Album van de Week (44): Fred Again..

Noemden we Fred Again.. vorig jaar al de kroonprins van de emo dansvloertune? Dan dingde hij dit jaar naar de troon: zijn Boiler Room ging dubbeldik viral, zijn Lowlands-show viel als het allereerste kwartje, nu werkt de Londense house producer toe naar een stijf uitverkochte AFAS Live show. Nu grijpt-ie zijn kroon met Actual Life 3 (January 1 - September 9 2022), zijn derde plaat in een serie van pophouse-albums vol persoonlijke noten.

Zoals hij ooit een emotionele voicememo van The Blessed Madonna in een superhit verankerde, zo plukt-ie op Actual Life 3 allerlei samples uit het alledaagse leven: gelach in de studio, emotionele voicemailberichten, stemmen van zijn entourage die door de plaat heen prikken. Met z’n dictafoon-app sprokkelt hij allerlei persoonlijke noten bij elkaar, allemaal om het punt van z’n drieluik te onderstrepen: dit zijn de intieme momenten uit mijn leven, dit is actual life. Daarin wordt-ie nooit al te persoonlijk. Dat zou je best een beetje suf kunnen vinden. Zo noemde Pitchfork Fred Again.. al de Ed Sheeran van de house. Een afgewaterde versie voor de massa, veel vorm, weinig inhoud. Ouch.

Is dat fair? Welnee! Het sicke aan Fred Again.. is JUIST dat-ie elementen uit clubmuziek vertaalt naar pure pop euforie voor een breed publiek. Wie anders gaat de hele zomer de studio in met Skrillex en Four Tet, maar werkt óók samen met Swedish House Mafia (en weet Swedish House Mafia dan zowaar vet te laten klinken)? Luister maar naar Actual Life 3: ‘Kammy (like i do)’ krijgt een coole garage-shuffle, Four Tet leent zijn ‘Only Human’-drums uit aan ‘Danielle (smile on my face)’, en ‘Kelly (end of a nightmare)’ krijgt een lekker melancholische breakbeat. En toch zijn het slimme popliedjes, met catchy hooks, een kop en een staart.

En je stelt het je gemakkelijk voor: hoe Fred Again.. de ultieme gateway drug blijkt, dat die ultieme Fred-stan die nu aanschuift in de AFAS Life binnenkort een keer een kwartje doet bij The Blessed Madonna op DGTL, om uiteindelijk te radicaliseren totdat-ie de deur bij Rush Hour plat loopt. En geef toe: zou dat niet prachtig zijn?