De mythe van de Ossaart speelt zich af in de moerassen, poelen en kreken van Zeeuws- en Belgisch Vlaanderen. Volgens de inwoners van Sluis huist de Ossaart op de bodem van de Stierskreek (Bullcreek) bij Heille. Maar ook op het platteland van Hulst is de geest waargenomen. Het verhaal gaat dat een priester door duivelsuitdrijving Ossaart heeft verbannen uit zijn kreek. Hij zou voor een eeuw min een jaar geketend zijn aan de oevers van de zee. Deze periode loopt volgens de legende, dit jaar af.
Het verhaal van de mythische figuur Ossaart is er een die zich perfect leent voor een death metal plaat. Het Zeeuws-Vlaamse Bullcreek laat in zijn conceptalbum ‘Osschaert’ deze angstaanjagende geest tot leven komen. In zeven lange nummers verhaalt de band over de legende van dit duivelsgebroed.
©
Manon Koopman / Bullcreek
Het is de veteranen van Bullcreek gelukt om een album lang een sinistere sfeer te creëren. Met meestal pompende mid-tempo death metal en goede sfeerstukken komt de Ossaart, en de angst van de burgerij voor deze Proteus, tot leven in de muziek. ‘Woods Of Wiesel’ is de sterke opener, waarin zanger Angelo de Bruijn verhaalt over de weerwolf die Ossaart kan zijn. Het ‘beest’ neemt namelijk verschillende gedaanten aan, en kan verschijnen als een grote hond, een enorm paard of dus een weerwolfachtige. Wie het pad van de Ossaart kruist rond middernacht, die gaat er aan. Hierover gaat ‘Bullhead’, een uptempo song met sterk drumwerk van Peter Dees en een heerlijke vibe om te headbangen.
©
GKP
Wie het pad van de Ossaart kruist rond middernacht, die gaat er aan.
De leden van deze band hebben veel ervaring en dat hoor je. Gitarist Martijn Gazan tovert een album lang goed gedoseerd de ene sleazy solo na de andere uit zijn gitaar. Het pompende karakter van de meeste nummers staat voorop. Bassist Erwin van Dorselaer zorgt er voor dat er geen gaten vallen en dat er een mooie diepgang in het album zit, zonder dat hij ergens echt virtuoos wordt. Een van de sterkere songs is het met doom doorspekte ‘Dorset Doser’. De kracht van het nummer zit hem in de overgang van doom naar uptempo death metal en dan terug naar de typerende mid-tempo death metal, die dit album zo kenmerkt. Afsluiter ‘The Monastery’ is een ander hoogtepunt. Een ruim negen minuten durend epos waarin al het goede van het album samenkomt. Een verrassende rol hierin voor De Bruijn’s dochter Alessa, die een duet aangaat met haar vader. ‘Osschaert’ is een album voor de liefhebbers van de wat oudere stijl death metal, denk hierbij aan Obituary, Bolt Thrower en Gorefest. Het is een mooi geheel geworden waarin ook de details van de hoes niet vergeten zijn.
Bullcreek is:
Angelo de Bruijn - Zang
Peter Dees - Drums
Martijn Gazan - Gitaar
Erwin van Dorsselaer - Bass