Access To Amsterdam (A2A) moest de conferentie voor muzikanten worden, maar liep uit op een financieel fiasco. Na afloop verdween de met veel bravoure binnengehaalde directeur Louis Jay Meyers stilletjes via de achterdeur en nam het Nationaal Popinstituut (NPI) de regie weer zelf in handen. Ze kwam met een uitgebreide evaluatie, harde noten werden gekraakt. En al die tijd hield de inmiddels ex-directeur beleefd zijn mond. Tot nu. Niet dat hij nu met modder wil gooien. Liever heeft hij het over de toekomst. De toekomst waarin hij het concept van A2A opnieuw probeert neer te zetten. Dit keer in Berlijn. In het najaar van 2003 zal in de Duitse hoofdstad een nieuwe muziekconferentie het licht zien. De voorlopige werktitel is Access To Europe (A2E), het concept en de omvang vergelijkbaar met de Amsterdamse voorganger. Dus opnieuw moet het een plek voor muzikanten en onafhankelijke labels worden en kunnen we op zijn minst 250 optredende artiesten verwachten. Preciese details volgen in juli, als Meyers met een officiële persverklaring komt. Meyers: “Ik ben er nog steeds van overtuigd dat er behoefte is aan een plek waar kleine onafhankelijke muziekbedrijven en artiesten elkaar kunnen ontmoeten. Buiten Nederland heeft A2A een goede indruk gemaakt. Alles wat we daar probeerden te lanceren wil ik daarom voortzetten op de nieuwe conferentie.“ Toch heeft hij wel geleerd van zijn ervaringen in Nederland, geeft hij toe. En daarom pakt hij een aantal zaken heel anders aan. ”Om te beginnen zal de conferentie in Berlijn niet over de hele stad verspreid zijn. We hebben één locatie voor alle conferenties en showcases waar je ook kan overnachten.” Behalve missers en de daaruit getrokken wijze lessen, had A2A ook veel pech, vindt Meyers. “Na 11 september was alles anders. Het bestuur heeft toen besloten door te gaan. Maar als ik het over mocht doen, zou ik de conferentie afblazen. Elke dag was het weer de vraag of we verder konden. Hoewel we een team hadden van mensen die voor het eerst zo’n grote conferentie organiseerden, is het uiteindelijk aan hen te danken dat A2A werd gered. Ze hebben echt ongelofelijk veel werk verricht.” Toch trekt de Amerikaan achteraf de conclusie dat Amsterdam niet de plek was voor een internationale conferentie van dit formaat. Hij erkent dat de Nederlandse conferentie-agenda met onder andere de "populaire en zeer succesvolle" evenementen Noorderslag en het Amsterdam Dance Event toch redelijk vol was. Maar ook los daarvan was Nederland niet de plek: "Als het evenement afhankelijk is van overheidsgesubsidieerde organisaties als het NPI die geen overeenstemming kunnen bereiken over de vorm van de conferentie, kan het onmogelijk slagen." Eind 2003 zal blijken of hij in Duitsland meer succes heeft.