Vestrock warmt zich aan Chef'Special en Paceshifters Vestrock warmt zich aan Chef'Special en Paceshifters

Al twee edities zijn vanwege Corona geannuleerd. Voor Vestrock reden om een alternatief feestje te organiseren. Niet op het bekende eilandje, ook niet downtown op de Markt, maar net buiten de stad, achter de brandweerkazerne. Vanwege corona zijn er een stuk minder festivalgangers welkom dan gebruikelijk, 5.000 per dag om presies te zijn. De acts zijn verdeeld over twee podia, de grote tent en de houten Barn. 

Terwijl we het terrein oplopen klinkt er bij de bar een katerig: “Ze spreekt een beetje Frans, Duits, Frans”. Blijkbaar heeft het duo Donnie en Frans Duijts gisteren indruk gemaakt. Iets minder catchy, maar bijzonder goed, was de hoofdact van vrijdag, Blaudzun. De band rond Johannes Sigmond verving De Staat die met een ziek bandlid moesten annuleren. Vandaag zijn de Stereo Mc’s en Chef’Special publiekstrekkers.

Aftrap op de zaterdag is voor de uit Eindhoven afkomstige metalcoreband Another Now. Terwijl Vestrock langzaam opstart zorgt de band dat iedereen bij de les blijft met harde gitaren, zware grunts, screams en melodieuze zang. Joe Buck doet het iets rustiger aan. De Zeeuw is door het programma Beste Zangers uitgegroeid tot een bekende Nederlander, de tent staat dan ook dik gevuld op de vroege middag. Hij heeft een zeskoppige band meegenomen. Hoogtepunten in de set blijven toch wel zijn countryliedjes, de popliedjes zijn namelijk net iets te onopvallend.

Elk jaar is er wel iets te ontdekken op Vestrock. Ook dit jaar heeft de programmeur gelukkig weer een paar verrassingen in petto. Het donkere postpunkgeluid van Headshrinkers bijvoorbeeld. De Engelse band mag je noemen in het rijtje van bijvoorbeeld Fontaines DC en Shame, maar enkele nummers zouden zo van Whispering Sons afkomstig kunnen zijn. De eigenzinnige, maar charismatische zanger heeft er geen moeite mee om het publiek op te zwepen. Punk mag dan wel dood zijn, postpunk is alive and kicking.

School is Cool was 10 jaar geleden één van de Belpop-revelaties die overal op de festivals te zien waren. Nu, meerdere wisselingen in de bezetting later, is de stijl van experimentele indiepop verschoven naar doorsnee classic rock. Zanger Johannes Genard weet dat hij vandaag de underdog is. “Jullie Nederlanders kennen onze songs natuurlijk helemaal niet”, concludeert hij als er maar beperkte interactie is met het publiek. “Misschien deze?” vult hij aan, terwijl ‘The World Is Gonna End tonight’ wordt ingezet. Maar ook de oude hits van ‘Entropology’ kunnen het optreden niet redden. Toch zet de band een gedegen optreden neer, we missen vooral het experiment en de energie van weleer.

In 2019 won Tessa Dixson de finale van Studio Brussels’ De Nieuwe Lichting. De Brusselse met Britse roots verrast Vestrock vandaag met haar donkere dansbare popsongs. Dixson heeft een fijne stem, horen we daar een beetje Dua Lipa? Een duidelijke eigen stijl is er nog niet te ontdekken, al zet ze wel een goed optreden neer.

Paceshifters zijn inmiddels vrienden van het festival geworden. En na vandaag hopen we dat deze vriendschap nog lang in tact blijft. Wat een bak energie, wat een rocksongs. Ook op het grote podium blijft de act overeind al kunnen we de zweetdruppels niet proeven zoals voorgaande jaren in de Kapel. Het trio uit Overijssel heeft net een nieuw album. Naast ouderwets beukwerk staan daar ook wat meer gepolijste rocksongs op zoals ‘Sun And Moon’ en ‘Different Man’. Het nieuwere werk zorgt voor een fijne afwisseling in het optreden. Wat ons betreft toch weer het hoogtepunt van het festival.

Soulzangeres Savine mag een dik drie kwartier vullen. Met het beperkte eigen werk resulteert dat in vooral veel covers. Het zijn dan ook nog eens erg voor de hand liggende covers, wat het allemaal een hoog wedding singer gehalte geeft. Erg jammer want haar eigen werk is ijzersterk.

Stereo MC’s zijn één van de hoofdacts vanavond. De Britse band was razend populair in de jaren 90. ‘Connected’ kennen we allemaal, maar de hele set zit doorspekt met hitjes die we allang vergeten zijn. ‘Lost in Music’ uit 1991 bijvoorbeeld, een classic Stereo MC’s nummer. Een vette beat, een catchy melodie aangevuld met de raps van frontman Rob Birch in combinatie met de soulstem van zangeres Cath Coffey. Een succesformule toen, en dansbaar concept nu.

Het Gentse Ramkot speelt op bijna alle festivals. De kersverse band mag dan ook op Vestrock niet ontbreken. De Barn is dan ook al snel afgeladen en wordt getrakteerd op een portie flinke rock-‘n-roll. Maar het echte feest start pas als Chef’Special het podium van de tent oploopt. Na drie jaar stilzitten moet de energie er rap uit. Het duurt niet lang voor het enthousiasme overspringt naar de bomvolle tent. Frontman Joshua maakte heel wat mensen aan het gillen wanneer hij zich spontaan in het publiek gaat mengen. Het dak gaat eraf, met als hoogtepunt ‘Amigo’ waar de vlammen letterlijk metershoog het podium af schieten.

De Hobbyisten vieren een kleiner, maar niet minder feestje in de barn. Omdat Chef’Special iets langer doorgaat duurt het even voor het volloopt bij de Vlissingse band. Vaak zagen we de band een festival openen, maar als afsluiter komen ze helemaal tot hun recht. Een mooie afsluiter van het programma in de Barn. De avond wordt op het hoofdpodium in de tent in feeststijl afgesloten door Kris Kross Amsterdam.