Allereerst natuurlijk de onthulling van het spandoek, waarmee wordt bevestigd dat Joe de winnaar is van de Sena European Guitar Award (SEGA) 2017. Eén van de foto’s wordt dan ook meteen door Joe zelf op Instagram gepost. De zaal staat al stampvol wanneer Danny Vera zijn ‘How The Dice Will Roll’ ten gehore brengt, waardoor de avond meteen knallend begint. Hij vervolgt met ‘Utopia Won’t Wait', waarmee al snel duidelijk wordt dat de zaal al goed opgewarmd is.
Het is nu aan Anneke van Giersbergen om deze energie vast te houden en dat doet ze, met een cover van Joe Bonamassa’s Drive’ gevolgd door ‘I’ll Take Care Of You’ van Joe samen met Beth Hart. Beide nummers zijn nauwelijks te onderscheiden van het origineel en zet dan ook de toon voor pure, prachtige bluesmuziek voor de avond. Leendert Haaksma, voormalig winnaar van de prijs, voorziet de zaal van een hoop extra energie door zijn opzwepende ‘Fuzzman’.
Het is een doodnormale zondagavond, althans zo lijkt het. Voor iedereen behalve voor de mensen die in de rij staan voor Gebouw-T. Zij staan te wachten op een artiest van wereldfaam. De rode loper is uitgerold. Dat gebeurt niet zomaar, want een artiest van dit formaat komt niet zomaar in het kleine Bergen op Zoom.
Danny Vera
Eric Vaarzon Morel, de Nederlandse flamencogitarist van wereldformaat neemt zijn plek op het podium over en laat het publiek zwijgen onder de zomerse klanken van zijn akoestische gitaar. Het publiek is enorm onder de indruk en is dan ook erg enthousiast over het spel van Eric. Het is duidelijk dat we vanavond te maken hebben met gitaarvirtuozen. Jan Akkerman volgt en begint gelijk met de mededeling dat hij niet zijn eigen pak draagt, maar dat hij er een geleend zou hebben van Danny Vera. De legendarische Nederlandse gitarist, die in 2009 de prijs al won, speelt het publiek plat met het opzwepende ‘Big Sur’ en vervolgt daarna met het prachtige ’Tranquilizer’, waarop het al enthousiaste publiek reageert met een daverend applaus. Tot slot zet Akkerman zijn grote hit ‘Hocus Pocus’ in. Het nummer uit 1971, van Akkermans voormalige formatie Focus, valt erg goed in de smaak bij het publiek waarop wederom waanzinnig wordt gereageerd.
Eric Vaarzon Morel
De ceremonie begint
Het moment is daar, de award ceremonie begint. Om de indrukwekkende carrière van Joe Bonamassa nog eens goed samen te vatten wordt er een film getoond, met daarin alle hoogtepunten van de lange carrière verwerkt. Met als laatste hoogtepunt de uitverkochte tour die ook langs de Ziggo Dome kwam en natuurlijk het winnen van de SEGA 2017, wat hem de jongste winnaar ooit maakt. Ongemakkelijk kijkt Joe naar het scherm en blijft dan ook sprakeloos achter wanneer de film afgelopen is. Jan Akkerman reikt de award uit aan Joe, die hem met grote dank ontvangt. Het bijbehorende prijzengeld gaat naar Joe’s goede doel, “Keeping The Blues Alive”, dat zich inzet voor muziekeducatie voor kinderen die dit zelf niet kunnen bekostigen.
Discografie
- 2000 A New Day Yesterday
- 2002 So, It's Like That
- 2003 Blues Deluxe
- 2004 Had to Cry Today
- 2006 You & Me
- 2007 Sloe Gin
- 2009 The Ballad of John Henry
- 2010 Black Rock
- 2011 Dust Bowl
- 2012 Driving Towards the Daylight
- 2014 Different Shades of Blue
- 2016 Blues of Desperation
Sena Performers European Guitar Award 2017
Joe Bonamassa
Joe Bonamassa
Joe is begonnen met een droom, maar door hard en lang werken is hij nu op zijn hoogste niveau ooit. Dit niveau wordt ongetwijfeld nog hoger. Wederom wordt er naar het scherm gekeken, ditmaal voor felicitaties van onder andere Walter Trout, Steve Vai en onze eigen George Kooymans. Er worden nog mooie woorden gesproken door de voormalig winnaars van de SEGA. Trout: “Je brengt de gitaar tot leven voor de jongere generaties”. Steve Vai sprak van een “evolutie van de blues”. “Het is een eer,” spreekt Bonamassa “Mensen zien mij als de ‘guy’ in pak met zijn zonnebril, maar alles wat ik wil is gewoon spelen en muziek maken.” Hij vervolgt met: “Deze prijs is niet alleen voor mij, maar ook voor die andere 30 mensen die er voor zorgen dat ik degene ben die het minste moet en kan doen bij elk optreden.”
Ondanks het lange voorprogramma, is het zeker het wachten waard: Joe zet zijn eerste nummer in, als tribute aan een van zijn voorbeelden: B.B. King. Met de twee enorm krachtige solo’s weet hij de zaal al met het eerste nummer plat te spelen. Joe vervolgt zijn optreden met ‘Angel of Mercy’, een tribute aan voorbeeld Albert King. Als extra verrassing zet Joe het derde nummer in, wat al snel ‘The Thrill Is Gone’, het legendarische nummer van B.B. King blijkt te zijn. Niet alleen het publiek, maar ook de band, krijgt Joe met de ongelooflijk indrukwekkende solo’s stil. Als laatste wordt ‘Going Down’, een tribute aan Freddie King, ingezet. Al eerder bleek dat Joe erg dankbaar is voor iedereen waarmee hij mag werken. Hij geeft dan ook elk lid van de huisband de gelegenheid voor een solo.
Het zit er op voor de terechte winnaar van de SEGA 2017. Bonamassa bedankt het publiek voor de avond. Het publiek blijft razend enthousiast achter. De Nijmeegse rockband Navarone sluit de avond waardig af met onder andere het overweldigende stemgeluid van frontman Merijn van Haren.
Joe, bedankt!