Meis debuteert met knallende ruzies op een wolkje

Eefje de Visser-bandlid debuteert met dreampop in de hoek van Bon Iver, Clairo en Luwten

Je moet eens vragen hoe het met me gaat! Doe niet zo gekwetst! Genoeg is genoeg, en dat weet je! Op haar prachtige debuutsingle ‘Wacht’ bezingt de Amsterdamse indiepopartiest Meis een ruzie die nogal uit de hand loopt, totdat de ruzie zelfs gaat maken over de manier van ruzie maken. Ugh. Je hoort dat het echt niet langer gaat, maar waarom klinkt dit nummer dan toch ook zo móói? Het is detailverliefde dreampop vol autotunekoortjes, galmende tokkelgitaar en trombone, geïnspireerd door artiesten als Bon Iver en Clairo, maar je zou ook best kunnen zeggen: een Nederlandstalige variant op Luwten.

Meis, dat is het project van Aysha de Groot. In 2018 tourde ze al mee met de Popronde, maar toen kostte het haar dus nog twee jaar voordat er een single zou verschijnen. ‘Na de Popronde moest er een hervorming plaatsvinden’, zegt De Groot. ‘We waren toen een band, zaten met z’n drieën in een VOF en hadden gelijke meningen. Maar we waren het steeds vaker oneens en het liep stuk. Ik werd er zo onzeker van dat ik niet meer achter mijn eigen ideeën durfde te staan. Als ik dan toch doorga, dan alleen.’ 'Wacht' schreef ze nog wel met oud-bandlid Viktor van Woudenberg, en Tom Meijer als producer.

Ondertussen trad ze ook nog toe tot de band van Eefje de Visser. ‘Het is zo inspirerend om met haar te werken. Ze is heel open over haar proces, ze weet heel goed wat ze wil en werkt er keihard voor. Bij DWDD gaat ze met lichtman en cameraman zitten omdat ze een bepaald beeld in haar hoofd heeft. Ze koopt mijn kleren en zegt: “Hop, dit doe je aan op het podium.” Ze huurt een choreograaf in, en past vervolgens toch de dans aan naar haar eigen idee. Ik vind het zo gaaf, ze is de beste werkgever die ik ooit had kunnen hebben.’

Ook van grote invloed op haar muziek zijn haar vader Marcel de Groot en opa Boudewijn de Groot. ‘Er was totaal geen andere mogelijkheid dan muzikant worden. Ik ben ermee opgevoed, zat op mijn vierde al The Bloodhound Gang mee te neuriën terwijl ik zat te kleuren, kreeg op die leeftijd mijn eerste gitaar en werd altijd al gestimuleerd. Maar het was ook lastig, hoor. De meeste ouders zijn trots dat hun kind iets moois maakt. Bij mijn familie moet je écht iets bereiken, en kun je na een optreden ook een goedbedoeld maar kritisch mailtje krijgen. Daar ga je wel keihard van werken. En als je niet keihard werkt in deze industrie, ga je het sowieso nooit redden.’

#news
Laatste nieuws en artikelen van 3voor12