Vines: redden wat er te redden valt

“Dit is marketing en dat schijnt heel belangrijk te zijn”

Iedereen was het er 10 oktober in de Melkweg over eens: The Vines vielen genadeloos door mand. De in Engeland gecreëerde hype werd niet waargemaakt Het eerste Nederlandse optreden van de Australische band viel zwaar tegen. In de OOR van deze week heeft platenmaatschappij EMI een paginagrote advertentie geplaatst waarin een recensie van het Nederlandse podiumdebuut van The Vines wordt vergeleken met een recensie van de eerste Nirvana show.

“Dit is marketing en dat schijnt heel belangrijk te zijn”

Wat doe je als grote platenmaatschappij als één van je bands, waar je heel veel van verwacht, een optreden in een bomvolle Melkweg verprutst en vervolgens in de pers wordt afgebrand? Dan red je wat er te redden valt, moet de platenmaatschappij gedacht hebben. EMI besloot paginagroot een vergelijking te trekken met Nirvana met als uitdaging ‘zoek de overeenkomsten’. Nirvana speelde aan het begin niet de meest briljante optredens. Sommigen zeggen zelfs dat ze nooit goed live zijn geweest. Toch werd de band legendarisch. Een advertentie met zowel de Nirvana recensie als die van The Vines was het gevolg. Een wanhoopsdaad? Jaqueline de Groot (productmanager bij EMI): “Die plaat is in de zomer uitgekomen en ging inmiddels meer dan 6500 keer over de toonbank heen. Dat is veel voor een debuut-cd. Ik stond na het optreden ook met tranen in mijn ogen. Het was verschrikkelijk slecht maar deze advertentie is geen wanhoopsdaad.” Op het forum van de Subjectivisten website werd meteen gesproken van ‘de meest belachelijke advertentie van het jaar’. De Nirvana recensie uit OOR werd geschreven door Erik van den Berg, thans redacteur van datzelfde muziektijdschrift. Van den Berg reageert op het forum van de Subjectivisten site: "Ik was minstens zo verbijsterd door die Nirvana/Vines-advertentie. Niet zozeer omdat er een stomme fout in staat (Nirvana's eerste optreden in Nederland was natuurlijk niet in '91; ze hadden eind '89 hier al uitgebreid getoerd met Tad), maar omdat het gebruikte citaatje uit '91 van mijn hand is. (Van den Berg wordt in de advertentie niet gecredit, red.) Het komt uit een verslag van het Ein Abend In Wien-festival in De Doelen in R' dam. Voor de goede orde: in die Nirvana-passage zat eigenlijk helemaal geen waardeoordeel. Het was een constatering van dat 'relletje' eromheen (met een Willem Venema die hoogstpersoonlijk een PA-toren inklom om Kurt C eruit te halen). Omdat ik het concert maar half gezien had, vond ik het opschrijven van een duidelijke (muzikale) mening ongepast." Menno Pot is de schrijver van de Vines recensie die gebruikt wordt in de EMI advertentie. Hij vindt het een leuke originele advertentie en vindt het niet erg dat hij niet gecredit wordt. “Als je je oren tijdens die Vines show dicht deed, stond je gewoon naar Nirvana te kijken. Maar het was een onthutsend slecht optreden. Nirvana was ook niet zo’n goeie live band, maar dit sloeg alles: een aanfluiting. Heel goed dat EMI van de nood een deugd maakt”. Martijn Kosterman doet promotiewerkzaamheden bij V2. Hij begrijpt de keuze van De Groot wel en noemt het niet direct een noodgreep. “Als je ontzettend overtuigd bent van de kwaliteit van een band en de radio pikt hun muziek niet op, dan kun je dat goeie gevoel misschien beter met tekst overbrengen. Dat kan gevaarlijk zijn, want het is maar een dunne lijn tussen de boodschap en bedrog”. Bij platendistributeur de Konkurrent houdt Aldo Perotti zich onder andere bezig met promotie. Bij het zien van de advertentie schiet hij al in de lach: “Zo, die zijn behoorlijk wanhopig, da’s duidelijk: gepruts. Af en toe maken wij ook flauwekul advertenties, maar die zijn om te lachen. Dit is niet grappig. Waarschijnlijk hadden ze nog een zak met geld op de plank liggen. Zo’n advertentie kost al gauw 2500,- euro. Als een band slecht speelt is dat jammer. Dit is marketing en dat schijnt heel belangrijk te zijn”.