Al meer dan 30 jaar stuurt Douwe Eisenga zijn composities de wereld in. Van kleine kamermuziek tot heuse symfonieën en opera’s als ‘Requiem 1953’. Vrijdag was het tijd voor iets anders. De Apeldoorner, die intussen al meer dan 25 jaar in Middelburg woont, liet in De Spot zijn nieuwe cd ‘For Mattia’ horen. Voor het eerst in diezelfde 30 jaar nam hij zelf plaats achter de piano en nam hij ons mee in de wondere wereld van zijn “maximal music”.

Maar niet voordat zijn maten van Herbergen – Broeder Dieleman en Vandryer – ons een half uurtje vermaken met mooie liedjes en een goede dosis grappen. Het trio, dat vandaag even uit het duo Dieleman en Vandryer bestaat, maakt liedjes over Middelburg, de stad waar ze allemaal wonen. De pauzes tussen de nummers zijn echt te lang, en soms moet er tot drie keer toe gestemd worden. Maar de liedjes doen ons dat snel vergeten. Hoogtepunt is ‘Abdijplein’, waarin over de fontein op het abdijplein in Middelburg wordt gezongen. De fontein? “Dat is het kraantje binnen bij de provincie. Mag je gewoon drinken hoor, doen ze absoluut niet moeilijk over!” grapt Dieleman.

Dan gaat de bar dicht op verzoek van Eisenga. Alle glazen maken echt te veel lawaai om zijn muziek goed over te kunnen brengen. De Spot lijkt sowieso een vreemde locatie voor zijn muziek, maar waarom ook niet? Eisenga houdt wel van grenzen doorbreken en De Spot zit goed vol. Het is wel een raar gezicht, een enkele piano en kruk met daarboven een heuse batterij aan podiumlicht.

Eisenga start met ‘Julia’, gaat over in het mooie ‘Summit’ en verweefd vervolgens oude Nederlandse volksliedjes in ‘The Opposite’. “Dat melodietje is heel vrolijk, maar het liedje gaat over hele zware dingen. Vandaar de titel.” Daarna volgt ‘Gentleman’, dat niet zou misstaan in een verfilming van een van Charles Dickens’ verhalen. Niet geheel toevallig, gezien Eisenga de muziek voor ‘Dickens !’ heeft geschreven. Zelden is het zo stil in De Spot. Je kan iemand horen fluisteren.

Dan is het tijd voor meesterwerk ‘For Mattia’. Eisenga vertelt: “Anderhalf jaar geleden werd ik benaderd door twee grievende ouders die een muziekstuk voor hun overleden dochter wilde. Net als ‘Für Elise’ bijvoorbeeld. Ik wilde de mooiste pianomuziek ter wereld schrijven. Geloof me, als je nou wil blokkeren, moet je dat als doel stellen. Maar ik ben er gekomen.” Het meesterwerk stond in die korte tijd al twee keer hoog in de Hart en Ziel lijst van Radio4 en werd wereldwijd uitgevoerd. Maar nu is het de primeur: Eisenga en zijn piano. Zoals het werk bedoeld is. Na een kleine tien minuten is Eisenga zelf ook zichtbaar ontdaan. Ga er na 30 jaar niet zelf optreden maar aan staan met zo’n beladen stuk.

Daarna is het tijd voor ‘Pendulum Waves’, dat doet denken aan een oude klok die onafgebroken blijft slaan. ‘The Cooper’ volgt, daarna ‘On The Edge’, dat Eisenga even verwart met ‘Closer To The Edge’ van Yes. “Ik ben ook zo’n echte progrocker he”, grapt hij. Een Franse blogger omschreef Eisenga’s muziek als “luisteren op de grens van tijd”, dat dankbaar als titel werd gebruikt voor het nummer. Dan als laatst ‘Carried Away’, een weergaloos stuk dat doet denken aan Einaudi en Tiersen.

Dan loopt Eisenga onder een staande ovatie – het publiek zat tenslotte – het podium af. Oh ja, geen toegift; het is geen popconcert. Maar wat een bijzondere avond.

Het album ‘For Mattia’ komt 13 april uit op cd en vinyl, en is te koop via www.douweeisenga.com en digitaal te verkrijgen via bandcamp.