Wat begin jaren negentig nog nieuw en vooruitstrevend was, is nu gewone muziek. Hoewel er natuurlijk altijd weer nieuwe mensen zijn die voor de liefde van deze muziek vallen. Ook in de Spot is het leuk te zien dat mensen er onwennig bij staan. Hoe moet je nu dansen op deze muziek? Dit houdt het genre levend. Aan de andere kant wordt de muziek ook wel gelabeld.

 

Dit is te merken aan de reacties van een aantal bezoekers in de Spot. Ze zijn het er niet mee eens dat ook andere stijlen van muziek passeren tijdens deze avond. Ze komen puur voor de drum ’n bass. Niets meer en niets minder. Ze proberen ook andere bezoekers te overtuigen van hun mening, maar ondervinden geen gehoor.

 

Het overgrote deel van de bezoekers komt gewoon om lekker te feesten en een leuke avond te hebben. Er hangt een ongedwongen en open sfeer en veel mensen komen voor de muziek: dat zijn nou net de ingrediënten voor een leuk feestje. Er wordt gesjanst op de dansvloer, gedanst, gelachen en van tijd tot tijd ontstaat er een ‘moshpit’. Dit is een fenomeen dat je vaak ziet bij rock concerten, waarbij mensen tegen elkaar aanspringen of -beuken. In dit geval is het een gezellige pit en mensen die per ongeluk vallen worden door de menigte snel overeind getrokken. Aan expressie geen gebrek deze avond.

 

De hoofdact van deze avond is Teddy Killerz. De heer Oleg Cholovskii, beter bekend als Paimon, heeft twintig uur onafgebroken gereisd om in Middelburg te komen. Hij heeft een goede referentie gehad van Skrillex en is daarom opgenomen in zijn label OWSLA, waar onder andere ook Skream deel van uitmaakt. Zijn muziek wordt vooral gewaardeerd omdat verschillende soorten muziek zo de blender ingaan en eruit komen als een nieuw soort muziek. Te denken valt aan: hiphop, electro, complexe bass stijlen, toekomstfunk, drum ’n bass, dubstep en trap.

 

Bij aanvang van het optreden is Paimon duidelijk zoekende hoe hij zijn set opbouwt. Om in te komen, begint hij met toegankelijke nummers. Naarmate zijn set vordert gaat hij meer de diepte in en komen steeds meer nieuwe en onbekende geluiden het gehoor binnen. Het mooie is dat hij diepte en menselijkheid goed kan combineren. In die diepe tunnel schijnt altijd het licht. Het houdt je wakker en alert terwijl de diepe en donkere kanten van de ziel worden blootgelegd maar niet worden opgegraven. Vooral het einde van de set boeit en smaakt naar meer. Helaas is het einde daar. Paimon had best nog meer zijn intellectuele muziekbrein mogen spreiden. We gaan zeker in de toekomst nog veel horen van deze new age baseproducer.

 

De avond is al met al geslaagd. Naast drum ’n bass wordt ook aandacht besteed aan verwante stromingen binnen het genre als dubstep en trap. Dit brede spectrum maakt het interessant. Op deze manier krijgen de bezoekers het hele plaatje van elektronische muziek aangeboden, al blijft de roots bij drum ’n bass. Het bloedbad is er gelukkig niet gekomen, Paimon is genadig geweest. Maar laten we gewaarschuwd zijn voor de toekomst. Het enige wat nakleeft bij het naar buiten lopen is de vloer en de schoenen. Wie weet kunnen de heren en dames in de pit het de volgende keer wat rustiger aandoen, zodat niet opnieuw liters bier worden verspild. Want dat is, voor de bierliefhebbers, toch wel een beetje zonde.