Naaz wil leren blaffen tegen onbetrouwbare mensen

Naaz zou weleens willen leren blaffen, zingt ze op haar fraaie folkrocksingle ‘Bark’, die introvert begint maar uiteindelijk openbarst. Want haar hond Kiki kan haar strot open trekken wanneer ze voelt: deze persoon is slecht nieuws. Maar zo hebben wij mensen juist geleerd om die intuïtie te negeren en sociaal wenselijk gedrag te vertonen. ‘When I was a girl I had a bad bad feeling, my tummy was aching and I ignored the meaning’, zingt Naaz, een referentie naar alle narigheid die ze als jonge vrouwelijke artiest heeft moeten doorstaan.

‘Dit liedje ontstond toen ik weer zo’n vervelend onderbuikgevoel kreeg bij mensen’, vertelt Naaz. ‘Ik weet niet wat het is, maar ik voel me gewoon nooit goed bij deze mensen, ik voel me altijd heel klein, ik voel dat mijn stem van toon verandert en kan niet de leuke bubbly versie van mezelf zijn. Toen ik een studiosessie had met Jasper Ras, kwamen de hele eerste verse en het refrein er in één keer in één geïmproviseerde voice memo uit. Ik vond het zo grappig. “I want to bark.” intuïtief schreef ik een nummer over mijn intuïtie leren volgen. Maar toen ik het in de microfoon ging zingen, voelde ik ook de woede erin. Als je als zangeres een uithaal maakt, blaf je eigenlijk ook naar de wereld. Dit is mijn manier van blaffen, ik ben in mijn muziek aan het doen wat ik misschien in het dagelijks leven niet zo kan doen.’ En in het dagelijks leven? ‘De moeder van mijn beste vriendin gaf een goede tip: je moet gewoon kritische vragen stellen, mensen direct confronteren als je slechte dingen bij ze voelt.'

Nog zo’n intuïtief besluit: gitaar leren spelen. Het heeft Naaz geholpen om op een andere, meer zelfstandige manier muziek te schrijven. ‘Vroeger werkte ik meer hiphoppie alternatief, zoals ‘Azadî’ en ‘Exist’, vaak a capella geschreven of over een productie. De gitaar heeft mijn hele manier van schrijven veranderd, mijn sound, de dingen die ik maak, het plezier dat ik erin heb zijn veranderd. Ik werk nu aan een conceptalbum. Halverwege het album switch ik van de ene stijl naar de nieuwe stijl: gevoelig, poëtisch en soms rocky en explosief.’