Middelburg joins de Gyspy Parade van Knarsetand

Explosie van gypsy-drumm ‘n bass in De Spot

Foto's: Joris van Moort Tekst: Dennis de Waard ,

Wie een show van Knarsetand al eens eerder heeft meegemaakt, weet dat je achteraf je shirt kan uitwringen van het zweet. De explosie van tien man sterk is hard op weg om een naam op te bouwen. Het debuutalbum ‘My Escape’ bracht ze al langs festivals als het Amsterdam Dance Event, Noorderslag en Breda Barst. Eerder dit jaar werd ´t Beest aangedaan en vanavond is het Knarsetands missie om De Spot vakkundig te slopen.

Voordat Knarsetand het podium aandoet, is het de taak aan dOOp vs. Sub Yao het publiek op te warmen. De raps van dOOp slaan echter de plank bij het skaliefhebbende publiek nogal mis. De ongelooflijk slimme en originele zet om gratis wodka uit te delen haalt dan wel weer wat publiek naar voren en haalt zelfs een dansende meid op het podium en heel, héél voorzichtig durven sommige mensen al wat danspasjes te laten zien. Een halfuur dikke beats en onverstaanbare raps later is het tijd voor de orkaan die door het ganse land al een ravage achterlaat: Knarsetand! 

Normaal zijn ze met tien man, soms met negen, maar vanavond staat er een volledig elftal op de planken. De band, onder leiding van Martijn Holtslag, mixt bijna net zoveel muziekstijlen als dat de band leden telt: gypsy, pop, latin, drum ‘n bass, polka, dubstep, salsa en ska. Daar waar dOOp en Sub Yao nog moeite hadden om het publiek mee te krijgen, is het voor Knarsetand een fluitje van een cent om van links tot rechts, van voorin tot achterin het publiek los te krijgen om een flink potje te skanken. De blazers hebben moeite om hun longen binnen te houden en zangeres Miou Amadée swingt en zingt erop los. Dan zijn er nog de gitaristen die het bloed onder hun vingers vandaan spelen, de bassist dreunt in ieders oren, al is hij amper te zien op het podium. De drummer zit als een bezetene hout te hakken, de beats en toetsen zorgen ervoor dat geen voet in de zaal langer dan vijf seconden op één plaats blijft en dan is er nog Mr. Knarsetand: Martijn Holtslag, die gewapend met keytar over het podium vliegt. En dan kan hij ook een partijtje beatboxen, een op hol geslagen drilboor kan er nog een puntje aan zuigen.

De nummers zijn aanstekelijk dansbaar, de meest chagrijnige persoon die in een hoekje staat te knarsetanden kan het niet laten om bij de kreet “Come join the Gypsy Parade!!” mee te dansen. Na een uur lang skanken, springen, zweet snuiven en bier morsen is Middelburg nog niet klaar met Knarsetand en worden we nog getrakteerd op een improvisatie van Mr. Knarsetand. Holtslag beatboxt voor de drums, en de drummer speelt het na. Holtslag beatboxt wat de blazers eruit moeten gooien, en de blazers volgen. Ook wordt het publiek aangespoord te zingen, en het publiek gehoorzaamt. Het is ongelooflijk om te zien hoe er in no time een nieuwe compositie uit de mouw van Holtslag wordt geschud en het werkt nog ook. 

Vooruit, nog eentje om het af te leren. ´Insomnia´ wordt ingezet. “I’ve got insomnia, not gonna sleep tonight”, zingt Amadée. Nee, De Spot zal voorlopig nog niet slapen, ieders trommelvliezen gaan nog met 140 bpm tekeer en het zal ook nog even duren voordat we onze benen die nog steeds tekeer gaan weer onder controle hebben. Nog een keer meebrullen, nog een keer uitglijden over de met bier bezaaide vloer, nog een keer verblind worden door de lichten. Knarsetand kwam, De Spot zag, en driehonderd man joinde de Gypsy Parade. De Gypsy Parade van Knarsetand is een hele lange, maar hij staat garant voor vieze, zwetende zalen, je leert er dansen terwijl je niet eens wist dat je het in je had en je verbrandt ongeveer vier vette pizza’s aan calorieën.