BKS19: Lucy Dacus gedwongen intiem
Ideale hartsvriendin roeit met riemen die ze heeft
Tien minuten te laat komt Lucy Dacus beheerst maar gehaast de Five inlopen. Haar vliegtuig had vertraging en haar band zit in nog in de auto. Ze heeft een gitaar van iemand geleend en meldt dat ze wat nummers gaat spelen die nog niet zijn opgenomen. Of wij dat dus ook niet willen doen. Als zo een sympathieke, kalme verschijning als Lucy je dit vraagt, kun je alleen maar instemmen. Telefoons uit dus!
De eerste drie nummers zijn dus intiem: ze gaan over de connecties tussen mensen, net als de meeste songs op haar laatste twee albums en het werk van de formatie boygenius, waarin ze samen met Julien Baker en Phoebe Bridgers speelt. Rustige indierock, nu dus verplicht in singer-songwritermodus, over elkaar door het leven slepen. De nummers zijn zwaar, maar optimistisch, in tegenstelling tot die van haar vriendin Julien Baker, gisteren. Lucy’s observaties zijn in ieder geval scherp en objectief: ze kan een situatie perfect omschrijven voordat ze iets, iemand of zichzelf erin plaatst.
De bandleden komen tijdens het derde nummer bezweet binnenrennen en zijn precies op tijd ingeplugd voor de vierde: luid gejoel gaat over in een vrij grote anticlimax wanneer het geheel rommelig en ongelijk afgestemd klinkt. De stem en teksten van Lucy, het handelsmerk van de hele act, valt weg onder een te luide drum. Het geheel voelt, geen wonder, hectisch en gehaast.
HET MOMENT
Het visuele moment is absoluut dat wanneer de resterende bandleden binnen komen rennen, eindelijk in formatie staan, de grote spots aangaan en het publiek begint te juichen. Maar, door de teleurstelling vijf seconden later, moet de hoofdprijs gaan naar het laatste nummer. Het hitje ‘Night Shift’ van haar laatste album is verreweg het best uitgewerkt van de hele set. Fans zingen mee, en een hoopvolle en emotioneel gevoel vult eindelijk de zaal. Jammer dat dit maar vijf minuten mag duren.
Voor meer Best Kept Secret 2019 check je ons uitgebreide dossier.