De consument klaagt al jaren dat cd’s te duur zijn. Onzin, roept de muziekindustrie, cd’s hadden eigenlijk veel meer moeten kosten. De consumentenbond heeft demissionair minister Zalm zover gekregen dat hij onderzoek gaat laten doen naar de cd-prijzen in Nederland. Voor dat onderzoek moet er nog veel gebeuren. Er hangt al jaren een waas over de cd-prijzen in Nederland. Waar de consument klaagt en jammert over cd-prijzen die steeds hoger worden, houden de platenmaatschappijen zich angstvallig stil over het onderwerp. De meeste platenmaatschappijen willen er niet over praten; de vraag waarom het schijfje moet kosten wat ie kost wordt steevast afgedaan met ‘geen commentaar’. En als er dan iets gezegd wordt, is het een verwijzing naar het NVPI, die een boekje uitgaf met daarin de uitleg over de prijsopbouw. Het boekje van NVPI met de onthullende titel ‘De Muziekindustrie Binnenstebuiten’ legt inderdaad uit hoe de prijs van een gemiddelde pop-cd tot stand komt. Eindelijk kunnen consumenten begrijpen waarom er zoveel betaald moet worden voor een cd. In een overzichtelijk lijstje (zie rechts), wordt aangegeven welk percentage van de ppd (De prijs die een winkelier betaalt voor een cd) waaraan uitgegeven wordt. Zodat voor eens en altijd duidelijk wordt waarom een nieuwe pop-cd voor 13 euro aan de winkels wordt verkocht. Helaas. Het lijstje van de NVPI ziet er weliswaar gedegen uit, in een duur fullcolourboekje met een gratis cd en DVD erbij, de cijfers kloppen van geen kant. Zo geeft het boekje aan dat er per cd 9 procent van de ppd naar auteursrechten gaan. De negen procent is correct, zo bevestigt auteursrechtenorganisatie Stemra. Maar de bedragen die in het lijstje staan, kloppen niet met de percentages. Hoe de prijs van een cd is opgebouwd, blijft vooralsnog een raadsel. Bij navraag geeft Jonne Boesjes van het NVPI aan ook niet te begrijpen waarom de cijfers niet kloppen. Wel verwijst de woordvoerster naar de website van het NVPI, waarop hetzelfde lijstje, maar dan kloppend, 'al twee jaar te vinden is.' Het lijstje blijkt te gaan over de gemiddelde prijsopbouw van een pop-cd in 2001. Het online-lijstje gaat daarnaast uit van een gemiddelde ppd van 12,75, en niet van 13 euro, zoals het boekje. De cijfers van het NVPI lijken dan ook eerder nattevinger werk dan het gevolg van een gedegen onderzoek. Of de cd-prijzen in Nederland inderdaad te hoog zijn, is hier niet mee gezegd. Maar dat de muziekindustrie op deze manier de verdenking van te hoge cd-prijzen niet oplost, is duidelijk. 3VOOR12 blijft zoeken. Vragen? Opmerkingen? Tips? mail naar: markie@vpro.nl