Broeder Dieleman komt niet kort daarna en begint aan een zeer bijzonder optreden in het dorpshuis. Daar waar hij nu in de steden voor grote groepen jongeren speelt, speelt hij nu voor een kleine groep vooral oudere mensen. Maar dat maakt het optreden van vanavond juist zo bijzonder. Broeder (Tonnie) Dieleman grijpt met zijn Zeeuws-Vlaamse folk naar vroeger. Zo bestaat zijn optreden van vanavond niet alleen uit zijn nummers, maar praat hij ook met het publiek, stelt ze vragen, en vertelt over de gloriedagen van Zeeuws-Vlaanderen, een gebied dat nu enorm vergrijst. Daar gaat veel van zijn muziek over, maar ook religie is een groot hoofdstuk wat terug te vinden is. Het lied 'Onze Lieve Vrouwe van de Polder' is hierin het krachtigst. Het is een roep om aanzicht, hulp, en met fantastische zang van Saint Helena Dove op de achtergrond. Dat is misschien het nadeel van Broeder Dieleman, daar waar Dielemans stem niet helemaal het zuiverst is, is het vooral Saint Helena Dove die hierin de meeste aandacht trekt. Maar dit wordt hem vergeven. Het optreden moet hier niet perfect zijn, daar komt men niet voor. Waar het publiek vanavond naar komt, is het verhaal wat de Broeder te vertellen heeft, het publiek wordt hierin niet teleurgesteld.