NONCHELANGE en LE MOTAT over de ratrace in loom indiepopliedje

3voor12: 'Noem onze Popronde-talenten NONCHELANGE en LE MOTAT gerust muzikale zielsverwanten: beiden maken ze luchtige Nederlandstalige indiepopliedjes, beiden laten ze zich inspireren door een voorliefde voor Nederlandse cabaret, en bij beiden zit er in hun komische teksten stiekem toch een diepere lading verstopt. Samen hebben ze een eigen label, waarvan het eerste liedje hun eigen, Tame Impala-achtige song ‘Symptomen’ was. Sinds vandaag hebben ze een nieuwe single: ‘Ben Ik Daar?’ Dat is op het eerste gehoor een loom, relaxed indiepopliedje. Maar luister je nog een keertje goed naar de tekst, dan heeft het toch iets gejaagds: ‘Ben ik daar? Ik kan het bijna pakken! Ben ik daar? Ik kan het bijna zien. Ben ik daar? Ik wil niet langer wachten. Ben ik daar, dan voelt het goed. Misschien.’ 

‘De track gaat over het nooit bereiken waar je wilt zijn, om er uiteindelijk achter te komen dat je eigenlijk al op de goede plek zat,’ vertelt Maarten Hutman alias NONCHELANGE aan de telefoon. ‘In deze prestatiemaatschappij streef je steeds naar beter en mooier. Dan denk je: als ik deze video of dit album uitbreng, of euh, als 3voor12 over me schrijft, dan voel ik me goed. Maar als zoiets dan gebeurt, dan ben je alweer bezig met het volgende doel dat je wilt bereiken.’ 

NONCHELANGE produceerde de track, die binnenkort ook op zijn debuutalbum Op zoek naar gevoel moet verschijnen. ‘Dat gaat over gevoel in het digitale tijdperk, waarin je steeds gevoellozer raakt. Op zoek naar gevoel klinkt misschien een beetje zwaar, maar ik vind het juist leuk om te grappen over dat soort dingen. Zelf ben ik opgegroeid met veel cabaret, zoals cabaretier Herman Finkers, en ik denk dat wat ik doe in het verlengde ligt van hem: grappen maken over zware dingen om het leven wat luchtiger te maken.’ Muzikaal laat-ie zich juist weer inspireren door Tame Impala, zegt-ie. ‘Eigenlijk ben ik gewoon die 3voor12 Flowerboy. Dat, en een beetje garnalo.’ 

Er zit ook een te gekke videoclip bij de track van de hand van regisseur Geerten Harmens, die carte blanche kreeg voor de videoclip. Kijk de clip hiernaast.

Foto door Nina Stefanovski.