Popronde smaakt goed

Gratis muziek door hele binnenstad Middelburg

Tekst en foto's: Gijs Kamphuis, Joris van Moort en Willem Schipper. ,

De Popronde is als een schaal hapjes, gemaakt door een sterrenkok. De beschrijvingen doen je soms watertanden en alles ziet er heerlijk uit. Of het smaakt? Dat is een kwestie van proberen. Ook bij de muzikale hapjes die tijdens de Middelburgse Popronde op de schaal gelegd zijn, is het meestal ogen dicht en proeven. 3voor12 Zeeland was er bij en smulde lekker mee.

Het middagprogramma wordt afgetrapt door Sofia Dragt in de Zeeuwse Bibliotheek. Iets daarvoor heeft daar ook de officiële opening plaatsgevonden, verricht door De Spot-programmeur, muzikant en semi-bekende Zeeuw Tonnie (Broeder) Dieleman. Dragt brengt dromerige popliedjes die in de Middelburgse bieb goede aarde vinden.

Het avondprogramma wordt afgetrapt in snackboetiek B’tje Anders met 3FM Serious Talent Jack and the Weatherman. Het Haarlemse duo bestaande uit Berry Krikken & Sebastiaan Weerman speelt vrolijke nummers tussen de frikadellen, kroketten en de befaamde bamischijven door. Ze spelen onversterkt met enkel een akoestische gitaar en zang.

Een half uurtje later is het in Honey Pie tijd voor Eveline Vroonland. De geboren Zeeuwse heeft met haar loopmachine en stem geen moeite het theehuis stil te krijgen. Hitsingle ‘Save And Sound’wordt zelfs voorzichtig meegezongen.Het is haar laatste optreden in deze vorm. Volgend jaar wordt alles anders inclusief haar artiestennaam. Die luidt sinds kort PHOS. 
 
In Two Ladies Like Lunch staat eveneens een duo, namelijk het Friese duo Me & Mr. Jansen. Dit akoestische duo stond eerder als voorprogramma band in de Heavy Heart clubtour van Miss Montreal en brachten onlangs hun naamloze EP uit. Het publiek bestaat voornamelijk uit studenten. In Cinema mag Mathijs Leeuwis zijn liedjes vertolken. Deze wat boerse Brabander windt er geen doekjes om zodat zijn mooie verhalende liedjes helder en recht binnenkomen. Iets waardoor velen een glimlach niet kunnen onderdrukken. In Dordrecht praatte iedereen door zijn optreden heen, Middelburg is muisstil en Leeuwis kan dat waarderen.
 
Ergens in een hoekje in café Zenc is ruimte gemaakt voor de Eindhovense singer-songwriter Iris Penning. Deze dame zingt in haar moederstaal waarbij elk nummer is als een verhaaltje. Ze zijn gebundeld in haar onlangs uitgebrachte debuutalbum ‘Droomverf’. Zo zingt ze over haar ‘Vijftien Lentes’ en het nummer ‘Jong en Dwaas’. Mooi en breekbaar is het.

Sväva speelt hierna in de Kloveniersdoelen. Deze Friese band met Zeeuwse frontvrouw Bente Hout speelt voor een volle zaal. De indie/dreampop laat een bijzondere sfeer achter: alsof je door één van de Scandinavische landen reist. Lees ook het interview met de band op onze site.
 
In Bar American is het dan tijd voor The Afterveins. Deze Rotterdamse rockmachine, met Zeeuwse drummer, maakt garagerock met een hang naar het verleden. Dit is typisch van die muziek die fouten kan hebben. Niet dat die veel gemaakt worden, want het trio is strak en geconcentreerd.
 
In Brooklyn is er ruimte gemaakt voor het OOR Talent Stage. De band CUT_ bracht hun electropop naar grote hoogte met diverse visuals. Een ‘viral’ hit, Stromae’s ‘Papaoutai’, gaf het optreden het stukje herkenbaarheid aan het aanwezige publiek. Het optreden van Three High Fives speelt in SeventySeven. Dit drietal brengt een stevig garagegeluid met een vleugje kauwgomballen. Knetterende rechttoe-rechtaan rock and roll op een podium ter grootte van een hondenhok in een keivolle kroeg, zoals het hoort. The Shady Greys brengt tegelijkertijd in ’t Hof hun versie van The White Strips, waarbij het drumstel is vervangen door een Cajon. 
 
Café De Herberg barst uit zijn voegen zodra de band Piñata uit Scheveningen begint te spelen. De reggaeband brengt het Middelburgse publiek in zomerse sferen en door de drukte volgen de hogere temperaturen die daar bij horen als vanzelf. Hun debuutalbum ‘Droppin’ the candy ’ wordt goed ontvangen en dat blijkt als het publiek al golvend door het café danst. Ook zomers zijn de klanken van Stuart Mavis. Deze Groningse liedjesschrijver heeft met zijn band café Geere in zijn greep. Fijne zomerse dansbare pop inclusief trompet is wat er gebracht wordt. Will And The People heeft er een geduchte concurrent bij. Wát een fijne show. Intussen is in ’t Fust IX bezig. Dit hippe Amsterdamse trio klinkt behoorlijk weird, met maffe ritmes, lage zoemtonen en andersoortig gefreak-uit-een-doosje. Het pakt niet allemaal even boeiend uit, maar tegen het eind komen er een aantal heel sterke tracks voorbij. We zijn benieuwd naar het debuutalbum in februari.
 
In Bar American mag daarna Ego Riser de planken op. De te elfder ure opgetrommelde band vervangt de 101’s. Hun scremo/metalcore valt slecht. Het toch al niet volle café wordt tijdens de show leger en leger. Jammer voor deze groep uit Dordrecht die toch echt alles geeft. Snel door naar Het Hof waar PAUW optreedt. Deze band trakteert ons op orthodoxe sixties-überpychedelica. Het klinkt behoorlijk authentiek en de sound klopt helemaal. Voor de fijnproevers is dit het hoogtepunt van de avond. 
 
Black Marble Selection brengt een vette pot swampblues-garagerock in Brooklyn. Met een prominente rol voor de mondharmonica klinkt dit vijftal behoorlijk rauw en smerig, al ligt de eenvormigheid wel hier en daar op de loer. De Popronde wordt afgesloten in de Spot, waar nederhopkwartet De Producent het publiek uit de schoenen blaast met een snoeiharde set. Ondersteund door een gierende gitaar en een bak beats, strooien de twee frontmannen met messcherpe raps die goeddeels verzuipen in de geluidssoep. Maar wat dondert het, de band straalt tijdens de hoogtepunten pure kracht uit. Jammer dat het concert halverwege ontaardt in een wat lamme DJ set die de vaart eruit haalt. De vaart gaat er dan weer geen seconde uit bij Head First, die geroutineerd een dansfeestje aanrichten ter afsluiting van een mooie avond. Het gaat van oldskool-techno via drum’n’bass tot vette house en alles wat daar tussen en naast ligt. Het publiek feest massaal mee en daarmee komt deze Popronde op gepaste wijze aan zijn eind.