BKS23: Protestzangeres Sophie Straat is nergens bang voor
'Het volgende liedje is weer gebaseerd op iets fucking kuts!'
'Wat zijn we nou eigenlijk?' vraagt Sophie Straat aan haar publiek. 'Zijn we smartlap, zijn we protestmuziek, zijn we punk?' Het antwoord is natuurlijk: allemaal een beetje. Haar album gaf ze de stellige titel Smartlap Is Niet Dood, en die conclusie trekt de zangeres ook op het podium tijdens Best Kept Secret na haar eerste liedje: de Secret-tent staat flink vol, dus de smartlappen van Sophie zijn in ieder geval zo levend als wat.
Ze haalt inspiratie uit de klassieke Nederlandse liedkunst, inderdaad: in haar gebruik van klare taal en meeslepende meezingmelodieën. Die smartlapinvloeden mixt ze met catchy pop, vaak met een lekkere eightiessaus. De punk zit ‘m vooral in de inhoud. In die kraakheldere teksten schopt ze keihard tegen het systeem: ‘Het volgende liedje is weer gebaseerd op iets fucking kuts!’
Bij ‘Mannen’ (‘Laat ons toch met rust!’) staan twee vrouwen aan de zijkant van de tent te walsen, wang tegen wang. Voordat Straat haar liedje ‘Wat Is Het Kut Om Agent Te Zijn’ speelt, schreeuwt ze ‘Fuck the police!’ in de microfoon. Boaz van Goldband komt gezellig meedoen met ‘Tweede Kamer’ (‘Ik stem op een vrouw!’) en steekt met zijn aanwezigheid de hele tent in de fik.
Sophie springt met tomeloze energie over het podium, klimt in de steiger aan de zijkant en springt er zonder vrees weer vanaf. En alles met een lekker brutale Ciske de Rat-glimlach op het gezicht.
Zingt ze altijd zuiver? Nee, maar dat doen punkvocalisten ook niet. Smartlapzangers overigens ook niet. En het deert niet, want die volle tent blijft vol en zet het op een dansen, zwaait met de armen, en brult mee dat het een lieve lust is. Is dit een protest of een feestcafé? Strikvraag: allebei natuurlijk.
HET MOMENT
‘Nu komt het stuk waar ik het meeste zin in had van de hele avond.’ Twee mensen komen op het podium met protestborden: ‘JUSTICE 4 SANDA DIA’. Sophie vertelt het verhaal van de Belgische student die op 20-jarige leeftijd is overleden aan de gevolgen van een mensonterende ontgroening. Onder luid applaus kondigt ze haar liedje ‘Pappa’ aan: ‘Dit nummer gaat over het rechtssysteem, dat anders werkt voor witte mannen. Over de toekomstige leiders van ons land.’