De Sahara in Niger is voor velen een van de mooiste woestijngebieden ter wereld. De woestijn is het gebied van het nomadenvolk de Touareg. Een volk waar de populaire woestijnblues wordt gespeeld. Omara Moctar ofwel Bambino, is een van de artiesten die de Sahara heeft voortgebracht. Vanavond laat de artiest uit Niger Saharazand opwaaien in het Zierikzeese Brogum.

Maar eerst krijgen we de primeur van local heroes Morjak. De band treed voor het eerst live op sinds ze in de zomer van 2016 zijn begonnen met het schrijven van liedjes. Kern van de band zijn Wiebe Radstake (Zinkzand) en Stefan Fokker (Skybicycle en Kaviaar). Die laatste is er vanavond echter niet bij. Maar met versterking van drums, een staande bas, en trompet, staat er toch een volledige band achter de zanger en gitarist.

Morjak

Morjak

Het recent uitgebrachte album heeft vele muziekstijlen in zich. Live worden veel nummers teruggebracht tot hun basis; Nederlandstalige swingende zeemansblues. ‘Iemand Stelt een Vraag’ het gedicht van Remco Campert wat de band op muziek heeft gezet, blijkt het hoogtepunt van de twintig minuten durende set. Op 9 november kan je band weer aan het werk zien in podium ‘t Beest.

Woestijnblues
Van de Zeeuwse zeemanblues gaan we met Bombino naar de woestijnblues van Niger. Waar het nomadenvolk, de Touareg, hun eigen muziekstijl heeft ontwikkeld. Na het uitbreken van de Toeareg-revolutie in 1990 moest Bombino samen met zijn vader en grootmoeder vluchten naar het naburige Algerije. Moctar kreeg daar de muziek met de paplepel ingegoten. Als jonge gitarist kreeg hij van zijn bandleden zijn bijnaam Bombino, een verbastering van bambino, ofwel klein kind. Nu heeft de artiest op 38-jarige leeftijd zes soloalbums en een wereldtour achter de rug. Nu is hij in Zierikzee voor de promotietour van zijn laatste album ‘Deran’ wat vrij vertaald ‘de beste wensen’ betekend.

Bombino

Bombino

Gehuld in Afrikaanse gewaden en sjaals betreed Bombino met zijn band het podium. Opvallend is het gemis aan traditionele Afrikaanse instrumenten. Vanavond draait alles om de elektrische gitaar van Bombino. Veel praten doet de Afrikaan niet, zijn bassist vertaald de spaarzame Franse woorden van de zanger. Zijn verhaal vind je terug in zijn muziek. Bombino vertelt het verhaal van zijn volk, maar zingt ook over meer gebruikelijke thematiek zoals vrouwelijk schoon, liefde en vriendschappen. Zijn liedjes zijn soms meer kleine gedichten, allemaal gezongen in het Tamasheq, zijn mysterieuze moedertaal.

De band die voor deze tour verzameld is, zijn drie uitstekende muzikanten. De drums en bas zijn strak en aanstekelijk, en laten bij zijn eerste nummer al ongemerkt je heupen en schouders wiegen. De tweede gitarist speelt strakke rock- en reggae-ritmes waarover Bombino bijna constant solo’s weggeeft. Het optreden is meeslepend, bedwelmend en brengt de zaal in trance. De gitarist voert het tempo meer dan eens op, resulterend in psychedelische gitaarclimaxen. Het publiek kan geen genoeg krijgen en laat zich meevoeren door het sublieme gitaarspel. Maar ook op het podium wordt zichtbaar genoten. Als blijkt dat tijdens het concert het huwelijksaanzoek van Brogum-programmeur Swen Blikman, door zijn vriendin met een ja-woord is beantwoord, wordt er nog een extra, derde, toegift aan de al bijna twee uur durende show toegevoegd.

Complimenten voor het Zierikzeese podium dat met dit soort bijzondere concerten toch zijn relevantie bewijst.