Album van de Week (11): Fever Ray

‘If I had a heart, I would love you’, zong Karin Dreijer lang geleden op hun eerste album als Fever Ray. Een concept-album over liefde in al zijn verschijningsvormen door iemand die diens eigen vermogen lief te hebben zo definieert, dat kan niet anders dan een spannende aangelegenheid worden. Want dat is Radical Romantics, het eerste album in zes jaar: een persoonlijke en artistieke exploratie van het meest bezongen onderwerp van de popmuziek, maar wel vanuit het perspectief van een van de meest vooruitstrevende pop-avantgardisten van de laatste twintig jaar.

Karin Dreijer werd in eerste instantie met diens broer Olof bekend als The Knife, en opvallend genoeg mag zo’n beetje de helft van dit solo-album beschouwd worden als een reünie van die groep. De vier nummers met diens broer krijgen een heel prominente plek, aan de kop van het album. Vooral het vierde nummer ‘Kandy’ voelt als thuiskomen, met de bassige synthesizers en de speels-luchtige steeldrum-sound. ‘All girls want candy’, bezingt Dreijer kalm de verlangens en de onrust je kan ervaren binnen een relatie. In ‘Shiver’ is de hunkering naar een allereerste aanraking voelbaar, een aanraking die nog voelt als een siddering. Het is zoeken en vragen in die eerste paar songs. ‘Did you hear what they call us?’, vraagt Dreijer in openingsnummer ‘What They Call Us’, een spooky nummer met Caribisch klinkende percussie dat naar het schijnt gaat over de oordelen en bedreigingen waar non-binaire mensen mee te maken krijgen.

Geven de eerste vier nummers je al een unheimisch gevoel, berg je dan maar voor ‘Even It Out’, een wraakzuchtige song, geschreven en geproduceerd met Trent Reznor en Atticus Ross van Nine Inch Nails. ‘Looking For A Ghost’ gaat over de moeilijkheid van (queer) daten als de jonge jaren wel zo’n beetje achter je liggen en de bagage en schroom toenemen (‘I’m asking for a friend’). Naar het einde toe komt er toch wat meer licht in de plaat. Vooral op het dansbare ‘Carbon Dioxide’ en het tedere ‘North’, waar seks benoemd wordt als middel om de tijd de baas te zijn en de liefdevolle conclusie klinkt: ‘There’s no place I’d rather be than with you.’ Zo is deze liefdesbaby van Fever Ray precies wat je ervan hoopt, zowel intiem als verwarrend, zowel kil als uitnodigend.