Nul Elf Acht - Halve Literatuur

CD recensie - veelzijdig en volwassen

Gijs Kamphuis ,

Ze zijn helemaal terug. De hiphoppers van Nul Elf Acht. Ruim acht jaar hebben de fans moeten wachten op de opvolger van de vorige langspeler ‘Flessenpost’. Bandwisselingen, privéleven en een schrijfproces van een kleine drie jaar waren debet aan het lange wachten. Maar het wachten is beloond. Want de beat, pen en papier zijn nog altijd eerste levensbehoeften voor de groep en ‘Halve literatuur’ is het klinkende bewijs.

Na ‘Flessenpost’, uitgebracht toen de bandnaam nog 0118-Vier was, viel de groep uiteen. KD en Junior hielden het voorgezien. MC’s Lay (Neger R de Vries), en Vinnie (Huckleberry Vinn) gingen verder. Ze brachten solomateriaal uit, traden sporadisch op en kwamen in 2008 met de EP ‘Nachtleven’. Nu is er dus een nieuw volledig album, met dertien tracks en een speeltijd van dik vijftig minuten een must have voor de liefhebber. Want Lay, Vinnie en DJ Vindictiv (Chris Smith) hebben een behoorlijk rauw maar erg fijn hiphopalbum afgeleverd.

“Wat komt er nu bij kijken om hiphop te brengen”,vraagt Omroep Zeeland coryfee Bert van Leerdam zich af aan het begin van de plaat. Het antwoord is even kort als duidelijk: “Niks!” Waarna ‘K.G De Show’ zich ontvouwt als de langverwachte reünie. Door het meedoen van Junior en KD waan je jezelf terug in de tijd. Even maar, want terugkijken doen de heren liever niet. Het hier en nu, daar gaat het om. Zoals in ‘De Scene’. Een serieuze, rustige maar zeer duidelijke boodschap aan bepaalde collega acts. Het nummer is een ballade met een zeer kritische kijk naar de eigen hiphop-gemeenschap. Na het meer uptempo ‘Poets de Plaat’ en de uitleg van het tot stand komen van een Nul Elf Acht-nummer in ‘Pen en Papier’, steken in ‘Wat We Brengen’ de funk en soulinvloeden de kop op. DJ Vindictiv heeft het nummer een jaren zeventig gevoel meegegeven. Door de vele samples en vette beats is dit wel een track waar de muziek het wint van de tekst.

Iets wat in ‘Gemiste Kansen’ (samen met KD en Bandit) weer compleet omgedraaid is en waarbij de titel het meest van alle tracks de lading dekt.
In ‘Bezeten’ zoeken de MC’s de donkere kant van zichzelf op. Ondersteund door sinistere beats is dit een van de betere nummers van het album. Serieus, maar erg goed.
Ook het melancholische ‘Half Zeven’ (samen met Ill Pro) is een serieus werk geworden. ‘In De Stad’ is  gelukkig weer wat luchtiger en een prachtige kijk op de veelzijdigheid van thuisbasis Vlissingen. In titeltrack ‘Halve Literatuur’ en vooral het opvolgende ‘Strontbeu’ haalt de band nog een keer tekstueel uit. Daar is geen woord Frans bij.

Het meezingbare ‘Tussenstand’, geeft als slotstuk aan waar ik denk dat Nul Elf Acht zichzelf nu ziet: Halverwege de carrière.
Iets waar je uit mag opmaken dat we nog veel van deze herboren band mogen verwachten. Het zou leuk zijn, want  de vaandeldragers van onze provinciale hiphop zijn een prima visitekaartje voor de Vaderlandse. Veel vakbroeders kunnen hier nog iets van leren.  

Tekstueel zijn Lay en Vinnie nog even messcherp. Serieus maar ook vaak geestig, tot op het flauwe af. DJ Vindictiv heeft de band een modern geluid gegeven: veelzijdig en volwassen. Daarbij zingen ze het zelf al. “Het komt uit de Zeeuwse keuken dus het is zeker smullen.