Cross-Linx 2014: Verantwoord carnavallen met My Brightest Diamond en Detroit Party Marching Band

Veel bonter dan dit wordt het niet in het altijd zo keurige Muziekgebouw

Tekst: Patric Muris / Fotografie: Lionne van der Hagen ,

Je moet er maar op komen, om deze act zo samen te stellen. En het aandurven ook, want de grondvesten van het Muziekgebouw zijn dit nog niet gewend. Een dertigkoppige marching party band uit Detroit is ingevlogen om herrie te komen maken in Nederland, tijdens de optredens van My Brightest Diamond op Cross-Linx. Dat doen ze graag en dat kunnen ze goed. Het is aan My Brightest Diamond om het in goede banen te leiden en de muzikaliteit te bewaken. Cross-Linx 2014, de Eindhoven-editie, wordt afgesloten. En hoe!

HET CONCERT
My Brightest Diamond en Detroit Party Marching Band, in het Muziekgebouw tijdens Cross-Linx, op 7 februari 2014.

DE ACT
Hier hebben ze weer wat fraais bij elkaar gezet hoor: de verfijnde, gekleurde en veelzijdige singer-songwriter-act My Brightest Diamond, de guerrillafanfare Detroit Party Marching Band, een funky ritmesectie uit Duitsland en nog wat klassiek getinte blazers. Allemaal op en rond het podium van de tweede foyer van het Muziekgebouw. Het puilt uit en het barst los. En toch wordt de finesse niet vergeten en durven ze het zelfs aan om liedjes zo nu en dan heel klein te laten zijn.

HET NUMMER
‘Be Brave’, iets verderop in de set als de gewenning voorzichtig zijn intrede doet: het sterke nummer van het album ‘All Things Will Unwind’ wordt op geweldige wijze gebracht, alsof iedereen die eraan meedoet boven zichzelf uitstijgt. Het bonte geheel zit vol met prachtige details zoals de belletjes aan de armband van Worden die worden gerinkeld met een strijkende klapbeweging. Het is bovendien een nummer waarin de zangeres haar kunstige zangtechniek kan laten horen, geheel in dienst van het nummer. Zou toch jammer zijn als die verloren gaat door dat helse kabaal.

HET MOMENT
De opkomst! Ja, ga die maar eens beschrijven. Typisch gevalletje van een foto zegt meer dan duizend woorden. Na het speelkwartier vooraf waarbij het allemaal zo hard en uitbundig mogelijk moet, gaat het geheel vanuit de eerste verdieping richting het podium in de foyer van de tweede verdieping, waar onder de even losse als adequate begeleiding van Shara Worden met de echte show wordt gestart. Het is feest in het Muziekgebouw: er worden high fives uitgedeeld, er wordt gedanst, gesprongen en genoten van de prachtige stem van Worden. Memorabel in vele opzichten. En iedereen probeert het maar vast te leggen, met professionele camera’s, smartphones en jawel, zelfs tablets.

OOK OPMERKELIJK
Die ritmesectie, wat is die goed zeg. Dat is misschien niet zo opmerkelijk, maar dat de twee mannen uit Duitsland komen en evengoed hier verzeild zijn geraakt, om op te treden met de Amerikaanse My Brightest Diamond en de marching band, dat toch wel op zijn minst. Ook Worden vindt het noemenswaardig en dankt de Nederlandse overheid voor het mogelijk maken ervan. Hoeveel swag kun je overigens hebben als bassist en drummer, niet toevallig de twee enige niet-blanken op het podium? Niet veel meer dan deze twee hoor. Wat een groove, wat een funk en wat een charisma.

HET PUBLIEK
Dat laat zich eens even helemaal gaan. Wat goed! Het is vrijdagavond mensen, de nacht gaat bijna beginnen en dan is het weekend. ‘Laat je maar gaan, laat je maar los, 't is weekend - je week zit erop. Doe maar lekker gek, doe maar lekker los’, zong ooit eens iemand heel treffend. En het gebeurt, het is ze gelukt!
 

HET OORDEEL
Nog nooit eerder was er zo’n losgeslagen bende te zien in het keurige Muziekgebouw. Dat unicum wordt gevierd. En gewaardeerd, door de artiesten en het publiek. Alsof het leven wordt gevierd. Veel meer euforie kan een optreden niet losmaken en toch lijkt het alsof dat nooit de insteek is geweest. Het blijft altijd muzikaal en kunstzinning en met Worden als curator hoeft ook niets anders verwacht te worden. Buiten het speelkwartier voor en na (en dat erna wordt behoorlijk gerekt) duurt de set driekwartier. Verwacht zou worden dat het wow-effect geen moment de kans krijgt om een inzinking te krijgen. Toch gebeurt dat na zo’n zes, zeven nummers even. Maar er is zoveel om op te letten, van te genieten, dat het nog geen smetje mag heten op een glansrijk optreden, dat een aparte bladzijde verdient in de Cross-Linx-geschiedenisboeken.