Het is onder het genot van een kop koffie en een hand pepernoten dat deze vijf leden van Going Dutch in hun studio in Middelburg zitten, omringt door kabels, instrumenten en monitoren. De band, bestaande uit Herman Bleijenberg (vocals), Gerard Klaasse (slaggitaar), Leon Beekman (toetsen), Justin Picard (bass) en Remy van Eijsden (drums), speelt energieke poprock met een vrolijke noot. Het is nu bijna een jaar geleden nadat zanger Herman zich bij het muzikale gezelschap heeft gevoegd, dus werd het hoog tijd om de langverwachte EP de wereld in te brengen.

Jullie hebben sinds een jaar een nieuwe zanger. Wat is het verschil tussen het oude Going Dutch en de huidige versie?
Remy: "We kregen vroeger altijd te horen dat we een energieke en leuke band waren, maar dat we binnen elk mogelijk genre, wel een nummer hadden. Nu hebben we iets meer coaching gehad en hebben we meer een rode lijn gevonden in onze muziek. Het past veel meer bij elkaar dan het voorheen deed." Leon: "We hebben nu ook echt naar het geluid gekeken en alles goed op elkaar afgestemd. Zodat de piano en gitaar niet hetzelfde klinken, en ook de afstemming van de bass en drums moet goed zijn. Alles is nu meer een geheel en past beter bij elkaar. Bovendien ligt er nu ook meer een focus op de zang dan voorheen." 

Jullie hebben dus nu een rode lijn gevonden in de muziek, een eigen genre. Hoe zouden jullie dit het best omschrijven, en met welke bands zouden jullie jezelf dan vergelijken?
Herman: "We beschrijven de muziek vaak als “catchy poprock”, al vind ik catchy persoonlijk niet echt een geluid. Bovendien is de term poprock heel erg breed. Juist omdat er in het verleden zoveel is geëxperimenteerd met verschillende stijlen en genres hebben we al een groot gebied verkend, ook binnen de poprock. Maar hoe we dat stukje binnen de poprock noemen waar wij nu in zitten, dat vind ik heel lastig." Gerard: "Ik vind dat wij echt wel een festivalbandje zijn, dat springerige en energieke. Ook juist dat vrolijke en frisse. Leon: Hoewel toch niet altijd alle liedjes die we spelen vrolijk zijn. Maar ja, ik zou het beschrijven als poprock." Remy: "De bands waar we ons dan toch wel mee vergelijken zijn bekende namen als de Kaiser Chiefs, The Hives, en een beetje The Kooks. En op sommige momenten hebben we ook wel wat weg van Bløf." 

Leon, jij had het over dat niet altijd alle liedjes vrolijk zijn. Wat bedoelde je daarmee?
Leon: "Je kunt niet altijd een oneindige lijn hebben van vrolijk en springerig. Het is gewoon belangrijk dat er ook momenten zijn om wat rusiger en relaxter te gaan. Meer een soort golfbeweging. Op deze manier moet je echt naar een climax toewerken in plaats van de hele tijd al op de climax zitten." 

Gaan deze rustigere nummers ook gepaard met een persoonlijke boodschap die je erin hebt proberen te leggen. Is er een boodschap die je over probeerd te dragen? 
Herman: "Op onze EP staat bijvoorbeeld het nummer ‘Broken’. Een balad die ik zelf geschreven heb. Dit is een typisch voorbeeld van een rustiger liedje, echt even een stapje terug. Dit is een mooi uitstapje, met een boodschap, al is deze niet persé autobiografisch." Gerard: "Het ging toch over de afwas? ‘Broken’." Herman: "Haha, nee. ‘Broken’ gaat over het gevoel dat je hebt, na het verbreken van een relatie, dat je gevoelsmatig weer even terug bij af bent. En als je er dan later op terug kijkt besef je: “Het was toch wel ergens goed voor”. Leon: "Het is ook niet zo dat onze muziek bedoeld is om enkel te entertainen. Onze teksten moeten ook wel ergens over gaan. Niet de standaard liefdes clichés, maar we denken wel echt na over welke tekst op de muziek past. Het mag ook zeker over dingen gaan buiten alle liefdes onderwerpen vallen." Remy: "Een goed voorbeeld is ons liedje ‘Colors’ die we gemaakt hebben voor de ‘colorrun’. Het evenement is gewoon simpel “rennen, kleurtjes en vrolijk”, maar in de tekst hebben we daar toch meer proberen in te leggen dan dat. De muziek zelf is wel volledig afgestemd op het thema: Dat je lekker moet kunnen joggen op ons ritme. Dat moest wel echt voldoen aan het gevoel dat dit evenement opriep." 

Als jullie straks de EP hebben uitgebracht, wat is jullie plan dan? Hoe zien jullie de toekomst voor je?
Leon: "Spelen, spelen spelen. En het liefst nationaal haha. Nou, op het moment staat het er zo voor dat we nog geen set hebben van anderhalf uur. Met de introductie van Herman, en eigenlijk iets ervoor, hebben we eigenlijk al ons werk weggeschoven en zijn we met alleen het goede materiaal verder gegaan. We zijn uitgegaan van vijf goede nummers en zijn vanuit daar gaan uitbouwen." Remy: "Dus we kunnen nu nog geen volledige show geven, maar melden ons wel aan voor iedere competitie. We willen gewoon veel optreden, want we zijn ook niet echt een opname band. En daarnaast gewoon keihard werken aan een nieuwe set: Veel nieuwe nummers maken. Daarna kunnen we hopelijk de grotere podia bespelen. Het nummer ‘Colors’ dat we geschreven hebben voor Colors by the Sea, mogen we misschien ook de volgende keer daar in het park spelen. Hopelijk zelfs een hele set. Dan praten we over vier á vijfduizend man." 

Kun je vast een tipje van de sluier oplichten over de EP release in de Spot?
Herman: "We gaan niet teveel prijs geven, maar een beetje teasen mag natuurlijk. We proberen er iets meer van te maken dan enkel een concertje spelen. Denk dan aan show, audio-visueel en aankleding. We hopen echt op een heel tof feestje, en een onvergetelijke avond. Ook voor ons. En helemaal mooi is natuurlijk dat iedereen ook een gratis EP mee krijgt, om thuis even na te kunnen genieten." Leon: "En Smout komt natuurlijk supporten, dus dat is ook tof ook. Echt toffe gasten."