BKS18: De avond redt Deerhunter van een matige show

De Amerikaanse band Deerhunter heeft er een handje van shows rond één album te bouwen. Dit flikten ze in 2015 met hun laatste album Fading Frontier op Le Guess Who?, en vandaag halen ze het trucje nog een keer uit. Maar nu tillen ze het naar het volgende niveau. Namelijk met de cassette The Double Dream of Spring waar slechts driehonderd exemplaren van zijn en niet online te vinden is. Bij de cd-winkel op het festivalterrein waren ze in no-time van de tafel gegrist. Dus dan zit er niks anders op dan de Two in te duiken en te kijken waar we deze tour nu precies mee te dealen hebben. 

Om maar meteen met de deur in huis te vallen: mwoah. De eerste vijf nummers van de set zijn erg conceptueel, perfect voor een nachtje met de walkman op in bed. Maar om een festivalshow mee af te trappen, geen succes. Dat is aan alles te voelen: het ongemak vibreert in de lucht, ze spelen met hun rug naar het publiek of met gesloten ogen en wanneer frontman Bradford Cox een gesprek met het publiek aandurft, is het in de festival-smalltalk van ‘hoe is jullie weekend?’ Alsof we een vage kennis tegenkwamen bij de friettent. 

HET MOMENT:
Maar dan, synchroon met de instrumentale solo van 'Desire Lines', valt de avond. De redding voor de show van Deerhunter, want Cox is een man van de nacht. En wanneer de zon verdwijnt, verdwijnt het laatste restje ongemak. We worden meegezogen in het pikdonkere dreampop-universum van Cox en co. met verrassend veel werk van ‘Halcyon Digest’ uit 2010. Soms smaakt oud stukken beter dan gloednieuw. 

Volg Best Kept Secret op de voet in het dossier.