Zeeuwen die geen perfect ABN spreken zijn er voldoende. Ook buiten de provincie hoor je bij een Zeeuw altijd wel ergens een stukje dialect wat de afkomst verraadt. Van den Berg woont al een tijdje in Rotterdam, maar geen haar op zijn hoofd die er aan denkt om keurig Nederlands te praten. “Mag ik Zeeuws praten? Dan kan ik me toch makkelijker verwoorden”, is zijn wat schuchtere vraag. In de maasstad is dat haast onmogelijk, maar ook daar is een prima oplossing voor bedacht. “Ik verhuis gewoon weer terug naar Zeeland. Ik heb het in Rotterdam ondertussen wel weer gezien.”
Adriaan van de Berg, kortweg AAD, loopt stiekem al een tijdje mee in de muziekmakerij. Met zijn band Jimmy Dumbbell pakte het in eerste instantie best goed uit, maar was de koek snel op. Poging nummer twee: Sunra, stierf in schoonheid. Nu is er AAD, zijn idee, zijn liedjes en vooral zijn verhaal. Verpakt in het album ‘Tales From The Dirthouse’ geeft de sympathieke Zeeuw een kijkje in zijn ziel.
De band AAD begint langzaam serieuze vormen aan te nemen. Terwijl de formatie eigenlijk een uit de hand gelopen solocarrière is. “Ja dat is het wel eigenlijk. Ik ben twee jaar bezig geweest met de liedjes die op deze plaat moesten komen. Maar ik wilde meer dan een akoestische gitaar en een stem. Er zat gewoon veel meer in, dat voelde ik wel. Er moest iets met deze nummers gebeuren.”
Mede daarom belde de liedjesschrijver een paar oude bekenden op. Die hadden wel oren naar een nieuw muzikaal avontuur. Gitarist Pieter van der Laan zat ook in Jimmy Dumbbell. Anouk van de Sande, vriendin van Pieter, zorgt voor de mooie tegenhanger in de vocalen. Maurice Frikus (drums) en Max Oppenheim (bas) completeren de line-up. De bandfoto verraad het al een beetje. De muzikanten hebben een ondergeschikte rol. “De foto is bewerkt door Pieter”, grinnikt de frontman. “Het had voor mij niet zo gehoeven. Maar het is wel zo dat ik de liedjes schrijf. Ik maak een idee voor bas en drums en neem alles dan mee naar de repetitieruimte.”
In het oefenhonk laten de andere vier hun muzikale creativiteit los op wat hun bandleider bedacht heeft. “Het klinkt misschien gek maar toch ben ik steeds weer verbaasd hoe goed de andere drie zijn. Ze maken zulke mooie dingen van mijn basisrecept. Echt ongelofelijk.”
Van den Berg weet dat deze manier van werken misschien niet zo democratisch lijkt, maar daar ging het bij andere bands juist vaak mis. “Nu wist ik precies wat ik wilde. Dat heb ik de anderen voorgelegd en die zagen het wel zitten. En eerlijk, er is geen plaats voor wie het niet zit zitten op deze manier. Gelukkig zijn de anderen het er helemaal mee eens. Dus dat houden we vast nog wel even vol.”
De vastberadenheid om op deze manier liedjes te maken en een album in elkaar te knutselen komt niet compleet uit de lucht vallen. Wie de nieuwe nummers hoort merkt ook dat de toon anders is dan bij zijn andere muzikale projecten. AAD anno nu klinkt meer ingetogen en gevangen in een deken van melancholie. De reden is even pijnlijk als prachtig. Adriaan’s moeder overleed en dat was uiteraard heftig voor de geboren Schouwenaar. Maar waar moet je naar toe met het verdriet, de herinneringen en melancholie? Als je Adriaan van den Berg heet steek je ze in tien bloedmooie liedjes. Allemaal opgedragen aan haar. Behalve dat is alles van de langspeler een persoonlijke reis geworden.
“Het huis waar mijn moeder woonde heet ‘De Kluut’n’. Het is het huis waar ik opgegroeid ben. Daar, in die woning, hebben we het album ook opgenomen. Het huis stond leeg maar was nog niet verkocht. Toen zag ik de kans schoon dit te doen. Producer Ferry de Ronde heeft alle apparatuur uit zijn studio naar daar gesleept en alles perfect opgenomen. Han Nuiten (2 meter sessies) heeft daarna de eindmix gedaan. De artwork is gemaakt door onze zangeres Anouk. Het beeld wat je ziet is een dwarsdoorsnede van de woning.” Zo ademt alles op en rond het album die plek en haar bewoners.
Alle liedjes op de plaat zijn dierbaar voor Van den Berg. Toch is er een die hij wel favoriet durft te noemen. Het instrumentale ‘Crows’ maakt hem rustig. “Het heeft een beetje een dromerige geest. Erg fijn om je ogen bij dicht te doen en mee te zweven op alle gitaarlijnen die we er in verwerkt hebben. Mede daardoor zullen we het nummer nooit live spelen. Dat is onmogelijk.” In het Nederlands zou de langspeler ‘Verhalen uit ‘De Kluut’n’ heten. Maar vrij vertaald naar het Engels heeft de groep er ‘Tales From The Dirthouse’ van gemaakt. In de biografie staat te lezen: “A story of losing loved ones and getting back on track again”, Wie dat dan weer vertaald komt uit op: Een verhaal over het verliezen van geliefden en dat een plek geven. Aad knikt instemmend. “Dat is zeker wat het is. Het geheel. Het schrijven, het opnemen. Het heeft me echt allemaal geholpen met de verwerking van het rouwproces. Zonder dit had het vast veel langer geduurd allemaal.” Hij hoopt dan ook dat de volgende plaat vrolijker wordt. Afscheid en rouw blijken dan wel mooie liedjes te geven, maar leuk is anders.
Nu de plaat klaar is, is het tijd voor de promotie en het regelen van shows. “Ik ben er al een tijdje zoet mee”, bekend de zanger. “Maar we hebben nu voor de eerste vier maanden van dit jaar al behoorlijk wat shows staan. De recensie van ons album op jullie site heeft wel echt geholpen om nog wat zaaleigenaren over de streep te trekken. Ook speelt de Schouwse formatie op het 3voor12 Zeeland jubileum feest, 1 februari in ’t Beest. Een avond waar ook Van den Berg naar uitkijkt. Om zelf te spelen, maar ook te genieten van de andere acts. “Treehook is echt een klasse band, die zie ik graag optreden. Altobelli ken ik niet goed, maar ik laat me graag verassen. Uiteraard hopen we op nieuwe fans na alle optredens. Dat er door het live-gebeuren ook weer nieuwe shows geboekt worden. Want op het podium moet het voor een band, en dus ook voor ons, gewoon gebeuren. Maar eerst spelen in mijn dorp Bruinisse. Een huiskamerconcert voor vrienden en familie. Daar ben ik best een beetje nerveus voor. Maar het wordt te gek, dat zeker!
Op de Dirthouse Tour zijn de volgende locaties al bevestigd.
14 januari Bruinisse, huiskamer.
18 januari Ovezande, voorronde Spectra
1 februari Goes 10 jaar 3voor12 Zeeland, ’t Beest
8 februari Vlaardingen, Bandpit
23 februari Gorcum, Finale rockslag
9 maart Rotterdam, Faas
13 april Eindhoven, Stage Music
Lees hier meer over de 10 jaar 3voor12 Zeeland avond op 1 februari in 't Beest.