BKS18: De kwetsbare magie van Warpaint

Er is iets merkwaardigs aan de hand met het geluid van Warpaint. Sta je ergens achteraan op het veld, dan hoor je de drie vrouwenstemmen onvast om elkaar heen fladderen en de gitaren net naast de groef landen. Sta je vooraan, zo dichtbij dat je het geluid kunt voelen, dan schuiven die lagen over elkaar heen en ontstaat een kwetsbaar maar wonderschoon mengsel. Wat doe je nog daar achter, kom Warpaint ervaren hoe het hoort!

Het is geen makkelijk geluid dat Warpaint zichzelf heeft aangemeten, maar het is wel heel ‘eigen’ en zorgde voor een schare aan trouwe liefhebbers. Die zagen Warpaint in de loop der jaren iets dansbaarder worden, zij het op een zeer afstandelijke manier. Ze zagen ook keer op keer dat drummer Stella Mozgawa de motor van de band is. Sinds zij in 2009 de band versterkte, klopt het geluid van Warpaint. Door haar zelfverzekerde slagen kan die nevel-achtige sound er bovenop tot zijn recht komen. 

Warpaint opent vandaag fel, om vervolgens intiemer en intiemer te gaan spelen, met het basloze ’Billie Holiday’ - de meest extreem uitgeklede song - als keerpunt. Daarna keert de groove terug en gaan we met supersingle ‘Elephants’ en de afstandelijke disco van ’Disco/Very’ naar een succesvol einde. Warpaint doet het weer hier, maar je moet wel echt op de goede plek staan om het te ervaren. 

HET MOMENT:
Halverwege bedankt Theresa Wayman ons Nederlanders voor de geweldige shows die de band in ‘onze’ Paradiso heeft gegeven. Keer op keer werd het een van hun eigen favoriete optredens, zegt ze. Het klinkt als een echt compliment, niet een dat ook morgen in Brussel en overmorgen in Berlijn klinkt. En je kunt je er iets bij voorstellen. In zo’n compacte zaal kan het geluid geen kant op. Snel maar weer terugkomen dus!

Volg Best Kept Secret op de voet in het dossier.