Op ruimtereis met Monomyth in Gebouw-T

Monomyth en Gomer Pyle zorgen voor bijzondere space-sfeer in Bergen Op Zoom

Tekst: Joëlle Koorneef Foto's: Ben Willemsen ,

Monomyth krijgt al jaren positieve recensies. Sinds 2011 bracht het ijverige vijftal drie platen uit. Exo, hun laatste plaat, kwam dit jaar uit. Het publiek in Gebouw-T verwacht wat zij gewend zijn van de band: een avond vol meeslepende instrumentale stonerrock.

Gomer Pyle opent voor Monomyth en doet dat goed. In de jaren negentig vertegenwoordigden de mannen Brabant in de rockscene. Onlangs brachten zij na een lange pauze nieuw werk uit. Gomer Pyle speelt pas het tweede optreden sinds de lange stilte en krijgt een warm welkom van het publiek in Bergen op Zoom. De afwisselende visuals op de achtergrond zijn perfect afgestemd op de stonerrock van Gomer Pyle; van gave beelden van marcherende massa’s tot planeten, asteroïden en sterren. “Moeten we even een raampje open doen of zo?” grapt zanger en gitarist Mark Brouwer: Gomer Pyle is erin geslaagd het publiek op te warmen.  

Ground control

De echte fans zijn naar Bergen op Zoom gekomen om zich mee te laten voeren naar een andere planeet op de psychedelische klanken van Monomyth. De rookmachine draait op volle toeren als de band in een mysterieuze mist opkomt. De drummer van Monomyth, Sander Evers, speelde eerst voor Gomer Pyle. Het podium is voor hem dus opgewarmd door oude bekenden. Zonder enig woord zet de Monomyth in. Gebouw-T doet de denkbeeldige gordels om: ready for take-off.

Take off

De Haagse band speelt zoals verwacht wordt. Het laatste album Exo biedt een scala aan lange instrumentale tracks en ook live speelt Monomyth non-stop nummers van elk zo’n twaalf minuten. Invloeden van krautrock en drone zijn duidelijk aanwezig; er is veel herhaling en de psychedelische sound zorgt ervoor dat een lang nummer niet saai is, maar meeslepend. Hier en daar levert Monomyth een onverwachte twist met een verandering van de maat of een zware baspartij. Thomas van den Reydt grijpt de aandacht van het publiek met zijn gitaar met dubbele hals.

Outer space

Bij Monomyth draait het helemaal niet om entertainen of grootse lichtshows. Beweging op het podium is er weinig. Het publiek moet zelf de flow vinden en als het daar in zit dan neemt de band hen mee op de golven. je hoeft geen kenner van de unieke sound van Monomyth te zijn om te voelen dat het heerlijke muziek is om bij weg te dromen.

Veel luisteraars sluiten hun ogen en laten zich door de nummers glijden. Dan komt die typische Monomyth twist die velen abrupt uit de droomwereld haalt en mee laat rocken in het moment, in Gebouw-T.