Eén keer per jaar wordt Gebouw-T omgevormd tot hét singer-songwriter podium van de regio. Voor de derde editie is ook bij deze avond ‘luisteren en fluisteren’ de standaard. Voor deze editie is het onderdeel spoken word verder uitgebreid.
Vandaag, zaterdag 22 april, staat geheel in het teken van Record Store Day. In platenzaak De Waterput is het een drukte van jewelste, maar in Gebouw-T vanavond is de drukte flink uitgedund tot een select gezelschap met stelletjes en liefhebbers voor akoestische en kleine liedjes. De avond start met ‘spoken word’ van Elten Kiene. Kiene weet met zijn poëtische teksten de mens te raken. Onder andere door gebruik te maken van alledaagse thema’s en humor om het publiek te laten nadenken. De andere woordkunstenaars van de avond zijn Onias Landveld, Luckie Delacroix, Volkan Tasdan en Roos Gomes.
©
Joris van Moort
Elten Kiene
Het muziekprogramma van vanavond bestaat uit sessies in de Rabozaal en in de T-up (kleine bovenruimte) en start na een openingswoord van Willem Jongeneelen met Kim Janssen. Denk je bij Kim Janssen aan klein, integere liedjes en idem arrangementen, dan heb je het juiste pad te pakken. Hij maakt (vanavond samen met zijn band) indie-folk in de hoek van Fleet Foxes en I am Oak. Janssen speelt een set met daarin veel van zijn nieuwste album ‘Cousins’ en opent met openingstrack ‘Dynasty’. Hij gaat met dit album terug naar zijn roots in Azië, waar hij is opgegroeid. Krachtige songs met gelaagde arrangementen, maar Janssen weet het ook klein te houden, door solo te spelen met gitaar bij ‘The Stiles’.
In de T-up staat de Belgische zanger/gitarist Tamino klaar. De ruimte staat vol met publiek wat maar al te graag wilt gaan luisteren naar deze singer-songwriter. Net zoals vanmiddag in De Waterput is Tamino, zoals hij het zelf verwoord, nog een beetje gaar. Toch lijkt het hem beter te gaan en klinkt hij frisser dan eerder vandaag. Loepzuivere zang en clean gitaarspel met eigen werk klinkt door de net iets te kleine ruimte. Een cover van Arctic Monkeys komt ook voorbij omgevormd naar zijn hand en sound. Eerder ging hij mee op tour met Dotan’s Seven Layers, en hij vult binnenkort twee keer solo AB in Brussel.
©
Joris van Moort
Kim Janssen
©
Joris van Moort
Tamino
©
Joris van Moort
Bent van Looy
Terug naar de Rabozaal voor eveneens een Belgische zanger, namelijk Bent van Looy. Menig muziekliefhebber kent Van Looy van zijn tijd met Das Pop. In een voorgesprek met Willem Jongeneelen vertelt hij dat Das Pop in een diepe winterslaap zit, en nog niet is ontwaakt. Achter zijn orgel speelt hij solo een set vol met nummers, gecombineerd met humor. En een band, zoals te horen is op zijn plaat ‘Pyjama Days’, heeft hij eigenlijk niet nodig. Strak in kostuum speelt hij hitjes als ‘My Escape’ en ‘High and Dry’. Na ruim een half uur blijft het boeiend te blijven luisteren.
Voor de laatste keer terug naar de T-up. Dit keer voor singer-songwriter Charl Delemarre. Honderden kilometers en drie instores heeft Delemarre er al opzitten. Maar hij raapt zijn laatste beetje energie bij elkaar om hier in Gebouw-T solo zijn show te spelen. Recht uit het hart gegrepen songteksten, afwisselend op gitaar en piano gespeeld. Vol emotie vertelt hij over zijn gevoelens, liefdesleven en gaat hij op zoek naar ‘De Betekenis’. Het publiek vindt het prachtig en luistert aandachtig tot de laatste minuut. De verrassing van de avond.
©
Joris van Moort
Charl Delemarre
©
Joris van Moort
Bent van Looy
Last but not least, Mister and Mississippi in de Rabozaal. Deze Utrechtse band presenteerde twee weken geleden hun album ‘Mirage’ en deed daar vanmiddag al een voorproefje van in De Waterput. Nu een volledige show waarin de sound van indierock met synth en gitaren de hoofdmotor zijn. Even kijkt het publiek op, maar went al vlug aan de nieuwe sound. Met twee oude hitjes, omgedoopt in huidige sferen, nemen ze alsnog geen afscheid van hun oudere werk. De show is een mix van elektronische drumbeats, potentiële meezinghitjes, en het vleugje post-rockverleden. Mister and Mississippi heeft zich in de afgelopen jaren duidelijk vernieuwd en weet dit ook duidelijk over te brengen aan hun publiek. Puur, eerlijk, zonder fratsen maar wel dezelfde of nog betere kwaliteit bieden. En daarmee eindigt het festival PUUR voor deze editie.
©
Joris van Moort
Mister and Mississippi
