Op een woensdagavond in mei is de band Urban Graveyard druk bezig in een oefenruimte van Podium ’t Beest om wat nummers door te nemen. Er worden nieuwe gitaarrifjes uitgeprobeert in een bandsetting, zonder leadzanger Daan Buckley, die er vanavond niet bij kan zijn. Een nieuwe (eerste) plaat maken en tegelijk werken aan je live-act is niet niks. Met de band kijken we terug op het afgelopen jaar en hun ep ‘Welcome to the Urban Graveyard’.
‘Welcome to the Urban Graveyard’ is een plaat die je vooral op volume standje burenruzie moetzetten, maar is ook toegankelijk voor mensen met een luisterend oor die opzoek zijn naar de technische snufjes en stukjes. Op de plaat staan zes nummers, die allemaal in februari dit jaar zijn opgenomen bij FuzzTone Studio in Middelburg.
“Als je goed luistert, hoor je een combinatie van de wat tragere stijlen metal. Van groove-metal met blues-akkoordenschema’s, desert- en stonerrock met daarbij harde riffs, punchy drums en een gekke vocalist. De teksten van Daan zijn soms heel cryptisch en zo nu en dan weten wij het als band zijnde ook niet altijd wat ze betekenen. De teksten en de manier waarop ligt lekker in het gehoor en het klinkt vet. Iedereen is meer dan tevreden over het resultaat.”
Eind deze week spelen de heren van Urban Graveyard op Klomppop als openingsact. Bijna een jaar geleden won de band nog de Spectra-finale en onderging de band een naamsverandering.
“We begonnen de band als Stockholm Syndrome, met vieze hardrock punk als uitgangspunt, maar waren nog zoekende naar onze sound en stijl wat goed bij ons past. Diverse bands hadden deze naam al en niet iedereen uit de band was even enthousiast over de bandnaam Stockholm Syndrome. Urban Graveyard heeft naar ons idee een veel krachtigere naam.”
Een nieuwe naam, vernieuwde sound en een eerste plaat. Drie fikse mijlpalen voor een band die net iets meer dan twee jaar bezig is. Eerst onder de naam Stockholm Syndrome en nu Urban Graveyard.
Urban Graveyard - Welcome to the Urban Graveyard
Urban Graveyard
Stockholm Syndrome
Urban Graveyard
Urban Graveyard
Om die spot te kunnen pakken, ging er nog een heel traject aan vooraf met onder andere; de bandcompetities (Spectra, Steenworp, RegioRuis, Podium Z). Meedoen aan een bandcompetitie of coachingstraject kan een hoop opleveren. Urban Graveyard heeft er zo hun positieve bedenkingen bij:
“Op dit moment hebben we alle bandcompetities hier in de regio wel gehad. Wij hebben onze ‘kinderziektes’ eruit gehaald en hebben ook zeker geluisterd naar de feedback van de jury. Kinderziektes zoals eigen geluid, performances en stage attitude. Tijdens de workshopdag bij Spectra vorig jaar ging de knop om. Het is nu of nooit en dat deden we. We zijn sindsdien nog harder gegaan en het is dan ook fijn als er publiek staat wat begrijpt in wat je maakt en/of doet. Het belangrijkste voor ons is dat we een leuke tijd hebben met elkaar, een goede energie op het podium maar wel enigszins serieus. We zijn nog steeds geen Slayer, maar we zijn onderweg.”
“Bij de Steenworpfinale hadden we er erg veel lol in en de winkans was niet heel erg groot die avond. De prijs die we hadden gewonnen bij Podium Z, hebben we gebruikt om een deel van onze plaat op te kunnen nemen. Zolang je je kritiek serieus neemt en niet stug doorgaat, dan waren nu niet hier waar we nu zijn. Dan waren we nog steeds het roerloze Stockholm Syndrome. Een duw in de juiste richting dus.”
In grote zalen spelen of spelen een fijne kleine kroeg/zaal met geïnteresseerd publiek?
“Als je kijkt naar onze show bij de Steenworp-finale. Je ziet dan echt mensen wegdraaien en die je muziek niet begrijpen of totaal niks vinden. Ik speel dan liever voor een zaaltje waar honderd man van geniet of mensen die jou gewoon vet vinden en de plaat gaan luisteren, zoals café de Vrijbuiter in Goes. De laatste avond dat de Vrijbuiter open was, stonden we er nog in te spelen op de vierkante meter aan podiumruimte. Helaas is deze kroeg dicht. Het was wel een echte plek waar je als beginnend bandje gemakkelijk kon binnenlopen, de eerste stappen zetten op een podium en spelen voor publiek. Kortom; optreden en meters maken. Plus, wij kwamen er zelf ook vaak.”
Urban Graveyard
Urban Graveyard
Urban Graveyard
Urban Graveyard in Paradiso Amsterdam
De andere kant van het spelen in een band en met elkaar omgaan blijft altijd wat achter de schermen niet altijd voor de buitenwereld zichtbaar. Onderling geklooi, verschillende meningen en visies, noem het maar op. Urban Graveyard steekt dit niet onder stoelen of banken en kijkt vooruit voor wat nog komen gaat.
“Het doel is om volgend jaar nog een keer de studio in te gaan en dan een full-length plaat op te nemen, gevolgd door een buitenlandtour met zo’n kek tourbusje. Tuurlijk kost het allemaal veel geld, maar ik denk wel dat ik een vettere hobby heb dan iedereen. Als we in die zin door blijven gaan en vooral lekker bezig blijven. Tuurlijk zijn er onenigheidjes onderling en fikse discussies met vijf testosteronbommetjes. Gelukkig is er dan ook wel een persoon die er bovenop zit. De voorliefde voor muziek houdt ons ook zeker bij elkaar.”
Urban Graveyard geeft op 15 juni zijn ep release van ‘Welcome to the Urban Graveyard’ in Café de Pompe, Goes en is te zien als openings-act tijdens de zaterdag van Klomppop.