LL22: Chloe Moriondo ongeschikt voor 18 jaar en ouder

Halverwege haar debuutshow in Nederland besluit Chloe Moriondo met het publiek te delen dat ze een puppy heeft en hem ontzettend mist. Zijn favoriete eten, vertelt ze, zijn babywortels. Hij is overigens 11 jaar maar ze blijft hem gewoon een puppy noemen. Vervolgens start ze ‘Sammy’, een nummer over het het nu al onuitstaanbare beest. Ze zingt: ‘He really likes eating carrots.’ En ze zingt: ‘Your little face is sweet as candy.’ Zelden is zoveel futiele informatie op een festivalpubliek losgelaten. De Amerikaanse grossiert erin. Ze heeft zelfs een complete EP uitgebracht over het dier.

De 19-jarige Moriondo ging al op jonge leeftijd voor de camera zitten om bedroompop met de wereld te delen. Ondertussen is ze bij poppunk aanbeland en heeft ze al twee albums op haar naam staan. De luisteraar is getuige van haar tienerleven inclusief onderzoek naar seksualiteit en liefdes die ze leuk maar ook stom vindt. Dat uit ze op een rebelse manier door af te vragen of de geliefde niet in haar bed maar in een lijkzak hoort. Komische tienerstoerheid waar zeker een publiek voor is. Net als de film die ze enthousiast tipt: Jennifer’s Body, die moeten we echt kijken (de horrorkomedie krijgt op IMDB een 5,4).

Het trio speelt zeker een paar catchy tunes in de beproefde powerpoppunk-traditie. Ook pakt ze de ukelele erbij, een instrument waar ze ook op internet flink wat views mee pakt. Wat het meest bij zal blijven is niet de muziek, maar de manier waarop Morlondo tussen de nummers door telkens uitgebreid het woord neemt. Ze duikt in een typetje van een kindmeisje wiens stem non-stop overslaat en die elke zin begint én eindigt met gegiechel, wat dusdanig op de zenuwen werkt dat het een wonder is dat haar bandleden het met haar volhouden in plaats van de bühne gillend te verlaten.

HET MOMENT:
Moriondo covert ‘Linger’ van The Cranberries en vertelt erbij dat de ouders van haar fans het live vaak zo’n mooi nummer vinden. Kan best kloppen, maar haar versie waarin ook Cranberries-zangeres Dolores O’Riordan te horen is, is niet hoe papa’s en mama’s hun ideale trip down memory lane willen beleven. Beter is het slot van de set met nieuw werk waar wat electronica knerpt en bliepjes klinken. Voor heel even klinkt de Amerikaanse enigszins volwassen. Voor iedereen bestaat hoop, ook voor Chloe Moriondo.

Meer Lowlands 2022 in het dossier