Op een woensdagavond in april is de band Harbour of Souls druk bezig in hun oefenruimte om een setlist door te nemen met daarop veel nummers van de nieuwe plaat. Maar hoe zat het nu precies? In 2015 zag de ep Mountain of Fire het levenslicht. Daarna verlieten gitarist Jesper, drummer Rick en Lars de band. De zoektocht eindigde met positief resultaat. Gitarist Bram Pelgrim kwam erbij en drummer Richard van Leeuwen voegde zich later ook bij de band. Zanger Martin de Jong vertelt: “Als het gaat om muzieksmaak liggen we aardig op een lijn. Iedereen houdt hier wel van hardrock of heavy metal. Het samen spelen voelde wel goed, maar Richard wilde ook dat er iets ging gebeuren. Door allerlei dingen kwam dat maar niet en was de moed in de schoenen gezonken. Uiteindelijk is het balletje gaan rollen van dat er een cd moest gaan komen. De vraag was alleen wanneer?”
Afgelopen zomer startten de opnames in Maasbracht, onder begeleiding van Pieter Kloos.
“Tegenwoordig wordt alles digitaal opgenomen, maar Pieter gaat op de oude manier te werk, met oude spullen en instrumenten. Dat is heel leuk, maar ook heel erg confronterend. Dan denk je dat je iets strak speelt, maar dan is dat helemaal niet het geval. Inclusief schoonheidsfoutjes. Met deze nieuwe plaat lukte er één nummer niet zo goed. Pieter Kloos is vrij streng. We hadden nóg een nieuw nummer en ook dat lukte niet echt. En bij Pieter Kloos is dat drie keer opnieuw spelen, lukt het niet, dan gaat het over. Deze gaat het niet worden. Met wat jammen verder en in één avond hebben we van een oud nummer een remake gemaakt. Het is een beetje ‘on the fly’, dat geeft wel een leuk spanningsveld. Uiteindelijk heeft dat noodplan aardig uitgepakt.”
Harbour of Souls draait al heel wat jaren mee in de Zeeuwse muziekscene. Na wat wisselingen binnen de band en het toevoegen van versterking is de Goese band de studio ingedoken om een nieuwe plaat op te nemen. Het resultaat: ‘Doomsayer’.
Harbour of Souls - Doomsayer
Harbour of Souls door de jaren heen
Harbour Of Souls
Harbour of Souls
Harbour of Souls op Local Underground 2013
De ep is klaar. Vijf nummers met elk een eigen karakter, al was er nog wat gerommel om het houden van een releaseparty en het uitbrengen van de ep zelf. “We hadden het eigenlijk vroeger gewild, maar de tussenpersoon kon geen garanties geven van een duidelijke datum. Anders sta je daar bij je cd presentatie zonder cd’s. Op stel en sprong is er binnen een week alsnog een releaseparty georganiseerd in Eric’s Bar La Strada in Goes. De laatste weken hebben we al onze kennissen, vrienden en anderen op de hoogte gebracht dat die plaat er eindelijk aankwam. Niet vandaag, maar morgen of overmorgen. Het café stond uiteindelijk vol met mensen die vol verwachting waren afgekomen om te luisteren naar ons nieuwe werk.”
Het regelen van gigs of gevraagd worden om ergens te mogen spelen gaat niet vanzelf en dat is voor elke muzikant hard werken. Harbour of Souls heeft daar zo ook hun bedenkingen bij.
“Boeken is lastig. Nu wil je naamsbekendheid maken, maar voor het zover is moet je wel geboekt zijn. Het is echt wel een catch 21. Om er te komen moet je er zijn, maar je moet er ook geweest zijn om weer te komen. Het is een gek wereldje. Sommige zalen en festivals boeken een jaar van tevoren, maar laatst speelden we in Tilburg en kregen we een optreden als voorprogramma aangeboden voor volgende week. En dat is natuurlijk fijn, om ook in bijvoorbeeld België te kunnen spelen. We spelen wanneer we kunnen spelen. Daar zijn we blij om. Het mooiste wat je kan hebben is wat er laatst gebeurde in Tilburg, toen we het voorprogramma deden voor TANK (UK). Daar zie je gewoon dat het publiek snapt wat je doet. Dat is ook het mooie aan Brabant. Daar leeft heavy metal. En dat er iemand in het publiek zit met een klein zaaltje en zegt: kan je bij mij komen spelen?”
De sound is ook nog vaak bepalend, of publiek er oor naar heeft. Boekers die een metalavond organiseren, plaatsen Harbour of Souls graag tussen hun line-up voor die avond.
“De metalbands in Nederland zijn echte metailbands. En de kwaliteit van de bands, daar is niks mis mee. Je hebt nu legio metalbands die allemaal toch wel op elkaar gaan lijken. Dat kan als een vloek werken, omdat wij als buitenbeetje te soft zijn, maar het lijkt nu in ons voordeel uit te pakken. Nu is het wel verfrissend. Het lijkt er wel op dat mensen op zoek zijn naar dat buitenbeentje. We zien het ook op avonden als wij er staan met meerdere bands, meestal tussen bands die heftigere dingen doen dan wij. Wij zijn geen retro band, maar hebben wel een ouderwetse benadering. Het liedje is gewoon belangrijk. Het moet gewoon een goede song zijn en dan maakt het niet uit hoe snel een nummer is. Dat is niet bepalend. En of je er plezier aan hebt. We zijn een gitaarbandje, maar we houden wel de ruimte om iedereen zijn ding te kunnen laten en mogen doen. Bij ons zijn de instrumentale stukken wat langer dan de hedendaagse. Dat is ook niet oldskool.”
Korte teksten en veel instrumentaal werk. Dat is de conclusie die op valt te maken uit het werk van Harbour of Souls. Zit er ook een betekenis achter die teksten?
“You make some words and you make it your own.” Wat ik dan zing is dan niet belangrijk. Ik vind teksten schrijven ook niet echt leuk. Het liefst houd ik ze zo kort mogelijk. Het draait uiteindelijk om het refreintje en verder schrijf ik geen teksten met bepaalde bedoelingen. Dat is het algemeen. Geen enkele tekst wordt geschreven met een boodschap. Ik vind het gewoon flauwekul. Het begint meestal met fonetisch Engels en een zanglijn. Als die woorden leuk met elkaar beginnen te werken, dan kijk ik wel of ik er een tekst omheen weet te bouwen. En dat kan over van alles gaan. Uiteindelijk draait en wringt dat tot een nummer. De nummers op de plaat zijn eigenlijk ook vrij oud. ‘Doomsayer’ is al heel oud, maar door eraan te blijven sleutelen komt zo’n nummer uiteindelijk tot stand. We gaan ook geheel intentieloos het podium op. Hoe we klinken, zo klinken we. Gewoon zoals we zijn. Met ons vijven klinken we vrij uitgebalanceerd en dat kost ons weinig moeite.
Wij willen niet echt een statement maken over het een of het ander. Wij willen dat er wordt gedanst tijdens een show. Wij zijn gewoon een hardrockband.
Dat is onze missie: hardrocken.”