Podiumbeesten met hypotheek

Krapuul uit Groede zijn best nette jongens

Gijs Kamphuis ,

“– znw. onz.,g. mv. Uit fr. crapule, Gepuis; gemeen volk; janhagel.” Zo beschrijft de Dikke van Dale het woord crapuul, of variant krapuul, dat mag ook. Naast deze omschrijving kan daar kan sinds kort een beschrijving aan worden toegevoegd. Een tweemansband bestaande uit Peter Quaak en Koen Capello. ‘Ze noemen zich Krapuul, maar het zijn best nette jongens’ is de titel van hun eerste cd. 3voor12zeeland gaat eens kennismaken met dit akoestische duo in hun dorp: ‘De Groe’.

Huiselijk, zo is de setting waarin Peter en Koen zich voorstellen. Peter's vrouw Marleen die in een hoekje een handwerkje maakt, een kat, een mooie houten tafel om aan te zitten en een pot Vlaams bier. Meer is er niet nodig. Op bezoek bij twee brave jongens, huisvaders die graag muziek maken. “We hebben een baan en een hypotheek, daar is weinig rock-‘n-roll aan”, geeft Koen toe. “De titel van de cd is daarom ook zolang”, vult Peter aan. “Het begon bij Krapuul. We zochten een bandnaam. Het is een prima uitdrukking. Het bekte wel lekker en het dekte de lading, maar wat het nu eigenlijk is? We kwamen er achter dat veel mensen het woord niet goed kunnen plaatsen, dus besloten we er de uitleg bij te geven. Toen ik daar mee bezig was dacht ik: “Dat zijn we helemaal niet, we zijn best brave jongens. Toen hebben we dat maar als albumtitel gepakt. Er is niets rock-’n-roll aan vrees ik. Maar we zijn wel echte podiumbeesten natuurlijk.”

Het fundament van Krapuul werd zo’n twee jaar geleden gelegd. “Toen vroeg ik aan Koen of hij geen zin had samen met mij muziek te maken”, vertelt Peter. “En ik zei nee”, lacht Koen. Toch kwam het er van. Eerst in een setting met een drummer, maar die had te weinig tijd. Het tweetal besloot daarom samen verder te gaan met het maken van wat ze zelf noemen ‘oude nieuwe liedjes’. “Want we doen niets nieuws qua stijl”, legt Peter uit. “We hebben wat covers verbouwd en spelen verder wat we denken dat goed is.”

‘Vo De Deure’ is een van die covers. Het is de Krapuul-versie van ‘Paint It Black’ van The Rolling Stones. Het duo haalde er de finale mee van de Beste Zeeuwse cover van Omroep Zeeland en vertolkte het lied op Zing Zeeuws. Peter: “Het grappige van dit lied is dat toen we het gemaakt hadden het verhaal echt gebeurd bleek te zijn. Er stond ergens op Nu.nl dat een man die als een balletje zo zat was was, gevonden werd door de politie met zijn hand vast in zijn brievenbus. Dat is precies dit lied!”

Het nummer mocht dan ook niet ontbreken op de EP die het duo net heeft uitgebracht. “Het is een EP maar dan op cd en met zeven nummers in plaats van vier”, verduidelijkt Koen. “We hebben de opnames gemaakt in Gent bij Buzzy studio. De eigenaar en producer, Davy Kerkhove runt die tent niet voor het geld maar uit liefde voor de muziek. Hij dacht ook erg mee met ons mee en kwam met mooie ideeën om de liedjes wat voller te maken. We hebben een mondharmonica door een oude microfoon opgenomen en in eens kwam hij met een oude megafoon aanzetten. Die effecten waren echt gaaf. Zo hebben we het ook gelaten.” “En de cello bij ‘Salie En Een Haas”, mijmert Peter. “Het nummer is eigenlijk een gedicht van Tijs van Bragt. Hij vroeg me een nummer te maken van een van zijn gedichten. Met dit resultaat. Toen we het gingen opnemen zei Davy ineens, hier moet een cello in. Dus hij opzoek naar een cellist. Op den duur vond hij een conservatoriumstudente uit Antwerpen die dat wel wilde doen. Omdat Davy nog met een band bezig was die een cello kon gebruiken, konden we de kosten delen. Dat was weer mooi meegenomen.” 

De twee heren hebben er dus serieus werk van gemaakt. En alles opgenomen zonder kliktrack. Koen.”Haha ja de kliktrack werkte niet voor ons. Dat hebben we allebei 30 seconden geprobeerd maar dat ging het niet worden.” Beide heren grinniken bij de herinnering aan die halve minuut. “We hebben wel afgesproken het wel voor onze metal-cd te gaan gebruiken”, merkt Koen nog droog op. Waarna iedereen even in gedachten verzonken bedenkt hoe Krapuul en metal nooit een geslaagde combinatie zal worden.
 
“Dit is echt een cd van ons tweeën”, verbreekt Peter de stilte. Zijn eerdere solowerk is ook niet gebruikt. “We hebben het samen gemaakt. We schrijven ook steeds meer samen. Dan merk je ook dat je op elkaar ingespeeld raakt. Hoewel op de cd de teksten van ‘Vo De Deure’ en ‘De Kluts’ van Nathan van der Hooft zijn en die van ‘Salie En Een Haas’ van Tijs van Bragt is, maar de overige nummers zijn echt van onszelf. Ik denk dat ‘Aan De Ketting’ wel het meest Krapuul is van alle liedjes. Dat zijn wij ten voeten uit.” “Het is een lekker mengelmoesje”, nuanceert Koen. “Een beetje van ons een beetje van iemand anders. We hebben nu ongeveer twintig eigen geschreven songs. Dus da’s best netjes.”

Ondanks dat de beide muzikanten er wat luchtig over doen is het niet alleen maar voor de lol. De twee zijn serieus.Hun liedjes mogen gehoord worden en het duo heeft zeker de intentie om zo ver mogelijk te komen. “We proberen elke week te oefenen. We schrijven veel en dat geeft motivatie om door te gaan. Het zou gaaf zijn mocht het wat meer worden”, zo is Koen van mening, terwijl Peter instemmend knikt en aanvult: “Het grappige is ook dat het Zeeuwse helemaal niet het belangrijkste is. We zingen wel in het Zeeuws en willen ook Piet Brakman van de troon stoten als meest bekende Zeeuws-Vlaamse artiest, maar het is niet van moeten. We moeten niets. Het komt zoals het gaat. We willen veel optreden en veel liedjes schrijven. En daarin steken elkaar aan om het beter te doen. Om ook beter te worden samen, en dat is gewoon super leuk!”