Mannenbroeders in Brasserie de Drvkkerij Mannenbroeders in Brasserie de Drvkkerij

Er schijnt veel licht door het glazen dak in de Brasserie van de Drvkkerij, recent gekozen tot beste boekhandel van Nederland en België van het jaar 2009-2010. En dat op een toch wel herfstige zaterdagmiddag in november. De stemming van het weer doet verlangen naar warme, gemoedelijke muziek. En laat nu net de enige Middelburgse folkband die aan de omschrijving voldoet - De Mannenbroeders – een gratis optreden hier weggeven.

Als je denkt dat boekenwinkels en folkmuziek stoffig zijn dan heb je soms gelijk. Maar vandaag niet. De Drvkkerij is brandschoon en de Mannenbroeders maken schone muziek. De sfeer is ongedwongen in de Binnentuin. Rammelende koffiekopjes, ritselende kranten, prinsesjesspelende kinderen; het grootste deel van het publiek lijkt niet speciaal voor de Mannenbroeders te zijn gekomen. Toch is het viertal (broeder Abne en zijn contrabas ontbreken) meer dan alleen muzak voor op de achtergrond.

De Mannenbroeders brengen op ouderwetse wijze hun akoestische folkmuziek aan de man (en vrouw): onversterkt, met instrumentatie als gitaar, banjo, viool, pauk en accordeon. De hoofdrol is weggelegd voor frontman broeder Dieleman, die met een accent uit Zeeuws-Vlaanderen iets extra’s weet mee te geven aan de zang en ook met zijn gitaar of banjo weet te boeien. De gezusters Aurora en Roos staan hun mannetje op respectievelijk de viool en accordeon, hoewel ze zich ook van achtergrondzang bedienen en ritmisch gevoel op de pauk tentoonspreiden. Broeder Flamman versterkt het akoestische geluid met zijn Spaanse gitaar.

Het repertoire van de Mannenbroeders is momenteel nog wat beknopt, waardoor halverwege de tweede set de nummers op zijn. Dat Zilverspa dan nog maar een keer wordt gespeeld bevestigt dat dit het voorlopige muzikale hoogtepunt is van de band. Het rustieke gitaarspel, de melancholische viool en dubbele zang vol weemoed valt hier allemaal perfect samen. Besloten wordt er met een cover van Bonnie Prince Billy en een Zeeuws-Vlaamse bluesmuzikant. De bezoekers leggen hun vorken neer en zetten hun kopjes even aan de kant voor een welverdiend en hartverwarmend applaus.