De eerste band van de avond is Duke John. Gebouw-T heeft deze drie jonge honden al vaker on-stage mogen verwelkomen. De openingsknaller is ‘Shine On You Crazy Diamond’ wordt met veel vuur en gitaargeweld gebracht. Duke John had aangekondigd hun setlist aan te passen naar het thema én een hele stoet gastspelers uit te nodigen. De opvallendste daarvan is Hanna van Dijk, die op de toetsen oude Hammond-klanken produceert en een uitstekende toevoeging vormt op de ruige stonerrock van Duke John. Behalve stevig eigen werk als ‘Lose Your Mind’ en ‘Pony’ wordt er ruim plaats gemaakt voor tijdloze songs zoals ‘White Rabbit’, met gastzangeres Melanie Kazemier en ‘Riders On The Storm’ met gastzanger Jorn ten Ham. Als de set bijna afgewerkt is, neemt Duke John de gelegenheid om zijn uitstekende nieuwe single ‘Run’ te presenteren. Er wordt geëindigd met ‘Hey Joe’, waarbij alle gastmuzikanten zich nog één keer op het podium uitleven. Al met al een spetterend optreden van een heel enthousiaste band.
WoodTstock 2016 viert haar eerste lustrum
Hippies en aanverwant volk vullen de zaal voor Duke John en The Sensational David Bowie Tribute Band
Door middel van een lekker aperitiefje en een mooie bloem kregen de bezoekers een warm welkom afgelopen zaterdag tijdens de vijfde editie van WoodTstock in Gebouw-T. In de lobby van het poppodium wordt het publiek bij binnenkomst opgewarmd met een intiem optreden van The Woods. Een schare klassiekers uit de sixties wordt met liefde gebracht. Het merendeel van de bezoekers heeft zijn best gedaan om zich uit te dossen naar het thema. Er zijn veel bloemen in lange meisjesharen, broeken met wijde pijpen, lange jurken met bloemenprints en de toen zo populaire fluwelen vestjes te zien.
The Sensational David Bowie Tribute Band is speciaal overgekomen vanuit de UK voor vanavond. Zanger John O’Brien: “Dit de eerste keer in Nederland en we kijken erg uit naar het optreden van vanavond”. De tragische dood van David Bowie heeft het aantal boekingen enorm doen toenemen en de band speelt nu overal voor vrijwel uitverkochte zalen. Dat is aan de ene kant triest maar geeft hem anderzijds de gelegenheid om te doen wat hij het liefste doet.
Zeker nu de grote man er zelf niet meer is, zal de honger naar live-werk immers gestild moeten worden met de betere tribute-brengers. The Sensational David Bowie Tribute Band opent speciaal voor de gelegenheid met het nummer ‘Amsterdam’, de Jacques Brel-song die zo mooi door David Bowie gecoverd is. De band neemt rustig de tijd om de sfeer op te bouwen met behulp van semi-akoestische nummers als ‘Five Years’ en ‘Life On Mars’. Het stemgeluid van O’Brien benadert het origineel bij vlagen griezelig echt en ook zijn verschijning doet goed recht aan het popicoon. Met ‘Driving Saturday’ en ‘Ground Control’ komt er een eind aan de eerste set.
Als The Sensational David Bowie Tribute Band na de break terugkeert op het podium, is er behalve een kledingwissel ook een overstap door de toetsenist naar een elektrische gitaar gemaakt. Als vervolgens in hoog tempo ‘Rebel Rebel’, ‘Moonage Daydream’, ‘Young Americans’ én ‘Under Pressure’ de zaal in knallen, staat niemand meer stil en wordt er uitbundig gedanst en meegezongen. Helaas blijkt het laatstgenoemde nummer iets te hoog gegrepen voor backing vocaliste Janice. De zaal vergeeft het haar want: wie kan Freddy Mercury nu eenmaal wél evenaren? Waar tijdens de eerste set de band bij wijlen wat te flauw speelde, wordt er nu veel goed gemaakt met deze stevigere songs en valt het enthousiasme van de band goed op. Hierdoor ontstaat er een prima wisselwerking tussen band en publiek en wordt het een echt Bowie-feestje. Met de klassieker ‘Heroes’ komt er een einde aan het optreden; behalve de afsluiter tevens het absolute hoogtepunt van de show. Het nummer wordt met veel verve en emotie gebracht en mist zijn uitwerking niet. We zien verschillende vrouwen waarbij de tranen over hun wangen lopen en jongens die bijna in extase hun lichaam wiegen. Het is een echt kippenvelmoment en dan mag rustig gezegd worden dat dit een meer dan geslaagde tribute was.