PopAanZee brengt Shearwater naar Zeeland PopAanZee brengt Shearwater naar Zeeland

PopAanZee organiseert de hele zomer door leuke optredens langs de Zeeuwse pop podia én de Zeeuwse kust. Deze zondag is de belangstelling bij strandpaviljoen Noordduine, nabij Domburg, vanwege het uitzonderlijke affiche groot. Zo ook de belangstelling voor de buienradar, want regen dreigt roet in het eten te gooien.

Marsha is allang geen onbekende meer bij PopAanZee; steevast is de zangeres aanwezig bij deze optredens. Vandaag begint ze precies op tijd met haar singer-songwriter liedjes, die haar al naar de halve finale van de landelijke Grote Prijs hebben gebracht. Ze probeert al vroeg in de set een nieuw nummer uit, maar dat wordt halverwege afgebroken. Verder blijft ze gelukkig bij haar vertrouwde set die weinig afwisseling biedt, maar wel een blik op één van betere de Zeeuwse talenten. Qua uiterlijk is het misschien een beetje lastige vergelijking met Neil Young, maar Marsha verdient het.

Eveneens geen onbekende bij PopaanZee is Jay Minor met zijn begeleidingsband The Early Birds, en ook hij heeft onder andere Neil Young als inspiratie. Als de dj’s Bartcore en Betonnie in hippe zwembroeken Bill Callahan draaien tijdens de soundcheck, lijkt het even of de jonge folkie de baard in de keel heeft gekregen. Wanneer de set daadwerkelijk is begonnen heeft Jay Minor weer zijn zachte stem die perfect past bij de rustige folkmuziek. Ze weten de relaxte sfeer op het strand van Domburg perfect muzikaal samen te vatten.

Het volume gaat omhoog bij Rue Royale, ook al speelt het Anglo-Amerikaanse duo met een bescheiden muzikale omlijsting. Zangeres met handinstrumenten Ruth is naar eigen zeggen “bevrijd” nu ze op blote voeten mag optreden. Het komt de prachtige indiefolkpop en dito samenzang ten goede. Enig nadeel van de luistermuziek in deze setting is dat er misschien wel te weinig te luisteren valt. Op strand is de sfeer een stuk losser dan in een concertzaal, waardoor het publiek snel wordt afgeleid. De ambiance maakt hierin veel goed.

Shearwater betekent letterlijk “stormvogel”, en aangezien deze dieren een sterke gelijkenis vertonen met meeuwen lijkt het alleen maar logisch dat de band hier op het strand speelt. Toch is het vrij speciaal dat deze alom gewaardeerde groep muzikanten, opgericht door leden van Okkerville River, zomaar eventjes Zeeland aandoet. De Texanen lijken dan op het eerste gezicht een beetje onwennig om op deze unieke locatie te moeten optreden. Toch weten ze meteen aan het einde van de middag het gestaag aanzwellende publiek voor zich te winnen door een toegift te spelen na de soundcheck.

Het echte optreden van Shearwater begint natuurlijk pas later, het laatste in de rangorde. Zanger Meiburg mijmert over palmbomen en oorlogsschepen in de baai, een erfenis die hij heeft overgehouden van zijn studie naar vogels op afgelegen atollen. De laatste twee albums van de groep, The Golden Archipelago en Rook, verwijzen daar ook naar en komen ruim aan bod vanavond. De sfeervolle en gevoelige indierock komt uitstekend naar voren dankzij het heldere geluid en de talentvolle en goed op elkaar ingespeelde muzikanten. Hier en daar wordt de basgitaar en het drumstel ingewisseld voor een blaasinstrument en een klokkenspel, en Shearwater speelt af en toe met een uitbarsting van gitaren en pedaaleffecten. Nergens zijn echter schommelingen te zien in de hoge kwaliteit. Het vijftal en het publiek genieten hier zichtbaar van.

De wind was wat krachtig, de zon heeft zich weinig laten zien. Dat deed niets af aan het plezier dat deze editie van PopAanZee opleverde. De fantastische setting, sfeer, bands en publiek hebben dit tot de leukste happening in Zeeland gemaakt van 2010 tot nu toe. En we hebben het droog gehouden.