In 1991 werd een kleinschalige eerste editie georganiseerd onder de naam 'Cramme Zomer Festival'. Het inmiddels volwassen geworden 'Crammerock' telt 2 podia met ieder een eigen sfeertje. Waar de mainstage de plek is voor muziek met een scherp randje en een goede popbeat, focust podium Club zich meer op Hip Hop en EDM. Op een flinke bui na is het weer ons gunstig gestemd vandaag. Bovendien is er ruimte genoeg om te schuilen in de meerdere tenten en chill area's die te vinden zijn op de weide. Acts als Ertebrekers, Admiral Freebee, Bazart, en Madness houden ons vanavond goed warm.
Let me introduce you to het muzikale pareltje net onder de Zeeuwse grens; Crammerock. In België geen onbekende speler in festivalland en erg druk bezocht door grensbewoners. Anno 2016 telt het festival 26 edities en trekt het gemiddeld 30.000 bezoekers per jaar. Met dit weekend namen als Kaiser Chiefs, The Kooks, Balthazar, Black Box Revelation, Bazart, en Admiral Freebee op het affiche is het dit jaar voor de zesde keer op rij uitverkocht. Hoog tijd dat 3voor12 Zeeland eens op bezoek gaat bij de buren.
Op deze eerste festivaldag zijn er twee acts die er voor ons uitspringen. Zonder enige verwachtingen kijken we in de voormiddag bij Singer-Songwriter Wanthanee. Ze won dit jaar 'De Nieuwe Lichting' van Studio Brussel, die haar eerder "de London Grammar van de lage landen" noemde. De 21-jarige kan de nachtegaal van Crammerock genoemd worden. Ze weet met haar stem het publiek, dat de festivalweide binnendruppelt, meteen naar de mainstage te lokken. Haar set bestaat uit zorgvuldig gekozen kleine nummers, die perfect bij haar stem passen. Hoewel het podium leeg aandoet heeft deze jongedame niets anders dan een microfoon en gitaar nodig om een sterk optreden neer te zetten. Wanthanee krijgt dan ook een stevig en verdiend applaus aan het einde van haar set.
Bazart verrast ons door de immense populariteit die de band in ogenschijnlijk korte periode heeft verworven. Bij Bazart zien we echter niet alleen de verwachte hordes tienermeisjes maar ook ouder publiek. Wat laat zien dat deze Nederlandstalige indiepop band voor iedereen is. Dat Bazart in België in korte tijd tot ongekende hoogten is gestegen kunnen we niet ontkennen. Ze kwamen, zo lijkt, uit het niets en zijn in razend tempo gegroeid tot goed geoliede festival-machine. Het is alsof de band het succes zelf niet kan bevatten "Het was een zotte zomer. Het is fucking insane, merci!" Grote hits als 'Tunnels' en 'Goud' komen voorbij, maar ook alle nummers die nog niet tot hit zijn gebombardeerd worden meer dan goed ontvangen. Het is inderdaad ‘fucking insane’, wat deze band tot nu toe voor elkaar heeft gekregen.
De eerste festivaldag wordt geopend door The DeVilles. De Leuvense garage band heeft de 26ste editie van 'Rock O Rama' gewonnen, waarmee ze een plaats op de mainstage verdienden. De mannen hebben net als hun publiek wat opwarmtijd nodig maar als ze eenmaal op dreef zijn is er aan pittige solo's en energie geen gebrek. Tegen het einde van de set is er meer interactie tussen artiest en publiek. Wanneer frontman Daan de Vries vraagt te dansen wordt er dan ook gewillig gehoorzaamt. Aan hun tweede veelbelovende album 'Komodo' zit een rauw randje dat we graag eens aan onze kant van de Zeeuwse grens horen.
Al binnen vijf minuten klinken de eerste noten van de volgende artieste, Wanthanee. De twee mainstages (respectievelijk North en South genoemd) tegenover elkaar zorgen voor een snelle opvolging tussen de acts. Met haar set breekt de voornamelijk vrouwelijke vooravond aan op Crammerock. Elkaar opvolgend treffen we Wanthanee, Soldier's Heart en Noémie Wolfs.
Zweeds-Belgisch ensemble Soldier's Heart bezorgt ons na Wanthanee hapklare dans-vriendelijke dreampop waar het publiek lekker op meebeweegt. We kennen Soldier's Heart vooral van hun debuutsingle 'African Fire', die destijds de 3e meest gedraaide single op Studio Brussel was. Noémie Wolfs betreedt de mainstage rond etenstijd. De voormalig zangeres van Hooverphonic verliet vorig jaar de band en kwam eerder dit jaar met een soloplaat uit. Ze zet een strakke performance neer en laat zien dat haar muziek met haar is meegegroeid.
Na de drie vrouwelijke zangeressen zorgen Flip Kowlier en zijn Ertebrekers voor een flinke stoot testosteron in de tent. De hiphop en funk invloeden zijn een welkome afwisseling op dit punt van de avond. Kowlier en Jefferson spreken, zingen en rappen ons toe in het West-Vlaams. Het publiek reageert erop door te dansen, te zwaaien en te zingen. De tent is al goed gevuld op het moment van aanvang. Wanneer we een bezoekje krijgen van een flinke regenbui wordt de overige kudde festivalgangers ook naar binnen gejaagd. Aan zomers gevoel geen gebrek bij Ertebrekers. Halverwege de set komt hun bekendste nummer voorbij: "De Zji", die dat zomergevoel meteen helemaal afmaakt.
Alweer zijn zesde album bracht hij dit jaar uit, Admiral Freebee met zijn 'Wake up and Dream'. Een album met verhalen over het leven in plaats van liefdesliedjes. De variatie in het repertoire van de Admiraal laat zien hij van alle markten thuis is en dat horen we vanavond terug in zijn gekozen setlist. Oud als nieuw komen langs zoals 'Let It Shine', 'Too Much Of Everything' en 'Bad Year For Rock'n'Roll'. Maar wanneer 'Oh Darkness' en 'Einstein Brain' gespeeld worden leeft het publiek pas écht op. Er is dit keer geen ruimte ingedeeld voor lange geïmproviseerde speeches, maar wel voor solo's van hoog niveau. Voordat Van Laere en zijn band het podium verlaten moet hij toch nog even iets kwijt: "Leef mens. Mens leef." Met die wijsheid begeven we ons naar de andere mainstage, waar we bijna worden doodgedrukt in de immense menigte die voor Bazart is gekomen.
Na Belgisch nieuwe talent Bazart volgt Belgisch gevestigd talent Black Box Revelation. Na 10 jaar nog steeds een act die de festivals domineert. Paternoster en Van Dijck zijn ervaren muzikanten die hun vak kennen. Vandaag hebben ze twee achtergrondzangeressen meegenomen die voor een extra dimensie zorgen.
De eerste drie woorden die worden uitgesproken tijdens de set van Madness zijn "One Step Beyond". Een nummer bekend onder jong en oud en meer dan genoeg om ons terug de jaren 80 in te slingeren. Madness kiest voor een aantal covers, waaronder 'Help' van The Beatles, 'Highway to Hell' van AC/DC en 'Chase The Devil' van Max Romeo. Waarom, kun je je afvragen, wie kent hun éigen hits als 'House of Fun', 'Our House', 'Night Boat To Cairo' en 'It Must Be Love' niet? Een verkeerde keuze is het echter niet, de set zakt af en toe even in en afwisseling is welkom. Het publiek is gemengd maar we zien dat het merendeel van de jongeren wat verderop staan in de tent, ze praten wat, dansen als een hit voorbij komt en praten dan weer verder (zich hardop afvragend van wie dat nummer 'Help' nu eigenlijk is). De generatie die de hoogtijdagen van Madness hebben meegekregen staan vooraan, voor hun zal dit vanavond de absolute topper geweest zijn. Een nieuwe generatie fans kan in ieder geval nog even vooruit met Madness; hun nieuwe single 'Mr. Apples' komt tegen het einde van de set voorbij en in het najaar mogen we hun nieuwe album 'Can't Touch Us Now' verwachten.
Het grootste dilemma van vandaag en morgen is dat we het liefst álles willen zien wat Crammerock ons te bieden heeft. Crammerock biedt met zijn diverse line-up voor ieder wat wils. We willen vanaf The DeVilles tot aan Sigma aan de mainstages blijven staan en dan hebben we nog niet eens een bezoekje kunnen brengen aan Club. Hoewel het niet zó groot is dat we geen keuzes kunnen maken, vinden we het jammer dat we ons niet in drieën kunnen opsplitsen. Een geslaagde en vooral drukke eerste festivaldag.