Vier bands spelen er vanavond en na afloop kan rustig gesteld worden dat er van een opbouw geen sprake is. Met Katadreuffe is het meteen aan. Wat een indringende act, grotendeels dankzij het intense spel van de frontman, Maarten Broekhuizen. Katadreuffe heeft eenzelfde agressie, energie en wringende hook als Parquet Courts, maar dan een stuk minder indie. En meer spoken word. De teksten zijn geschreven door Broekhuizen, die naast zang ook een van de twee gitaarpartijen voor zijn rekening neemt. Feilloos en razend ‘zingt’ hij zijn teksten op Bodycount-achtige wijze. Muziek wordt vaak gezien als uitlaatklep, met een therapeutische werking. Wie deze man aan het werk ziet, kan niet anders denken dan dat het pure noodzaak is om een emotionele implosie te voorkomen. Wat een venijn zit hierin en wat is de punkrockachtige bandbegeleiding er goed op afgestemd. Het spel van Broekhuizen is fascinerend om naar te kijken; voer voor psychologen misschien ook wel. Als hij de zin ‘you are nothing’ furieus uitspreekt geeft hij de microfoon een tik met zijn mond. Hij ziet de ‘jij’ in ‘you’ weer voor zich, gaat de confrontatie aan, bijt zich erin vast en laat daarna beheerst los. En dan spreekt hij ons toe, in keurig beheerst en beschaafd Nederlands, met een chique rollende r en vol respect voor zijn publiek, dat hem lang niet altijd even goed heeft kunnen volgen. (PM)   

Er is een gezonde spanning voelbaar in de Effenaar wanneer NIKOO even later het podium betreedt. Niet gek aangezien liveoptredens van de zeskoppige noisepop-formatie redelijk spaarzaam zijn. Maar dat is niet alles. Vanavond presenteren Joep van Son en co. hun langverwachte derde EP ‘FUNSPORTS’ in thuishaven Eindhoven. Live profileert NIKOO zich als een harde en energieke band met een scherp randje. Dat scherpe randje vertaalt zich vooral in de catchy melodieën en meeschreeuw- refreinen. Niet alleen Van Son en zangeres Mariska Louman maar elk bandlid moet eraan geloven. Hierdoor komt er direct vanaf de start behoorlijk wat energie vrij. Dit benadrukt hoe goed ouder materiaal als het prachtige ‘Marquee’, raggende ‘Cow’ en flink stuiterende ‘Dead Like Shadows’ eigenlijk in elkaar zitten.