De mooiste muziekmomenten in Eindhoven van 2014 volgens 3voor12/Eindhoven

Eindhoven Psych Lab, albumpresentatie Nouveau Vélo en Woody sings Mozes and the Firstborn meest geliefd

Redactie 3voor12/Eindhoven ,

Het is de favoriete traditie van de redactie van 3voor12/Eindhoven: terugblikken op het jaar aan de hand van de mooiste muziekmomenten in dat jaar beleefd. Enige voorwaarde: ze moeten hebben plaatsgevonden in of rondom Eindhoven. Verder mag alles: van een gitaarsolo tot aan een festival.
Vorig jaar werden de energieke albumpresentaties van Mozes and the Firstborn en Stuurbaard Bakkebaard en het ontroerende concert van Nils Frahm het best gewaardeerd, wie zijn de favorieten van dit jaar? Duidelijk is dat de liefhebberij van de hedendaagse psychedelica terug te zien is in het eindklassement en dat opnieuw enkele Eindhovense artiesten grote internationale acts de loef afsteken.

PAUL KNIPPENBERG | SCHRIJVER

1. Cosmonauts, 6 juni op Eindhoven Psych Lab in de Effenaar
De eerste editie van Eindhoven Psych Lab stond voor deze liefhebber bol van de hoogtepunten. Ik denk nog graag terug aan de passages van Radar Men from the Moon, Gnod, Nisennenmondai en The Cosmic Dead. Ook de aankleding en sfeer tijdens het festival was top. De band die me het meest is bijgebleven is Cosmonauts. Vooral de aanstekelijke nummers ‘Shaker’ en ‘What Me Worry?’ spookten nog dagen door mijn hoofd na afloop. 

2. The Wytches, 19 april op Paaspop in Schijndel
The Wytches en Paaspop, het was geen match made in heaven. De donkere garage, grunge en surf van de Britten trok slechts enkele tientallen mensen. Het leek de band geen seconde te deren. De Jack Daniels Stage kreeg een energiek en bikkelhard optreden voorgeschoteld. De nummers die al op internet circuleerden bleken geen toevalstreffers; hier stond een band die klaar helemaal was voor zijn grote doorbraak. Inmiddels speelden The Wytches ook op Best Kept Secret, Incubate en kwam een – goed ontvangen – debuutalbum uit. Wellicht dat het volgend jaar wel zou kunnen lukken voor de band op Paaspop, al zullen andere grote festivals ook in de rij staan voor een van de ontdekkingen van 2014. 

3. Albumpresentatie Nouveau Vélo, 11 oktober in het Stroomhuis
In 2014 waren daar opeens weer optredens in het Stroomhuisje, als nieuwe satellietzaal van de Effenaar. Nouveau Vélo presenteerde er zijn debuut en deed dat op meesterlijke wijze. Niet alleen bevat het nieuwe album steengoed materiaal, de live-uitvoering mocht er ook zijn. De band, weer in volledige bezetting, leek beter dan ooit in vorm op een avond waar alles leek te kloppen.

4. ‘Rockcity’ door Woody Veneman tijdens 3voor12/Eindhoven Café, 19 november in het café van PopEi
Ik was wat laat binnen, tijdens de immer gezellige live-uitzendingen van 3voor12/Eindhoven Café in PopEi. Net toen ik een drankje had besteld en me had geïnstalleerd op een krakkemikkig stoeltje speelde Woody Veneman een prachtige bewerking van het Peter Pan Speedrock-nummer ‘Rockcity’. Met veel soul en focus op de tekst werd het nummer totaal anders gebracht. Alle nummers die Veneman die avond speelde zijn even fraai en bovendien opgenomen. De opnames vind je op de soundcloud van 3voor12/Eindhoven. Tip vanjewelste. 

5. ‘Stuck Between Stations’ van The Hold Steady, 8 oktober in de Effenaar
Het album ‘Boys And Girls In America’ van The Hold Steady heb ik grijsgedraaid. Kapot gedraaid zelfs, en heb daardoor dit jaar noodgedwongen een nieuw exemplaar moeten aanschaffen. Reden voor mijn herleefde belangstelling voor de band was hun optreden in Eindhoven. Eindelijk ging ik ze live zien! Ik mocht zelfs aan de avond bijdragen als concert-dj. Het kon allemaal niet beter. Totdat het noodlot toesloeg en één van de cd-spelers haperde en tot overmaat van ramp mijn met zorg gecompileerde cd’s niet allemaal wilden afspelen. Tijdens het optreden van mijn oude helden zocht ik naar muziek die acceptabel was om na de show te draaien. Tijdens deze kneiter stopte ik met zoeken en zong ik voorzichtig mee.
 

MERIJN KOSTER | FOTOGRAAF

1. Albumpresentatie Hunting The Robot, op 29 maart 2014, in de Effenaar
Vernieuwende, verrassende muziek, met enthousiasme gespeeld en ook nog eens een feestje om naar te kijken.
 
2. Kaiser Chiefs, 20 april op Paaspop
Het zijn pure entertainers, een toneelstuk dat voor je neus wordt opgevoerd en tegelijkertijd een oerdegelijk concert is.
 
3. Public Service Broadcasting op 25 mei 2014, in de Effenaar 
En van vooral het nummer ‘Elfstedentocht’. Bijna een mantra waardoor je in trance raakt tijdens het optreden. Dat er een beroep wordt gedaan op wat vaderlandse trots helpt natuurlijk ook.
 
4. DeWolff, 20 april op Paaspop
Heerlijke muziek en net zo veel haar als energie op het podium.

5. Jett Rebel, 13 september op Appelpop (ja, dat is ver buiten Eindhoven, maar Merijn is nieuw)
Mijn enige kans dit jaar om Jett Rebel te zien, veel over gehoord en dat wordt gewoon waargemaakt. Wereldklasse muzikant en entertainer.
 

DAAN KRAHMER | SCHRIJVER

1. José González, 7 februari op Cross-Linx
Nee, 2014 was qua liveoptredens zeker niet zo'n fraai jaar als 2013. Voor Eindhoven dan. Waar Nils Frahm en Thee Oh Sees vorig jaar nog legendarische optredens gaven, moeten we dit jaar diep graven om tot de conclusie te komen dat we weinig in het live-circuit hebben gezien dat écht briljant, legendarisch of perfect was. Dat gezegd hebbende, er was wel genoeg 'gewoon' moois te zien. De lijsttrekker van mijn top vijf is tevens de enige buitenlandse act in mijn lijstje - maar hey - José González op Cross-Linx was bij vlagen bijzonder fraai. Dankzij de toevoeging van het philharmonie zuidnederland-orkest steeg González ver boven zichzelf uit. Hij verkeerde zelfs in optima forma tijdens hoogtepunt 'Stay Alive', dat mag gelden als het mooiste muzikale moment op Eindhovense bodem van 2014.
 
2. Albumpresentatie Nouveau Vélo, 11 oktober in het Stroomhuis
Wie 2014 zegt in muziekliefhebbend Eindhoven, zegt Nouveau Vélo. De groep bracht dit jaar hun langverwachte, gelijknamige debuutalbum uit. In de recensie was ondergetekende al enthousiast, maar een aantal maanden later is hij dat alleen maar méér. 'Nouveau Vélo' is niet alleen de mooiste Nederlandse plaat van 2014, het is tevens de mooiste release in de geschiedenis van Eindhoven. Met afstand zelfs. Dat bewees het kwartet in het Stroomhuisje, waarbij ze een open sollicitatie deden voor het festivalseizoen van 2015. Die werd gehoord, zo bleek al snel. De eerste festivals - Eurosonic, Grasnopolsky en Where The Wild Things Are - boekten de groep al, en zij zullen niet de laatsten zijn. Bijzonder fraaie band. Met toekomst. 
 
3. Moss, 16 november in de Effenaar
Het jaar begon ermee en het jaar eindigde ermee; de reünie van de Excelsior-veteranen van Daryll-Ann. Veelal werd de groep rondom Jelle Paulusma en Anne Soldaat geprezen als de beste (lees: meest legendarische band) die Nederland - nu weer eventjes - rijk was. Maar niets van dat. Wíj Eindhovenaren zagen een andere Nederlandse band die het veel beter deed: Moss. In de kleine zaal van de Effenaar gaf de Amsterdamse band rondom Marien Dorleijn een tamelijk briljant optreden waarbij flink werd geëxperimenteerd met elektronica en shoegaze. Ruim zeven kwartier lang, maar zonder ook maar één moment te vervelen. 
 
4. Moon Moon Moon, 30 mei in TAC
Pareltjes van albums, wie houdt daar niet van? Mark Lohmann maakte onder zijn pseudoniem Moon Moon Moon een pareltje vanjewelste. 'I Want! I Want!' is de naam van de plaat, die mag gelden als een van de beste Nederlandse albums van het jaar. Mysterieuze muziek vol foutjes maar - wow - wat een prettig aandoenlijke charme galmt er door Lohmanns muziek. In TAC bracht hij de liedjes op creatieve en even aandoenlijke wijze naar het podium. Het werkte in het amper verlichte zaaltje wonderbaarlijk goed. Hartverwarmende ervaring waar je bij had moeten zijn. 
 
5. NIKOO, 9 mei in de Effenaar
Nog een Eindhovense band die dit jaar met fraai nieuw werk kwam; Joep van Sons NIKOO. Op de langverwachte vierde EP 'Funsports' doen van Son en co. niks nieuws, maar de catchy noise hakt er harder in dan ooit. Dat bleek tijdens de Subroutine-avond in de Effenaar des te meer. Hard, strak en scherp waren de sleutelwoorden van deze EP-presentatie. Vol onderlinge chemie stond de band op het podium en verrassend genoeg was juist het nieuwe liedje 'The Coast' het overweldigendste van allemaal. Dat belooft wat voor het in 2015 te verschijnen NIKOO-debuut.
 

PATRIC MURIS | HOOFDREDACTEUR

1. Thomas Azier, 18 april op Paaspop
Zoveel over, maar ook nog zo weinig van gehoord voorafgaand aan dit optreden: Thomas Azier en zijn leven in Berlijn waar hij jaren aan een debuutalbum werkte met maar één doel: doorbreken, het liefst meteen wereldwijd. Zijn perfectie, ambitie, maar vooral ook emotie kwamen op geweldige wijze samen op Paaspop. De uptempo electropop klonk eclectisch in de Roxy, maar het was zijn ballad die een indruk maakte die zijn weerga niet zou kennen: 'Verwandlung'. Wekenlang heb ik het nummer na afloop van dit concert afgespeeld en altijd ging ik even terug naar de bezielde livevertolking ervan op Paaspop.

2. Typhoon, 1 november op So What’s Next in het Muziekgebouw
Meer dan 10 jaar geleden zag ik Typhoon al eens in de Effenaar, toen als benjamin van het Verre Oosten, de Zwolse hiphop-scene. Hij mocht mee, op sleeptouw met Jawat, Duvel Duvel en Opgezwolle. Als opener, met alleen een dj als begeleiding. Toen was al duidelijk dat de sympathieke rapper deze pikorde zou ontstijgen. Als publieksfavoriet nummer één trad hij op in het Muziekgebouw, tijdens de tweede editie van So What’s Next? en dat deed hij met een weergaloze verve. En met een flinke band. Hij zong, rapte, dirigeerde en verbroederde. Sinds jaren waren de stoeltjes van het Muziekgebouw te klein en moest het lichaam van de bezoekers bewegen, hoe dan ook.

3. Albumpresentatie Nouveau Vélo, 11 oktober in het Stroomhuis
Na twee lo-fi EP’s kwam Nouveau Vélo dit najaar met een bijzonder mooi en eerlijk geproduceerd debuutalbum. De galm is er afgehaald en de zang werd meer naar voren geplaatst. Alsof de band niet alleen de noisebeschrerming, maar ook al het schroom van zich afwierp. Niet alleen op plaat, maar ook live, zo bleek wel tijdens de indrukwekkende albumpresentatie. De optimistische melancholie klonk bijzonder fraai in het Stroomhuis waar de band zichzelf verrassend sterk presenteerde. En met meer schwung dan ooit tevoren. Ik zie bassist Bart Haverkort nog steeds op en neer wippen op zijn eigen baslijnen. Logisch dat alle festivalboekingen vrij snel erna en masse volgden en mooi dat deze band uit de niche met deze moedige stap de weg naar het grote(re) publiek heeft gevonden.

4. Eindhoven Psych Lab, 6 en 7 juni in de Effenaar
Dit jaar vond voor het eerst het tweedaags festival Eindhoven Psych Lab plaats, in en rondom de Effenaar. Nog niet eerder was het de Effenaar zo goed gelukt om een underground-sfeer van internationale allure neer te zetten in het doorgaans wat zakelijke poppdium. Van de programmering tot aan het festivalvoer; alles was tot in de puntjes geregeld. Hoogtepunten van het festival: het optreden van Cosmonauts (dat moment dat die lead gitarist gaat zingen in ‘Won’t Me Worry’: wow) en Radar Men from the Moon.

5. Woody covert Mice van Mozes and the Firstborn in 3voor12/Eindhoven Café, 19 november, in PopEi
De door 3voor12/Eindhoven georganiseerde events beleef je als redacteur toch altijd net iets anders dan de gewone bezoeker. Zo was er trots op de clubavond in maart toen meer dan 200 man in de kleine zaal van de Effenaar stond te kijken naar de twee door ons geboekte revelaties van 2014: Bells Of Youth en Iris Penning. In PopEi was er op 19 november zo’n zelfde trots dat een evenement als 3voor12/Eindhoven Café met gast(docent) Woody Veneman georganiseerd kan worden en urenlang over de underground van de Eindhovense muziekscene gepraat kan worden. In het café en tegelijkertijd op de radio. Tijdens de uitzending speelde Veneman enkele covers van door hem geliefde songs uit die scene. Peter Pan Speedrocks ‘Rockcity’ kreeg al een heel nieuw elan, maar de uitvoering van het uptempo, venijnige ‘Mice’ van Mozes and the Firstborn werd veranderd in een akoestische, melodramatische, ballade die met de mooiste bezieling werd gebracht. Ik stond ernaar en ik keer ernaar. En zag dat het heel goed was.
 

THIJS PORTZ | SCHRIJVER

1. Eels tijdens Naked Song, 28 juni, Muziekgebouw Eindhoven
Op eenzame hoogte staat het optreden van Eels tijdens Naked Song. Het is verbazend om te zien hoe Eels zichzelf keer op keer opnieuw uit blijft vinden. Ook deze keer – het was niet de eerste keer dat de band in Eindhoven op het podium stond - werd alles uit de kast gehaald en waren ‘stijlvol’ en ‘elegant’ de sleutelwoorden. De complete setlist kreeg in het ademloos toekijkende Muziekgebouw een alternatieve uitvoering en elk nummer werd er nog iets beter door. De combinatie van een greatest hits-show die aantoonde hoe tijdloos het oeuvre van de band is, een schitterend aangekleed podium, E in zijn element en een band in bloedvorm, zorgde voor het beste optreden dat ik ooit, dus niet alleen in 2014, zag.

2. De Staat tijdens Nirwana Tuinfeest, 16 augustus, Lierop
Hoewel iedereen de vraag ‘wie is het boegbeeld van De Staat?’ direct zal beantwoorden met Torre Florim, heeft de Nijmeegse band drie geweldige frontmannen aan boord. Bassist Jop van Summeren en toetsenist Rocco Hueting doen namelijk niet voor Florim onder. En dat bewezen ze in Lierop op overtuigende wijze. Een briljant optreden: hard, strak, energiek, cool, afstandelijk en verrassend dansbaar, werd ingeluid met ‘Ah, I See’. Indrukwekkend, vooral vanwege de zang van de drie alfa-rockers. Een betere opener zag ik dit jaar niet en ik vraag me af wanneer dat überhaupt gaat gebeuren.

3. Woody, 3voor12/Eindhoven Radio, 19 november, Popei
Een muziekmoment kiezen waar je zelf niet bij aanwezig was. Misschien niet helemaal geoorloofd, maar voor mij onvermijdelijk. Een maand geleden bracht Woody Veneman een ode aan de underground van de Eindhovense scene. Die bestond naast het draaien van een aantal obscure platen, uit het live coveren van vier van zijn persoonlijke favorieten. ‘Mice’ van Mozes and the Firstborn was één van die nummers. Ik hoorde het de dag erna terug en krijg het niet meer uit mijn hoofd. Zowel uitvoering als opname zijn van ongekende schoonheid. Dankzij de moderne techniek is het bewaard gebleven en kan iedereen tot in de lengte der dagen blijven luisteren naar de mooiste live-opname van 2014.

4. The Shady Greys tijdens Popronde Eindhoven, 21 november, Dr. Ink
Ik heb vrij weinig met man-vrouwduo’s die garage- en bluesrock spelen. Groot was dan ook mijn verbazing toen The Shady Greys tijdens Popronde lieten zien dat ik dat vooroordeel beter kan laten varen. Met minimale middelen in een minimaal uitgeruste kroeg, joeg het tweetal de ene na de andere hit door de Dr. Ink. De droge tikken uit de wooden box van Catherine Coutoux zorgden voor een onmiskenbare meerwaarde en gaven Marcus Hayes alle ruimte om iedereen te verbazen met zijn vette, bluesy gitaarspel. Want blues hebben de twee jonge muzikanten in overvloed. Dat, en heel veel talent.

5. Ha Ha Tonka, 17 mei, Café Wilhelmina
In 2013 bracht Ha Ha Tonka het weergaloze ‘Lessons’ uit. Een plaat die volledig over het hoofd werd gezien door alles en iedereen, maar die een staalkaart van goede southern folkrock bevat en die destijds al in mijn jaarlijstje stond. Ineens stond die band, Ha Ha Tonka dus, op een snikhete zaterdag in mei in Café Wilhelmina. Wederom door iedereen over het hoofd gezien – heel Eindhoven zat op het terras of in de tuin – speelde de band voor een vrijwel leeg café alsof hun leven ervan afhing. De vier Amerikanen toonden aan uit écht goed hout gesneden te zijn.

PS. Vrijdag 12 december speelt John Coffey in Area51. Het zou wat prematuur zijn dit ongezien op te nemen in mijn top 5, maar toch denk ik dat ik op 13 december het gevoel heb dat zij hier ergens tussen hadden moeten staan…

 

LOTTE SCHRANDER | FOTOGRAAF

1. You Me At Six, 24 maart in de Dynamo
In 2014 zag ik voor de eerste keer de Britse poppunk/cultband You Me At Six en dit werd mijn favoriete concert van 2014. Het dit jaar uitgekomen 'Cavalier Youth' mag dan wat commerciëler en wat meer van hetzelfde zijn, derde plaat 'Sinners Never Sleep' uit (2011) blijft geweldig. De band speelde ook op Lowlands en in de Ziggo Dome en was veelvoudig te horen op 3FM, maar in de Dynamo zag ik de band in een relatief kleine zaal. Het hardere 'Bite My Tongue' van diezelfde plaat deed de uitverkochte Dynamo veranderen in één grote moshpit. Geweldig.

2. Kaiser Chiefs, 21 april op Paaspop
Als ik aan het optreden van Kaiser Chiefs terugdenk, denk ik vooral terug aan frontman Ricky Wilson. Na drie dagen Paaspop haalde hij onverwacht nog eens alles uit de kast om het publiek te vermaken. Hij klom in geluidsmast, ging in de fotogravenpit liggen en danste met een cameravrouw. Wat een energie! Ondanks dat het Kaiser Chiefs niet helemaal mijn soort muziek maakt, was dit muziek die live heel goed werkte zo mijn hoogtepunt van Paaspop 2014 werd. Terechte headliner die een ramvolle tent heel enthousiast kreeg.

3. José Gonzalez, 7 februari op Cross-Linx
Dit jaar was ik voor het eerst op de 'Eindhovense' festivals Paaspop, Nirwana Tuinfeest en Cross-Linx. Op dat laatste festival maakte ik kennis met een grote verrassing:headliner José Gonzales. Ik kende zijn muziek niet, wat een optreden altijd minder leuk maakt maar toch was ik positief verrast. Eerst kwam de singer-songwriter alleen op, maar later speelde hij met een orkest. 'Stay Alive' was het aller mooiste.

4. Olafur Arnalds, 7 februari op Cross-Linx
Samen met Yann Tiersen en Ludovico Einaudi is Olafur Arnalds mijn favoriete pianist. Arnalds is een graag geziende gast in Eindhoven en dat liet hij duidelijk merken: "je weet wanneer je eerder ergens bent geweest als je automatische met de wifi wordt verbonden" grapte de vriendelijke ogende IJslander aan het begin van zijn optreden. Wanneer hij achter de piano kroop was het echter pas echt genieten. In combinatie met het orkest maakte vooral de 'Living Rooms' songs indruk. Daarnaast was de lichtshow erg mooi en kunstzinnig.

5. Tonight Alive, 17 augustus in de Dynamo
Tonight Alive zag ik al een keer eerder, maar nu kwam het Australische vijftal terug naar de Dynamo om hun beste en meest afwisselende plaat tot dusver te promoten. Op 'The Other Side' (2013) staan alleen maar goede liedjes en live werkte dit heel goed. De vorige keer was het meer een meisjes-optreden, nu was het heel wat steviger en ontstond er al snel een grote pit. De zaal reageerde enthousiast en 'What Are You So Scared Of' bleek een meezinger van jewelste. Wat je noemt een anthem en het hoogtepunt van de avond.
 

GUIDO SEGERS | SCHRIJVER

Als ik nu terugkijk naar 2014, zijn het niet de mooie herinneringen die naar boven komen, maar de mindere dingen. The Rambler sloot de deuren vroeg in het jaar, UP Magazine zette er een punt achter en dan was er ook nog het overlijden van Selim Lemouchi. Desondanks waren er ook hoogtepunten, deze vijf in het bijzonder:

1. Mayhem in de Effenaar (Ondanks het feit dat Nihill de Noren omver blies), 18 mei in de Effenaar
Als liefhebber van de donkere klanken is het waarschijnlijk een beetje vreemd dat ik Mayhem nog nooit eerder live had gezien. De kans om de band dan te zien in de Effenaar was zeer welkom en achteraf een te verwachten teleurstelling. Desondanks, het was een plezier om de meest gevaarlijke band ter wereld live te zien. Daar kan ik aan toevoegen dat het een geluidsbrij was en dat de band ook niet meer echt gevaarlijk, maar meer gemoedelijk overkwam. Liever noem ik Nihill, de band die gehuld in nevelen een overdonderend en spectaculair voorprogramma gaf bij deze show, wat mij direct fan gemaakt heeft van de Tilburgers.

2. Albumpresentatie Radar Men from the Moon, 30 januari in de Effenaar
Zoals wel te merken is uit de stukken die ik voor 3voor12/Eindhoven schrijf tot dusver, heb ik de spacerockers uit de lichtstad al langere tijd in de gaten gehouden. Het debuut was natuurlijk een geniaal stuk muziek, maar om een tweede uit te brengen wordt dan erg spannend. Op 30 januari  was het dan zover in de Effenaar. De zaal was vol en de sfeer optimaal. De inmiddels tot viertal aangevulde band stelde niet teleur. ‘Strange Wave Galore’ heeft de platenspeler daarna geruime tijd niet verlaten.

3. Eindhoven Psych Lab, 6 en 7 juni in de Effenaar
Het is fijn om te weten dat niet alles in Tilburg gebeurt voor liefhebbers van het wat complexere gitaarwerk. De Effenaar heeft een prima eerste editie neergezet van Psych Lab; een intrigerend festival rondom psychedelische muziek met een hoop extra’s.

4. Eagulls, 12 november in het Stroomhuis
Behalve het feit dat het Stroomhuis een ontzettend gave locatie is, was het ook een enorm plezier om mijn favoriet van Hit The City 2013 weer in actie te zien. De band speelde toentertijd in The Rambler en ik heb lang getwijfeld of de zanger dronken of gewoon een beetje raar was. Met de optimale atmosfeer en flesjes Veltins pils in de hand was het optreden dat de band gaf naast het spoor opnieuw memorabel.

5. Concerten in Area51 (die van Ben Prestage in het bijzonder), 26 juli
Ik woon erg dicht bij Area51 en dat betekent dat ik zo’n beetje elke band die er speelt graag ga zien. Dat heeft helaas een tijd stil gelegen, maar toen was daar plots een optreden van gitarenbouwer Ben Prestage in juli. Binnenkort staat John Coffey er te spelen; kortom, er is weer leven in de brouwerij. Mooi zo!
 

LIONNE VAN DER HAGEN | FOTOGRAAF

1. Rondé tijdens Popronde, 21 november in Altstadt
De single ‘Run’ klonk al fijn door de speakers, maar ook live op op het podium van de Altstadt klonk hij goed, mooi en als een ware hit. Rondé is geen band waarbij je na ‘die ene single’ verder gaat met je gesprek of je jas aantrekt om naar een volgend optreden te lopen. (Het was ten slotte Popronde.) Naast de single klinken de nummers stuk voor stuk zo fijn dat je blijft luisteren. Zonder verveling. Zo goed zitten ze in elkaar en worden ze uitgevoerd. Jammer dat hun muziek deze avond niet meteen mee naar huis genomen kon worden. Januari, dan komt de plaat. #duurtlang.

2. PAUW tijdens Popronde, 21 november in Altstadt
Later op diezelfde avond stonden de heren van PAUW op datzelfde podium. Een band waar zo’n zelfde hype omheen hangt als bij Rondé. En die wordt begrepen. PAUW maakt muziek waarbij je niet achter in het café kunt blijven staan. Je golft vanzelf op de psychedelica mee naar voren. Wat een gave band. Wederom een band waarnaar je blijft luisteren. Soms stiekem met je ogen dicht om even weg te dromen of je te begeven in een of andere vage film. PAUW, benieuwd wat 2015 hen gaat brengen. En zij ons.

3. My Brightest Diamond tijdens Cross-Linx, 7 februari in het Muziekgebouw
Iets langer geleden vond het optreden van deze singer-songwriter / showvrouw plaats. Wie zó een optreden begint, verdient een plaats in een top 5. In ieder geval een herinnering. Compleet met guerrillafanfare en ritmesectie stroomt er een feest door het muziekgebouw richting het podium. Begeleid door zangeres Shara Worden. In passende outfit. De hele foyer is gevuld met publiek en muzikanten. Het is feest. Een gedirigeerd chaotisch feest. Met waar nodig de mooie ingetogen momenten. Carnaval, maar dan anders.

4. Wolfskop tijdens Club 3voor12/Eindhoven, 19 september in de Effenaar
Veel gave acts stonden er dit jaar op het podium van de Effenaar tijdens de clubavonden, waaronder deze échte Rockcity-band. Met muziek die je niet te vaak in je auto moet op zetten wil je de boetes van je deurmat houden. Een band waar ik al veel over had gehoord maar waardoor ik toch nog werd verbaasd zodra ik ze live zag. Hoorde. Een fijn energiek geluid met de perfecte balans tussen hard en melodieus. En dan ook nog eens super strak uitgevoerd.

5. Woody tijdens 3voor12/Eindhoven Café, 19 november in het café van PopEi
Ten slotte nog even van het podium naar de radio. Want daar deed Woody Veneman nog niet zo lang geleden, naast een masterclass over de Eindhovense Muziekscene, de meest originele covers live op de radio en voor het publiek in PopEi. Geweldige uitvoeringen van o.a. Mozes and the Firstborns ‘Mice’ en Peter Pan Speedrocks ‘Rockcity’. Dat zegt genoeg denk ik. En anders kun je het hier zelf terugluisteren.
 

PAUL VERHAGEN | FOTOGRAAF

1. Eindhoven Psych Lab, 6 en 7 juni in de Effenaar
Hoe trots kan Eindhoven zijn op dit nieuwe festival dat de Effenaar neerzet! Het was een totaalbeleving met zeer interessante shows van onder andere Gnod, Terminal Cheesecake en The Cosmic Dead. Ik sta zeker weer op de stoep voor de editie van 2015!
 
2. Goatwhore, 15 november in Dynamo
De makers van mijn favoriet van dit jaar brachten deze schijf ten gehore in mijn stad. Erg fijn dat Dynamo deze band heeft gehaald. Goatwhore maakte het live meer dan waar. Überstoere blackened death-sludge die op het podium goed uit de verf komt. De avond eindigde na een paar biertjes te veel bij Van Moll, maar het optreden van deze band kon ik me een dag later nog messcherp voor de geest halen.
 
3. Nihill, 18 mei in de Effenaar
Nee, niet Mayhem stal de show, het was het voorprogramma Nihill! Ons eigen Nihill dat op ijskoude nihilistische wijze het laatste zuchtje leven uit het publiek zoog. Verpletterend en vervreemdend. De opsmuk en santenkraam van Mayhem die volgde kwam mijns inziens enkel nog over als een slechte grap.
 
4. Speedfest, 22 november in het Klokgebouw
Na een jaartje professionele afwezigheid, vorig jaar was ik er puur recreatief, was ik in 2014 weer present in de fotopit. Speedfest blijft een tof festival, en bovendien zijn veel van de bands een feest om voor de lens te krijgen. 
 
5. Within Temptation, 20 februari in de Effenaar
Toch mooi dat deze band de Effenaar uitkiest voor de try-out van de toen aanstaande Europese toer. Als huisfotograaf van de Effenaar had ik het alleenrecht in de fotopit maar helaas zal ik mijn foto's nooit openbaar mogen maken. Dat verduvelde contract!
Erg jammer, want het was een erg grote productie met een indrukwekkend podium en bakken vol schitterend licht. Ik heb een flinke partij mooie foto's in mijn archief!