Andrew Hung - Devastations

Je kent vast wel het solowerk van Fuck Buttons' Blanck Mass, die in de trend van dat eerste project de afgelopen jaren vooral méér weirde elektronica releasete (dit jaar nog op In Ferneaux). Lang uitgesponnen nummers zonder duidelijke structuur en hypnotiserende melodieën met een ruisig filter. Hung gooit het op dit soloalbum over een heel andere boeg: je hoort 80s geïnspireerde new wave mét conventionele popstructuren en mét emotievolle vocalen van Hung à la The Cure's Robert Smith. Donkere, onstuimige drumpartijen en ruis maken soms ruimte voor een toereikende hand. Dat is de realisatie dat alles wat ons bindt, ruimte is. Jawel, 'Space' is het euforische eureka moment waarop Hungs vocalen volop in het middelpunt staan. In zes minuten bouwt het nummer gradueel op naar een episch toppunt.