7 en 8 december 2001 vond het achtste Sonic Acts festival plaats. Een festival dat -volgens de website- sinds 1994 probeert om "populaire elektronische muziek te confronteren met elektronische muziek die ontstaat uit onderzoek en experiment." Sonic Acts beperkt zich echter niet tot muziek. "Omdat ook andere kunstvormen steeds verder digitaliseren, vervagen de grenzen tussen die kunstvormen waardoor mengvormen ontstaan die de grenzen van de verschillende disciplines overschrijden." 3VOOR12 vroeg eens rond hoe de verschillende bezoekers deze 'mengvormen' hadden ervaren. DJ Steffi was donderdag op Sonic Acts "Vooral in de bovenzaal werd veel met visuals gedaan. Dat was heel indrukwekkend. Hoe de visuals en het geluid op elkaar aansloten. De verschillende lagen in de muziek kwamen heel mooi overeen met opbouw in de beelden. Maar het ligt er ook een beetje aan hoe 'gedetailleerd' je gevoel is. Sommige mensen vinden er misschien niets aan. Mij kan het niet gek genoeg. Gedanst werd er donderdag nog niet echt. De grotere en meer dansbare namen stonden vooral vrijdag geprogrammeerd. Maar het is ook niet echt een dansfestival. Sonic Acts is een festival voor mensen die niet genoeg hebben aan een reguliere dansavond en wel eens gevoed willen worden met nieuwe dingen. En die waren er. De line-up was zeer uiteenlopend en up to date. Er is goed gekeken naar wat er op het ogenblik gaande is. Er stonden bepaalde acts die eigenlijk alleen voor insiders bekend zijn. Die waren dan ook soms behoorlijk experimenteel. Of je het mooi vind is dan een tweede, maar het is wel interessant. Ook voor de gewone bezoeker. Ook al stonden die daar soms van; 'Wat krijg ik nou over me heen?!'" Kees Brienen, een van de programmeurs van Sonic Acts "Donderdag was niet zo'n succes, maar de vrijdagavond klopte helemaal. Het was live-cinema. Dat is een soort bioscoop zonder stoelen. Met videobeelden die door het geluid gemanipuleerd worden en daardoor naadloos op de muziek aansluiten. Ik had het effect daarvan nog nooit zo sterk gevoeld. Het is inderdaad een soort omgeving die gecreëerd wordt. Voor de reguliere bezoeker van de donderdagavond in Paradiso (Noodlanding, red.) was deze 'omgeving' wel een confrontatie ja. Maar dat is iets waar we ook wel een beetje op aansturen. Deze keer was dat donderdag dus niet zo'n succes, maar vrijdag ging het dus perfect. Dit jaar waren er ook weer 200 bezoekers meer dan vorig jaar, waarmee het totaal deze keer op 1800 kwam. Er zit dus wel ontwikkeling in het festival. Maar het bezoekergedeelte is niet het enige waar het bij dit festival om gaat. Sonic Acts is ook een plek waar iedereen uit de scène bij elkaar komt en ideeën uitwisselt, soms tot op het podium aan toe. Het zijn echte muzikanten, die elkaar helpen en van elkaar willen leren." Peter Bruyn, muziekjournalist, in het Haarlems Dagblad over de donderdag "De kunstvernieuwing van Sonic Acts niet zozeer de technologische ontwikkelingen, maar de functionele verschuiving van muziek die daarvan het gevolg is." Met andere woorden: "musici als makers van klankdecoraties om binnen te ontspannen. Audio-binnenhuisarchitekten zijn het." 3voor12 was tenslotte officieus aanwezig in de personen van Gerard Walhof (hoofd radio 3) en Oscar Smit (radiomaker bij 3VOOR12). Beiden zijn het er over eens dat het festival dit jaar duidelijk volwassener van opzet is dan vorige jaren, toen het regelmatig de sfeer van een conservatoriumfeestje had. Gerard: "Muzikaal was de programmering voor een deel spannend, bijvoorbeeld Funckarma, maar voor een groot deel ook precies wat ik had verwacht. Ze hadden op de avond wel consequent het onderwerp van het seminar doorgezet dat overdag plaatsvond (The Art Of Programming, red.) Dat ging vooral over het samenspel tussen beeld en geluid. Ik kan het alleen maar als consument beoordelen, maar ik had het idee dat ik veel al eens had gezien. Bovendien wordt het op een gegeven moment wel wat vermoeiend. En wat betreft die totaalomgeving waar je je eigen ding kunt doen? Onzin, dat doe je toch op elk festival!" Oscar: "Wat Peter Bruyn bedoelt is dat er binnen de elektronische muziek op het podium steeds minder gebeurd. Dus dat je iets anders moet verzinnen om toch mensen te trekken. Vrijdag had ik ook pas na een tijdje door dat Scanner al aan het spelen was." Gerard: "Dat bedoel ik. Dan denk ik; waarom zou ik niet gewoon thuisblijven en daar een cd opzetten." Oscar: "Ja, het resulteerde deze keer wel in een wat ondansbare Noodlanding. Er waren ook aardig wat teleurgestelde mensen. Dat hadden ze van tevoren wel iets beter kunnen aangeven. Wat wel leuk is aan dit festival is dat er heel veel jonge mensen rondlopen. Het is een jeugdige scène En ze kennen hun geschiedenis nog eens goed ook. Perspects, een jongen uit Detroit, was namelijk heel erg trots dat hij op het podium stond waar 20 jaar geleden Fad Gadget (80er-jaren elektronisch art-pop artiest, red.) zijn benen gebroken had. Loop ik na de show naar buiten en wie zie ik dat er binnenkort speelt; Fad Gadget!"