-dood ervaring geestelijk met je kan doen. Op een inspirerende manier dan. Dat is ook een beetje het thema dat door de plaat loopt.” Niet iets dat je volgens Whitney te letterlijk moet nemen. “Dan wordt het allemaal zo plat. Alsof het om het shockeffect gaat in plaats van dat het iets betekent. En dat is niet de bedoeling.”