Popmuziek in de mooiste monumenten van de stad. Een top idee, met de naam Popmonument. Na onder andere Veere, Bergen op Zoom en Middelburg strijkt dit reizend festival deze zaterdag neer in Goes. Op enkele unieke locaties spelen unieke acts. Als bezoeker kom je op plaatsen waar je misschien nog nooit bent geweest. Zo leer je de stad kennen op een heel andere manier. Het is een grote muzikale en monumentale ontdekkingstocht.

Als rond kwart voor acht de laatste winkels hun spullen opruimen en de dagjesmensen plaatsmaken voor het avondpubliek, klinkt Wies’s ‘Barman’ vanaf het carillon. Beiaardier Rien Donkersloot trekt met een nummer van de hoofdact het muzikale deel van festival opgang. - ‘1op1 met de Woordstuntelaar’ en de expositie ‘Kloecke Vrouwen’ zijn dan al te bezoeken. - Het eerste optreden is van het huis en klinkt over de stad. Voor het overige dient men in het bezit te zijn van een entreebewijs. Zo zijn er geen te drukke locaties, iets wat met de Popronde nog wel eens gebeurd. Knus is het op sommige locaties wel, zoals in De Kelder en Slot Oostende.

In de Grote of Maria Magdalena Kerk druppelen ondertussen mensen van verschillend pluimage binnen voor de eerste show van de avond. Nana Adjoa speelt in het schip van het statige gebouw waar een podium geplaatst is. Eigenlijk jammer dat er maar één optreden op geven wordt. De locatie is prachtig, het geluid zeer goed. De Amsterdamse maakt hippe indiepop die gemakkelijk in het gehoor ligt. Met samples die aan Spinvis doen denken en een trombone krijgt het geheel wel een mooi eigen gezicht. Als we de straat oversteken komen we in de Heilige Maria Magdalena Kerk. Hier tovert harpist Remy van Kesteren de religieuze plaats om tot een soort sprookjeslandschap. Klassieke harp met een loopstation en elektronica maakt het tot het meest verrassende optreden van de avond. Modern en klassiek ontmoeten elkaar daar waar we proberen een beter mens te worden. Fantastisch mooi.

Terug in de realiteit en een korte wandeling verder, is het aan Paceshifters om De Kelder te doen daveren. Dit rocktrio uit Zwolle maakt zich zo klein mogelijk in een hoek van het etablissement, maar dan nog zit het publiek als haringen in een ton. Een ouderwets zweterige rockshow. Heerlijk! Want deze mannen weten hoe wel hoe ze het vuurtje moeten opstoken. De pakkende gitaarrock valt goed in de Zeeuwse klei. Klein kritisch puntje: de oordoppen hadden best gratis uitgedeeld mogen worden. Deze doppen zijn ook handig tijdens de puntige punk van Mood Bored in de nok van Slot Oostende. Wat een gebouw is dat, wauw! Maar eenmaal alle trappen getrotseerd zorgt de band er voor dat je niet direct hoeft stil te staan. Want er mag gedanst worden op de songs van dit powertrio. Omdat bepaalde acts naast elkaar geprogrammeerd moeten er keuzes gemaakt worden. Hiphop duo Lionstorm gaat aan ons voorbij evenals Cloud Cafe. Het Gentse trio Ellis Mane staat op het podium bij Meneer Nilsson. De gebrachte singer-songwriter-jazz is charmant, maar niet altijd even makkelijk. De Enya cover ‘Orinoco Flow’ is heerlijk eigenzinnig. Ook eigenzinnig is All Dogs Go To Heaven. Het alter ego van muzikant Björn Broekert. Zijn rauwe akoestische punk is urgent en eerlijk. De singer-songwriter laat zijn nummers spreken. Zeker zijn songs in het Nederlands maken diepe indruk.

Hart van het festival is poppodium ’t Beest. Hier is de hele avond wel iets te doen. De Toegift mag in het café laten horen waarom ze een van de beste Zeeuwse bands van het moment zijn. De kunstzinnige indierock heeft passie en een heerlijke melancholie. De weidsheid in de muziek is te groot voor deze kleine ruimte, maar raakt diep. Natuurlijk zijn er tijdens een thuiswedstrijd als deze veel bekenden in de zaal. Maar ook degene die dit viertal voor het eerst zien, zijn onder de indruk. Op het grote podium is het aan nieuwe ster Blackbird en haar band. De blend van americana, country en pop is allang omarmd door de zenders in Hilversum. ‘Built and Broken’ is op dit moment een dikke radiohit. Maar zangeres Merel Koman en haar band waren ook te zien en horen op de grotere festivals van Nederland. Niet zo gek ook. Blackbird maakt easy listening muziek. Voor in de lift, de parkeergarage of het pashokje. Niets mis mee. Ene oor in, andere weer uit.

Begon het feest vanavond met een nummer van Wies. We eindigen natuurlijk met een volledige show van dit trio. Speciaal een kwartiertje nadat alle andere optredens zijn afgelopen, loopt de Amsterdamse act het podium op. De band is bij de meeste bezoekers wel bekend. Kan haast ook niet anders want Wies speelt veel, heel veel. Frontdame Jeanne Rouwendaal is ontwapend en guitig. Haar twee mannen staan in haar schaduw, maar zorgen daar wel voor de prima muzikale fundering. Wies is pop, is Nederlandstalig, is dansbaar en kwetsbaar. Wies is Eefje de Visser-light, is hip en happening en voor een avond als deze de perfecte afsluiter. Van opener ‘Ik Zie Ik Zie’ tot slotstuk ‘Bandje’ is het een fijne show als afsluiting van een prachtig evenement. Het was een lange avond. Struinen langs kroegen en kerken. Van emotie naar emotie. Wies weet het en geeft nog een keer alles en de zaal gaat mee. Dus barman laat het sfeerlicht aan. Het is nog geen tijd om weg te gaan. Daar zorgt DJ Rond en Soepel wel voor.