Organisatie bevestigt mogelijk einde festival

Sluit oren en ogen en de bui waait over

Door invoering van de nieuwe tabakswet trekt sponsor Drum zich terug. Die klap zal toch harder aankomen dan aanvankelijk werd gedacht. De organisatie is inmiddels hard op zoek naar een vervangende geldschieter. Een snelle oplossing wordt in het huidige economische klimaat niet verwacht.

Sluit oren en ogen en de bui waait over

Aanvankelijk liet de organisatie van Drum Rhythm aan 3voor12 weten dat het verlies van sponsor Drum, door invoering van de nieuwe tabakswet, geen problemen zou opleveren. Inmiddels denkt men daar anders over. Organisator Theo van der Hoek vertelt dat men eerst hoopte dat het zo’n vaart niet zou lopen en ook dat de organisatie van het evenement dit jaar zoveel energie vergde dat hij geen tijd had om het tot zich door te laten dringen. Inmiddels is men echter hard op zoek naar een nieuwe sponsor. Er zijn op uitnodiging van het festival vertegenwoordigers van diverse potentiele geldschieters aanwezig. Tevens is er een lobby gestart om bij de overheid subsidies te verkrijgen, deze lobby staat nog in de beginfase en moet eigenlijk nog op stoom komen. Drum Rhythm wordt dit jaar voor de elfde keer gehouden, als samenwerkingsverband van Mojo Concerts en de Stichting Drum Rhythm Projekten. De stichting is partner in de organisatie van het festival en brengt de Drum Rhythm -cd’s uit. Daarnaast zorgt de Stichting Drum Rhythm Projekten voor het aantrekken van sponsors, zoals momenteel Drum, Grolsch en Samsung. Met ingang van volgend jaar verdwijnt hoofdsponsor Drum. De uitgangspunten die aan de stichting zijn meegegeven zijn, zijn o.a. dat Drum Rhythm een festival moet zijn met nieuwe muziekstijlen, o.a. voortgekomen uit een mix van culturen waaronder hiphop, reggae, jazz-dance en wereldmuziek. Drum Rhythm moet een “stadsfestival“ zijn, wat inhoudt dat het festival in Amsterdam plaatsvindt. Met name het laatste uitgangspunt heeft directe gevolgen voor de financiering. Omdat het festival midden in Amsterdam plaatsvindt, is de bezoekerscapaciteit van het festival beperkt. Op de Kop van Java kunnen niet meer dan 7000 festivalgangers terecht. Met een ticketprijs van 60 euro voor een passepartout kun je uitrekenen wat er aan geld binnenkomt. Een ander uitgangspunt is dat de hoogte van de consumpties ‘marktconform’ moet zijn. Als je het festivalterrein afloopt moet een drankje in het cafe om de hoek niet ineens veel goedkoper zijn. Kortom, de inkomsten van het festival zijn beperkt. Op de vraag of het een optie is DR volgend jaar te verhuizen naar een commercieel aantrekkelijker lokatie (een plek als Spaarnwoude waar jaarlijks Dance Valley plaatsvindt geeft bijvoorbeeld toegang voor veel meer bezoekers en er is minder risico op geluidsoverlast waardoor je langer kunt programmeren) , antwoord Theo dat niets uitgesloten wordt maar dat het de opzet van het festival wel zou aantasten. “Dit is een stadsfestival, de mensen gaan ‘gekleed’ uit en als ze na twaalven door willen kunnen ze terecht bij een van de afterparties in de stad (in de Melkweg en Paradiso).” Theo denkt dat het eerder een optie is om te gaan praten over samenwerkingsverbanden met andere reeds bestaande evenementen, zoals het Holland Festival of eventueel het Amsterdam Dance Event. Ook over een eventuele verhoging van de entreeprijs valt wel te denken, aangezien de entreeprijzen in Nederland in vergelijking met het buitenland erg laag liggen volgens Theo. Wordt vervolgd...